En can yakan yara, gönül yarasıymış meğer. Sevdiği kızın başkasıyla evlendiğini gören Yiğit Ali, yaşadığı yeri terk ederek Ankara'ya gider. Yıllar geçer ve Yiğit Ali, başarılı bir yüzbaşı olur. Fakat gönül yarası bir türlü geçmez. Tam her şeyden umu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❄️
Hakkari, Yiğit Ali Her insanın hayatında dönüm noktaları vardır. Benim dönüm noktam ise o gün olmuştu. Sevdiğim kızı, kardeşim dediğim adam ile kol kola ve gelinliğiyle gördüğüm an çoğu şey değişmeye başlamıştı benim için.
Üzerinden yıllar geçmesine rağmen bir türlü kalbimdeki sızı dinmiyordu. İşte o gün, ihanet hançeri sol göğsüme saplanmıştı. Artık ne aşka ne de sevgiye dair hiç bir inancım kalmamıştı. Zaten o günden sonra da hayatıma kimseyi almamıştım. Her fırsat bulduğumda ailemi ziyarete memlekete gidiyordum ama onların sokağından bile geçmiyordum gerekiyorsa yolu uzatıp başka yerden gidiyordum.
Herkes kendine bir yol çizmişti. Benim yolum ise Hakkari'ye düşmüştü.
Karakolun bahçesinin ıssız bir köşesinde, yağmurun altında oturuyordum. Saat, gece yarısını geçiyordu. Sırtımı duvara yaslayıp gözlerimi kapatmıştım. Yağmuru seviyordum ve sakinleşmeye çalışıyordum. Bugün sondu. Ne düşünüyorsam düşünecektim sonra da bu konuyu aklımdan söküp atacaktım.
Ne kadar zaman geçse de yine de aklıma takılıyordu yaşadıklarım. Ama artık aklıma getirmek istemiyordum. Son kez dedim, son kez...
8 yıl önce Ürgüp ...
Yiğit Ali Altay, üniversiteden bugün mezun olmuştu. Hayali başarılı olup, iyi bir işe girmek ve sevdiği kız ile mutlu bir yuva kurmaktı. Yelda ile anlaşmışlardı. Üniversitesi biter bitmez nişan yapacaklardı. Yelda da o zamana kadar onu bekleyeceğine dair söz vermişti.
Son dönem için üniversiteye geri dönerken, canından çok sevdiği Yelda'yı can dostu Ömer'e emanet etmişti.
"Ömer sana güveniyorum, bir şey olursa beni haberdar et, o sana emanet. Abilik yap, koru kolla onu ben gelene kadar." Demişti.
Çünkü Yelda'nın ailesinin çok katı kurallarının olduğunu biliyordu. Babası alkolikti. Onu dövmesinden korkuyordu. Öyle seviyordu ki her dakika aklına geliyordu Yelda.
Üniversitesi Ankara'daydı. Elinden geldikçe gelip sevdiğini ve kendi ailesini görüyordu. Can dostu Ömer ile dertleşip, ne kadar aşık olduğunu anlatıyordu.
Ömer son zamanlarda onunla iletişimi kesmişti. Yiğit Ali buna bir anlam verememişti. En son, Yelda'nın telefonuna ailesinin el koyduğunu söylemişti. İki haftadır hiç bir haber alamıyordu Yiğit Ali.
Babasına, otobüse bindiğini haber vermek için aradığında bu akşam mahallede bir düğün olduğunu öğrenmişti. Mahalle muhtarı ile Yiğit Ali'nin babası Yakup bey yakın arkadaştı. Muhtar, yeğeninin düğününde bağlama çalması için ricada bulunmuştu Yakup bey'e.
