AŞKIN BORDO HALİ | +18

37.Bölüm:Evimiz

Yorum yap yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım olur mu :)

Şarkı:Teni tenime

Keyifli okumalar🌸
........

Atlas'tan

Umay ile birlikte arabada evin yolunu tutmuştuk. Tuhaf hissediyordum. Heyecan ve biraz da utanç belki. Onu incitmekten de korkuyordum tabii.

Normalde şakır şakır konuşan Umay'ın hiç sesi çıkmıyordu.

"Güzelim?" Dedim, gerginliğini almak ister gibi sorarak. "Hm?"

Bana dönmedi yüzünü. Utanıyor muydu? Bana o kadar işkence çektiren kız şimdi utanıyor muydu?

Güldüm bu masum haline. "İyi misin?"

"Hm hm."

"Emin misin?"

"Hm hm."

"Umay."

"Hm?"

Dayanamayıp güldüm. "Konuşmayı mı unuttun?"

"Hı?" Arabayı kenara çekip ona döndüm.

Korkuyor olabilir miydi? Tamam cesur kızdı ama bu, onun da ilki olacaktı sonuçta.

Ellerini tutarak avuçlarımın arasına aldım. Benim ellerimin arasında küçücük kalan ellerine tebessüm ederken buldum kendimi.

Titriyordu. Öptüm usulca bileklerini. "Benim güzel karım." Ellerini yanağıma yaslayıp başımı eğdim biraz. "Korkuyor musun?"

"Hayır yani bilmiyorum. Garip hissediyorum." Yanağımı sevdi parmakları. İçim kıpır kıpır olurken o beni izledi. "Yani konuşmak kolaydı. Ama şimdi ilk kez böyle bir şey yaşayacağız. Ne hissettiğimi ben de tam bilmiyorum."

Gülümsedim. "İstemiyorsan bugün olmaz."

Başımı eğerek dudaklarımı yanağımı seven eline bastırdım. "Ne zaman istersen, hazır olursan o zaman olur."

O da gülümsedi. "Hayır istiyorum." Bana yaklaşıp yanağımı öptü. "Sadece biraz utanıyorum galiba." Başımı ona doğru çevirince yüzlerimiz çok yakın oldu.

"Bu utangaç halin mi?"

"Beğenemedin mi?"

"Bayıldım." Diyerek dudaklarına uzandım. Ama benim utangaç karım, kendini geri çekti.

"E gidelim o zaman." İç çekerek arabayı çalıştırdığım da o da kıkırdıyordu.

Konuşup onu biraz sakinleştirince eski haline dönmüştü.
.....

Arabayı park edip eve doğru ilerledik. Etrafta kimsenin olmayışını fırsat bilerek Umayın arkasına geçtim ve hızla onu kucağıma aldım. Çığlık atıp kollarını bana sardı. "Ayyy Atlas!"

Yanağına büyük bir öpücük bırakıp güldüm. "Şşş sessiz ol."

"Aklımı aldın."

İma ile ona baktım. "Daha almadım güzelim. Bu ne ki?" Gözleri açılırken kafasını boynuma gömdü. "Utandırma beni!"

Evin önüne geldiğimiz de "Anahtarı cebimden çıkarır mısın?" Dedim.

Umay elini pantolon'umun cebine sokunca bedenim gerildi. "Umay, ceketim'in cebinde." Kıpkırmızı olan Umay elini hızla çekip başını göğsüme yasladı ve utancını gizlemeye çalıştı.

Bu ne tatlılık be yavrum.

"Atlas beni çöpe atar mısın?" Kahkaha atarak ona daha çok sarıldım. "Çok utanıyorum."