to begin again

9

Bölüm şarkısı: selena gomez - souvenir
Oy sınırı da +40

Kız kıza kutlama gecemizin içine ettikten sonra Zayn'i hiç görmemiştim. Grupta konuşulan muhabbetlere de hiç katılmamıştı, sadece okumuştu mesajları.

Zaten grupta da restoranda çalacağımız şarkıları tartışıyorduk üç gündür. Dün, prova stüdyosu olarak kullandığımız eski garajda topladığımızda şarkılara karar vermiş ve akşama kadar provasını yapmıştık.

Açılışı Young and Beautiful ile yapacaktık, Yeda biraz klasik müzik çaldıktan sonra Champagne Problems ile devam edecektik ve kapanışı Souvenir ile yapacaktık. Sonra da Yeda ve Ruth hafif tempolu müzikler çalmaya devam edecekti bize verilen sürenin sonuna kadar.

Me giyeceğime de az önce karar vermiştim. Birazdan restorana geçecektik ve hazır değildim. Heyecanlıyım aslında. Alacağımız para da güzeldi. Ama bir yanım da isteksizdi yaklaşık bir saattir.

Zayn grupta yokken grup tam değildi benim için. Bunu iki gündür reddetmeye çalışıyordum ama kabullenmiştim bir saat önce. Grupça sahne alıyorduk ama o yoktu. Üzülüyordum.

Elliot bugün onu dinlemeye gelmesi için davet ettiğinde de akşam sevgilisi ile birlikte bir arkadaşlarıyla buluşacaklarını yazmıştı. Dinlemek için bile orada olmayacaktı.

Birkaç gün sonra da gidiyordu zaten yine.

Etrafımda olmaması benim için daha iyiydi.

Hazırlanmam bir saate yakın sürmüştü ve Ruth geçerken kamyonetle almıştı beni evden. Enstrümanları da kamyonetin arkasına yüklemişti. Yol boyunca çok konuşmamıştık ama. Sadece güzel göründüğümü söylemiş, işin iyi olduğundan ve paranın tam zamanında geldiğinden bahsetmişti o kadar. Parkta yaptığımız o konuşmadan sonra aramız eskisi gibi olmayacaktı sanırım. Kalbini fazla kırmıştım.

Restorana vardığımızda Yeda ve Elliot bizi kapıda bekliyordu. Elliot'ın takıldığı kız ve bir de tanımadığım ama üzerindeki üniformadan dolayı restoranda çalışan biri olduğunu anladığım biri daha vardı yanlarında. Adamın üzerindeki inci rengindeki yeleğin üzerinde restoranın adı yazıyordu.

Elliot, adam ve Ruth enstrümanları başka bir kapıdan içeri taşırken biz Yeda ile restorana girmiştik. Lacivert, saten, midi bir elbise giymişti. Yeda'yı böyle sade, zarif ve uzun elbiseyle ilk defa görüyordum sanırım. Genelde salaş ve kısa şeyler giyerdi ama restoran işini sandığımdan daha da ciddiye alıyordu demek ki böyle giyindiğine göre.

"Çok güzel olmuşsun." dedim girişin sonundaki mermer sütunlu kemerin altından geçip restoran bölümüne girerken.

Elleri birden telaşlı bir şekilde hareketlenmiş ve elbisesinin kumaşında gezinmişti. "Teşekkür ederim. İlk defa böyle bir şey giyiyorum ve kendimi hiç Yeda gibi hissetmiyorum."

Güldüm. "Çok yakışmış ama. Daha sık böyle şeyler giy."

Sanki iltifat ettiğim kişi o değilmiş gibi hiç oralı olmamış ve beni süzmüştü baştan aşağıya. "Sen daha güzel olmuşsun." Sonra başını başka bir tarafa çevirip "Zaten çok güzelsin." diye eklediğinde de sesi daha alçaktı. İltifat ediyor, gerçekten içten ediyor ama beni şımarmak da istemiyordu bir yandan. Eski soğukluğumuzdan olduğunu biliyordum, bu yüzden aldırış etmedim. Gülümsedim ve teşekkür ettim sadece.

Restoran kalabalıktı. Masallardaki insanlara onları bakışlarımla rahatsız etmeyecek kadar kısa bakış attım. Hepsi çok şık, elit ve varlıklı görünüyordu. Heyecanlanmıştım şimdi.

"Hoşgeldiniz." diyene kadar restoranın sahibinin yanımıza geldiğini fark etmemiştim bile. Uzattığı elini sıktık ikimiz de. "Hoşbulduk."

"Geldiğiniz için tekrardan teşekkürler. Hakkınızda güzel şeyler duydum ve bu akşam da müşterilere keyifli vakit geçirteceğinize eminim."