Sabah, 2 çift kol bana sarılıydı. Benimde kollarım bir bedene dolanmıştı.
Juah teyzedir diye düşünüp daha sıkı sarıldım. Kokusu aynıydı, yani Juah teyzem bu. Onun kollarıda beni sıkıca sarmıştı. Oha, Juah teyzem bu kadar güçlü müydü?? Gözlerimi açtım ve...
"Ağağağ!"
"Noluy- ağağ!"
"Lan sen bana niye sarılıyorsun!?"
"Asıl sen bana niye sarılıyorsun!?"
Hızla geri geri kaçarken, aynı zamanda konuşuyorduk. Sonunda Juah teyze hızla odaya girdi.
"Noluyor be sabah sabah?"
"Teyze o bana sarıldı!"
"Anne o bana sarıldı!"
"E ne var bunda?"
"Ben onu sen sandım!"
"Ben onu sen sandım!"
"Birşey olmaz"
"Biz hiç uyurken sarılmadık..?"
"Olsun?"
"Aman, kapatalım konuyu hadi"
"Tamam, arkadaşız sonuçta ya?"
"Aynen?"
"Hadi kahvaltıya!"
"Geldik"
(...)
Kahvaltı ederken, telefonum çalmaya başladı.
"Kim arıyor Byeol?"
"Jungwon arıyor"
"Aç bakalım ne diyor"
Kafamı salladım ve telefonu açıp, hoperlöre aldım.
"Alo, Jungwonie?"
"Byeol-ssi, bugün gezelim mi?"
"Kim kim?"
"Sen, Jungkook, ben, bide Niki'yi alırız"
"Sunghoon yok, değil mi?"
"Hayır, yok. Ee ne diyorsunuz?"
"Bence olur yani"
"Jungkook olur dedi. Bana da uyar"
"O zaman, çıkarken bana haber verin"
"Tamam"
Telefonu kapattım ve Jungkook'a doğru konuştum.
"Kook, biraz hızlı ye, daha hazırlanacağız ya!"
"Tamam tamam, hadi ye"
(...)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"JUNGKOOK! HADİSENE OĞLUM AĞAÇ OLDUM KÖK SALDIM LAN!"
"İKİ DAKİKA BEKLE BE! ALLAH ALLAH"
Daha fazla dayanamadım ve üst kata, Jungkook'un odasına girdim.
"Neyle uğraşıyorsun yarım saatir gerzek kankacım?"
"Saç"
"..."
"Ne oldu?"
"Ben ne güne duruyorum?"
"Ne bileyim, uğraşmazsın diye düşündüm"
"Ben mi?"
"Evet"
"Gel bakayım şuraya"
Çektiğim sandalyeye oturdu.
"Nasıl birşey istiyorsun sen?"
"Yap kafana göre işte"
"Tamam"
(Resimdekinin aynısı)
"Bitti, kalk hadi"
"Tamam"
(...)
Sonunda Jungwon ve Niki'yle buluşmuştuk. Yolda boş boş yürürken, mint yeşili saçlı, tanıdık bir sima gördüm. Daha da yaklaşınca, şaşkınlığımı da belli ederek hızla sarıldım.
"Lan Yunki!"
"Oha, Byeol!?"
"Ulan puşt, numaranı değiştirdin ve bana haber vermedin demek! Senin mallığın yüzünden 2 ay ayrı kaldık lan!"
"Çok uzun bir süre sanki, Allah Allah"
"Uzun tabi puşt! Neyse gel seni bizimkilerle tanıştırayım."
Kolundan çeke çeke bizimkilerin yanına getirdim.
"Jungwon'u zaten tanıyorsun, bak bu Niki"
"Memnun oldum kardeş"
"Bende hyu- şey, benden büyüksün değil mi?"
"Evet Niki, büyük senden"
"Oh, tamam o zaman. Memnun oldum hyung!"
"Bende memnun oldum, Niki"
"Bu da Ju-"
"Ananskm, Jeon Jungkook!?"
"Nerden biliyorsun lan- ha pardon, mafyaydı bu dimi"
"Sen nerden tanıyorsun bunu?"
"Ortaokul arkadaşıyız dedim ya Yoongi!"
"Ben onu şaka sanmışt-"
"Neyse, memnun oldum."
"Bende bende!"
Fazla bölüm yazamıyorum, ağlicm, normalde dün atacaktım ama hastaneye gittik ondan atamadım. Herneyse
