TUTSAK

24.|ölümden dönmek

Demir'den

Adamlar deponun etrafını sarmıştı.
Tufan gülerek depo dan çıktı.

"Vay demir efendi! Ne işin var buralarda"

Sinirle yumruklarımı sıktım.

"Ulan it sanemi kaçırdığını anlamadığımımı sandın!"

Tufanın kaşları havaya kalktı.

"Sanem? Ha şu burhan Soykanın ölen kızı değil mi?"

Sinirle güldüm. Bilmemezlikten geliyordu.

"Ölmediğini ikimizde biliyoruz!"

"Ne dediğini anlamıyorum demir istersen işler ciddiye binmeden git buradan"

"Gitmiyorum o kızın yerini bana söyleyene dek gitmeyeceğim"

"Sınırları zorluyorsun"

"O sınırları yıkarım tufan! Oyun oynama benimle!"

"Senin-"

Tufanın telofunu çaldığında kaşlarını çattı ve hızlıca telofunu kapatıp arabaya bindi.

"Murat yürü gidiyoruz!"

Hızlıca muratla arabaya bindim ve tufanı takip etmeye başladık.

Ormanlık bir alana gelmiştik büyük bir depo vardı. Tufan arabadan inip depoya girdi.

Bir süre sonra içeri den emre denen soysuz çıktı.

Biliyordum! Sanemi burada tutuyorlardı.
Tufan ve emre arabaya binerek depodan uzaklaştılar.

"Murat adamlari gönder depoya!"

Adamlar 10 dk sonra geldiler.

"Abi yenge- buradaymış ama 1 saat önce kaçmış tufanlar onu aramaya gitmişler"

"Cabuk adamları toplayın arayın bütün ormanı! Sanemi bulmadan gelmeyin!"

Arabayı hızlıca sürmeye başladım ama ormanda hiçbir şey yoktu. Bomboştu.

Depo dan baya bir uzaklaştığım da gözüme bir kulübe çarptı.

Arabayı durdurup indim.
Murat da arkamdan indi.

"Abi yenge burada yoktur gidelim bence"

Muratı dinlemeden kulübeye girdim.

Sanem bir minderin üstünde uzanmıştı başında ise bir teyze vardı.

"Kısmi sen?"

Murat teyze yi Sanem den uzaklaştırdığın da Sanemin yanına gittim. Üstü başı kan olmuştu.

"Oğlum ben bura da buldum kızcağızı yarasına sardım bir şeyler ama siz hastaneye götürün"

Sanemi kucağına alıp hızlıca çıktım ve arbaya bindim.

Sanemi arka koltuğa yatırdıktan sonra ön koltuğa oturup arabayı çalıştırdım.

"Ölmeyeceksin! İzin vermeyeceğim bu sefer olmaz!"

"DOKTOR! SEDYE GETİRİN!"

gelen sedyeye sanemi bıraktım.

Doktor onu ameliyathaneye aldıklarında kapının kenarına çöktüm.

Şimdi ne olacaktı? Kendi kendime düşünürken hemşirelerin kendi aralarında konuşmalarına kulak kabarttım.

"Sanem miymiş neymiş adı"

"Evet gördüm yaşama ihtimali yok"

"Evet yaşaması mucize falan olur"

Oturduğum yerden Kalkım ve kadının boğazına yapıştım.