to begin again

3

Olivia Rodrigo - Hope Ur Ok ile okuyunuz please bb.

Eve nasıl döndüğümü bilmiyordum. Taksiyi ne zaman aradığımı bile hatırlamıyordum. Şoför bana seslenene kadar eve geldiğimin farkında değildim.

Eve girdiğimde de abimin deli gibi endişelenmesine neden olacak kadar berbat gözüküyordum. "Biri bir şey mi yaptı?" diye soracak kadar endişeliydi ama ağzımı açıp tek kelime edemiyordum. Eğer ağzımı açarsam tek bir kelime bile söylemek için, o tek kelime dahi ağzımdan çıkmadan ağlamaya başlardım. Abime sadece sarıldım ve bana tekrar "İyi misin Belamour?" diye sorduğunda başımı salladım.

Kendimi zorlayıp "Uyumak istiyorum." dedim dişlerimi sıkarak. Ben merdivenlere yönelirken Ellen mutfaktan çıkıyordu. Beni görür görmez dehşete kapılmış ve bana doğru adım atmıştı ama abim onu durdurdu. "Bırak biraz uyusun." dediğini duymuştum merdivenleri çıkarken ama Ellen'ın dayanamayıp yanıma geleceğini biliyordum.

Odamın kapısını yavaşça kapattıktan sonra kendimi tutamamış ve ağlamaya başlamıştım. Onsuzluk, onu görene kadar yok saymaya çalıştığım bir karın ağrısıydı. Şimdi ise onu bana bir yabancı olmuşken görmek kalbime oturmuştu. Ama bunu yapan bendim. Bizi bu hale koyan bendim. Ondan ayrılan bendim. Şimdi bu acı içimi yakarken, Zayn o kızla birlikte uyurken ben burada yalnız uyumak zorundaydım.

Ellerimle yüzümü kapattım sesimin aşağı gitmemesi için ancak bu yaptığım da boştu. Ağladığımı zaten biliyorlardı.

Birkaç dakika sonra odamın kapısı çaldı. Hemen sonrasında ise Ellen'ın sesini duydum. "Amour, iyi misin?"

Ellerimi yüzümden çekerken ona "Bana öyle seslenme!" diye bağırdım ama aslında bunu yapmak istememiştim. Onu gücendirmek değildi niyetim ancak başka birinin bana Amour diye seslenmesi hoşuma gitmiyordu, canımı yakıyordu.

Bana kızmamış ya da gücenmemiş olsa gerek kapımı araladı yavaşça. Kapının sesini duyduğumda ben de yavaşça doğruldum yatakta. İkimiz de öylece birbirimize bakıyorduk.

"Konuşmak ister misin?"

Göz yaşlarım göz pınarları tekrar dolarken dudaklarım da büzülmüştü istemsizce. Gözlerimi kapatsam da ayak seslerinden ve kapının kapanma sesinden odama girdiğini anlamıştım. Saniyeler içinde de yatağın ucuna oturmuştu.

"Görmek istemediğin birini mi gördün?"

Başımı kaldırıp çok ani bakmıştım ona. Bendeki bu yıkımın tek nedeninin Zayn olacağını o da biliyor olmalıydı. Derin bir iç çektim elime uzanırken.

"O geldi...gruba. Benimle şarkı söyledi."

"Bunca zaman sonra gelmesinin nedeni neymiş?"

Parmaklarımı tenime bastırarak yanağındaki yaşları sildim ve sorusunu yanıtladım.

"Ruth onun da gruba dönmesini istemiş birkaç gün önce." Histerik bir şekilde gülüp başımı iki yana salladım yavaş yavaş. "Gerçi ben buna inanmıyorum da..."

"Niçin?"

Gözlerimi pencereye diktim ve birkaç saniye baktım ona bir şey demeden. Ruth'un ne yapmaya çalıştığını çözemiyordum. Bana bir açıklama borçluydu.

Ellen elimi dürtüp beni "Belamour?" diye uyardığında yüzümü ona dönmüştüm.

"Bilmiyorum...Ruth bir şeyler karıştırıyor. Öğreneceğim, bana bir açıklama borçlu."

Yutkundum ve sonra ona şarkı mevzusundan da bahsettim.

"Yazdığım şarkı var ya...stüdyoda kaydettiğimiz..." Hangi şarkıdan bahsettiğimi anladığını belirtmek üzere başını salladı. "Onu göndermiş Zayn'e. O da bu akşam o şarkıyı söyledi benimle."