«19. Bölüm»

97 8 9
                                    

Sonunda çorbanın sonunu da mideme gönderdiğimde, Jungkook tabağı mutfağa bıraktı, sonrasında yanıma geri döndü. Elini tekrar alnıma koydu.

"Elim mi bozuk acaba? Bir sıcaklık hissedemiyorum"

Dedikten sonra, dudakları tekrar alnımı buldu. Biraz bekledikten sonra geri çekildi ve konuştu.

"Ateşin düşüyor. Biraz daha ıslak bez koyalım"

Ve bezi suya batırıp, fazla suyunu sıktı. Alnıma yerleştirdi ve konuştu.

"Babam annemle konuşacakmış"

"Oh, cidden mi?"

"Hm hm, piknik alanında yazıştığım kişi oydu."

"Ne dedi?"

"Cesaretini toplamış, ama en erken uçak 1 ay sonraymış. Bu yüzden hem söyleyeceklerini kafasında toparlayacak, hemde eşyalarını toparlayacak kadar bolca zamanı var."

"Umarım barışırlar"

"Umarım, Byeol-ssi"

(...)

Jungkook

Byeol uyumuştu. Bende başında bekliyordum. Yani, başında bekliyordum dediğim, kafası benim omzumdaydı, arada bir ateşine bakıyordum.

"Ooo, çifte kumrular?"

"Anne! Yapma. Kız uyuyor, saçmalama lütfen"

"Ay benim Kook'um büyümüşte annesine yalan söylemeye mi çalışırmış? Ne saçmalaması? Ben senin ona olan bakışlarını, küçüklüğünden beri gayet net bir şekilde görüyorum"

"Anne, çocukluk aşkıydı o, çocukluk"

"Hâl ve davranışların hâlâ çocuk olduğunı gösteriyor Jungkook'cum. Hâlâ birşeyler hissettiğini biliyorum"

"Off anne.."

"Hazır uyuyor, konuşalım da rahatla işte"

"Tamam anne, tamam. Yatağına yatırıp geliyorum"

"Tamamm"

Byeol'ü yavaşça kucağıma alıp, merdivene yöneldim. Dikkatli bir şekilde adım atarak, odasına girdim. Yavaşça yatağına bırakıp, üzerini örttüm. Sonrasında, sessizce odadan çıktım. Annem koltukta oturmuş, beni bekliyordu. Daha fazla bekletmemek adına, karşısına oturdum ve konuştum.

"Evet anne, ne konuşacağız?"

"Byeol'e olan aşkını neden söndürdüğünü"

"Çünkü, o zamanlar, ergendim."

"Gerçerli bir, neden, değil."

"Aish.. Ne bilmek istiyorsun?"

"Oğlum, seninle açık konuşacağım. Sen hâlâ Byeol'e karşı birşeyler hissediyorsun. Ama hislerini bitirdiğine inandığın için, kabul etmiyorsun, yada fark etmiyorsun."

"Anne-"

"Sözümü kesme! Allah Allah. Ne diyordum? Hah kabul etmeme nedenin bu."

Biraz soluklandı ve devam etti

"Byeol'e çok güzel bakıyorsun, aşık gibi, hâlâ unutamamış gibi."

"Gayet normal bence anne. Eskiden sevdiğim kişi yanımda kalıyor. Neyse, daha fazla uzatmayalım. Ben Byeol'e bakmaya gidiyorum."

"Tamam, birşey olursa haber ver. Ve, bu konuyu düşün!"

"He anne tamam."

Üst kata çıkıp, Byeol'ün odasına gittim. Baş ucuna çömeldim ve bir elim, kafamın altındayken, diğer elimle saçını okşarken konuştum.

"Seni, gerçekten, hâlâ seviyor olabilir miyim, Byeol-ah?"

Selamlar Kookies'lerim beniim, nabersiniz?

İyi Okumalar Kookies'lerim!!<33

Mafia//JJKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin