"Ben özleyeceğim.. seni bilmem." Dedi soruma cevap vermeyerek. Kolyeyi kapatıp çantama koydum. "Teşekkür ederim."
Hala bana beklenti ile bakıyordu. Dudaklarımı yalayıp tebessüm ettim. Bakışları oraya kayarken ben konuştum. "Tamam belki ben de özle...
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım olur mu :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu arada geçen bölüm bu fotoğrafları koymayı unutmuşum...
Şarkı:bu dağlar kömürdendir
Keyifli okumalar🌸 ......
Yiğitten
Eve girip kendimi yatağa attım. Hala sırıtıyordum. 8 yıl sonra tekrar yaşadığımı hissediyordum.
Telefonu elime alıp saate baktım. 02:50 olmuştu. Babamdan gelen mesajı okuyunca kaşlarımı çattım.
GÖNDEREN:Babam
"Biz yola çıktık geliyoruz." 02:40
Rehbere girip babamı aradım. İkinci çalışında açtı telefonu.
"Baba?"
"Ne yapıyorsun hayırsız"
"Ne hayırsızlığını gördün oğlumun!" Diye araya girdi hemen annem.
"Yazmasam hiç arayıp sormuyor." Dedi babam.
"Babacığım olur mu hiç... yoğunluklar işte..."
"Külahım yok yanımda Yiğit sonra anlat bu yalanları."
"Oğlum Boşver sen babanı nasılsın sen?"
"İyiyim annem sağol sen nasılsın."
"Seni görünce daha iyi olacağım yavrum"
"İki dakika da sattınız beni ya" diye çıkıştı Babam.
"Hiç olur mu öyle şey babacığım"
"Olamaz tabi..."
"Ben yıllık iznimi kullandım bir hafta... annen de dediki oğluma gidelim. Öyle apar topar geliyoruz işte... biz az önce çıktık yola... sabaha orada oluruz."
"İyi yapmışsınız da Baba bir haber verseydiniz bari"
"Verdim ya işte."
"Allah razı olsun."
"Lan sıpa oğlumun evine gelirken sana mı soracağım."
"Oğlun benim ya Baba."
"Tamam güzel oğlum biz geliyoruz haberin olsun tamam mı?"
