TUTSAK

20.|Başımı döndürüyorsun

Daha fazla sinirlenmemek için odama çıktım ve kapıyı kapattım.

"Aptal! Oyo olor totlom! Gerizekalı şey ona yapacağımı bilirdim de işte işte demir olmayacaktı orada!"

Odada biraz kendi kendime söylendikten sonra kendimi yatağa attım ve düşünmeye başladım.

Emre bunu niye yapmıştı? Oysaki onunla mutlu bir hayatımız olabilirdi ama o her şeyi mahfetti! İçimde ona karşı hala bir şeyler hissediyordum. Ona olan aşkımı içimde bir türlü bitiremiyordum ne kadar yapmak istesem de bir türlü onu içimden atamıyordum. Ama, ona bir o kadar da kırgındım ona olan duygularımı hiçe saymıştı... Onun için bir oyuncaktan farksızdım.

~~~

Kapı sesiyle gözlerimi açtım. Karşımda Ece yi görmemle afallamıştım.

"Ece?"
"Yemek hazır kalk aşağı gel"

Beş karış suratıyla konuşup aşağı inmişti bende yataktan kalkıp aşağı indim.

Sofra hazırdı demir ve Ece yemeye başlamışlardı bende oturdum. Ama sofrada bamya vardı ve benim en sevmediğim yemek bamyaydı!

"Ben odama çıksam daha iyi olur"
"Ne oldu Sanem daha sofraya yeni oturdun?"
"Evet tatlım ne oldu?"
"Ben bamya pek sevmem de neyse size afiyet olsun"
"Öyle olmaz istiyorsan geç kendine bir şeyler yap"
"Aşkım bulaşık çıkarsa yıkamam ben ojelerimi yeni sürdüm bu akşam bir şeye yemese bir şey olmaz bence tatlım sen ne dersin?"
"Bebeğim bulaşıkları sen yıkamıyorsun zaten hizmetliler varya hani"
"Olsun Onlarada iş çıkmasın akşam akşam"
"Onların işi bu zaten Ece boşuna o kadar para vermiyorum?"
"Tamam aşkımmm kızma bana"
Deyip demire sokulunca gerçekten midem bulanmıştı.

"Gerek yok demir sağol bu arada bu telefon işini lütfen hallet"
"İyi tamam yarın adamlardan biriyle gönderirim ama sosyal medya falan açma"
"Niye?"
"Aman canım niyeyse niye, tatlım çok sorguluyorsun herşeyi hadi bizi biraz yanlız bırak"

Gözlerimi devirip tekrar odama çıktım. Bu kız benle kafa buluyordu resmen!

Uyumak için yatağıma uzandım. Zaten bu evde uyumaktan başka yaptığım hiç bir şey yoktu!

~~~

Güne Ece'nin iğrenç sesiyle başlamıştım.

"Kahvaltı hazır hazretleri!"
"Ne alaka?" dermişçesine ona baktığımda hızlıca konuşmaya başladı.

"Diyorum ki hizmetçi belledin beni! Bir dahakine çağırmam seni haberin olsun! Başka işim yok birde seni uyandıracağım "
Son dediklerini sessiz söylese de duymuştum.

"Sana çağır diyen yok zaten kendin geliyorsun?"

Dediğimde sinirlendiği açıkça belliydi bir anda üstüme gelip bileğimi tuttu ve sıkmaya başladı.

"Bana bak tatlı kız! Demir var diye sesimi çıkartmıyorum benimle düzgün konuş! Yoksa o dilini keserim senin!"

Bileğimi hızla çektim.

"Sen kimsin de benim dilimi keseceksin!? Asıl sen benimle düzgün konuş!"

"Ece nerde kaldın hadi!"

Demirin sesiyle beni itip aşağı inmişti.
Bende üstümü değiştirip aşağı inmistim.

"Nerede kaldınız?"
"Ay aşkım bu tatlı kız uyanmak bilmedi de onu uyandırmaya uğraştım"
"Tamam aşkım hadi otur yemeğini ye hadi sende otur Sanem"

Hepimiz sofraya oturmuş çay içiyorduk Ece heyecanla demire salak salak şeyler anlatıyordu bende onları dinliyordum. Demir sohbete arada beni de katmak istesede Ece buna izin vermiyordu.