AŞKIN BORDO HALİ | +18

25.Bölüm:Son dakika!

Selamlarrr💫

Ben geldimmm! Özlediniz mi beni elmalı turtalarım🥧

Dönmemin şerefine buraya bir kalp bırakır mısınız💕

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım olur mu :)

Şarkı:Her yanım yangın

Kısa bir dönüş bölümü :)

Keyifli okumalar🌸
.......

Hümadan

Bavulları kenara koyup derin bir nefes aldım. İçim daralıyordu sürekli. Kötü bir his vardı çözemediğim. Bugün Ankaraya gidecektik. Barlaslar göreve gideli neredeyse 3 hafta olmuştu. Yakında dönerlerdi. Barlas gitmeden önce bize bilet almıştı Ahsen ve yiğitin sözü için oraya gidecektik. Ahsene Sürpriz yapmak istiyordu, gönlünü almak için. Onlar muhtemelen bu kadar erken beklemiyordu istemeyi ama biz hem onların işine engel olmamak için hem de tüm arkadaşlarının gelmesi daha kolay olur diye orada yapmayı planladık.

Kapı çalınca açtım,Betül gelmişti. Elindeki bavulu benimkinin yanına koyup. "Daha erken değil mi?" Dedi saati göstererek. "Ay Betül 3 saat var şurada,çıkarız birazdan anca yetişiriz." Kapıyı kapatıp sarıldı bana. Gülümsedim zar zor içim gerçekten hiç rahat değildi. Barlasa da Ahsene de ulaşamıyordum zaten. "İyi misin sen?"

"Betül benim içim hiç rahat değil ya... korkuyorum. Ya kötü bir şey olursa?" Betül de sıkıntılı bir nefes verip koluma girdi. Salona doğru yürüdük. "Kaç senedir hiç geçmedi şu korkularımız değil mi? Yüreği ağzında günlerce beklemeyi sadece yaşayanlar anlar..."

"Betül çok zor ya... ben artık kaldırmakta zorlanıyorum bu yükü..." Betül omzumu sıvazladı "Zor güzelim... ama biz üstesinden geliriz... onlar Allah'a emanet... sağ salim bize dönecekler... daha biz kız isteyeceğiz senden... valla Yavuz tabutundan kalkar bu anı Barlasa yaşatmak için..." İkimizde acı acı güldük.

"Ay yeter ağlamak istemiyorum. Hadi varsa bir çay koy da içip çıkalım." Ayağa kalkıp Elim ile yanaklarımı sildim. "Var var sen geleceksin diye hazırlamıştım. Getireyim." Mutfağa ilerlerken televizyonun sesini duydum. Kanallarda dolanıyordu Betül.

Çayları doldurup bardakları tepsiye koydum. İçeriye doğru tekrar adım atmaya başladığımda Betül televizyona kilitlenmiş bakıyordu. "Ne oldu?"

Televizyonun ekranındaki kırmızı şeritte 'SON DAKİKA!' yazıyordu.

"Evet sayın seyirciler ırakın kuzeyinden gelen son dakika haberleri ile devam ediyoruz bültenimize. Yaklaşık üç haftadır sınırda operasyon düzenleyen Türk askerlerine bombalı saldırı yapıldı! Saldırı sonucu askerlerden haber alınamadığı ve içlerinde MİT müsteşarı Barlas KARAHAN'ın da yer aldığı gelen bilgiler arasında. Saldırıya uğrayan askerlerin isimleri şu şekilde: Yarbay Yavuz ERDİNÇ, Yarbay Barlas KARAHAN, Yüzbaşı Selim TÜRKMEN,kıdemli üsteğmen Mert ARSLAN,üsteğmen Tayfun AKSOY,üsteğmen Yiğit ERDİNÇ,Teğmen Ahsen KARAHAN,Astsubay Semih PALA,uzman çavuş Görkem BULUT. Sağlık durumları hakkında-" sesler kesildi,sadece korku ile çarpan kalbim ve acı ile kavrulan yüreğim vardı. Elimdeki tepsi yeri boylarken boğazımdaki yumru atmak istediğim çığlığı bastırdı. Gözümde biriken yaşlar peş peşe aktı yanağıma.

Titreyen bacaklarım beni diz çökmeye mahkum etmişti. Hızla yere düşen bedenim ile çığlık attım. Acı dolu haykırışım bütün evde yankılandı. "Kızım kızım! Barlas!" Betül de aynı benim gibiydi. "Yavuz! Yiğit!" Onun sesi fısıltı gibi çıkmıştı. Yanıma geldi. Ellerim ile ona tutundum. "Betül ne diyor haberler? Yalan! Yalandır! Biz sabah konuştuk geliyoruz Dedi! Betül geliyoruz Dedi Barlas geliyoruz Dedi!" Hıçkırıklarım konuşmamı engellerken. Betül de Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. "Hüma.. Hüma dur sakin olalım... arayalım... açarlar... arayalım..."