Belki bana soracaksınız "Böyle bir ailenin içinde yaşamak zor değil mi?" Diye. Arkadaşlar inananın İki asker, iki polis, bir bilgisayar mühendisi ve bir avukat -sanırsın market listesi- arasında yaşamak ne kadar zorsa. İşte o kadar zordu... dememi b...
Bu bölümü atma kararı o kadar hızlı gelişti ki. Sizler sağ olun stokta ki son bölümümü de yapmış oldum 2,5 günlük gecikme yüzünden sizden somut bir özür dilemek istediğim için atma kararı aldım.
; )
Cansınız, Balsınız, Seviliyorsunuz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.Bölüm
"PATATESLİ BÖREK"
Tat alamıyordum!
Yediğim kebap resmen zehir zıkkım olmuştu. Üstüne üstlük iki tane kebap yemiştim ama yoktu yani. Bildiğiniz sası bir şey yer gibi tepkisiz zevk almadan kebap yemek zorunda kaldım. Sanırsam hayatımda yaşadığım en tatsız gün bu gündü.
Hayır üstüne üstlük bir de az kalsın hemşireye yakalanıyorduk. Ben ilk bir hışımla mutluluktan Kebabı öyle bir heyecanla ısırdım ki size anlatamam. Sonra dediğim gibi o sası tatla karşılaştım. Tabii söylenmeye başladım. O sırada da yemeyi bırakmıyorum ama. Her neyse ben tam ikinci kebabı açtım kapı tıklatıldı. Ananı satayım. Kebap poşetini ve açmak üzere olduğum kebabı saniyesinde aklıma ilk gelen yere sıkıştırdım. Orası da yastığın altıydı. Hemşire odaya girdiğinde şöyle bir odayı kokladı. Allah kahretmesin kebabı saklasam ne olurdu ki? Koku diye bir şey vardı. Anlayacağınız kebap yediğimi anlamıştı ama direkt beni yerken görmediği için bir sıkıntı yoktu.
Kebabın tatsız olmasından sonraki en büyük olayda elbisemdi. Kartal odaya geldiğinde elinde siyah bir sırt çantası vardı.
"Sırt çantasını nerden buldun?" Dediğimde "Bagajdaki yedek kıyafetlerimi getirdim. Artık idare edeceksin." Demişti. İşte asıl savaş o zaman başladı. Banyoya gidip onun benim kıyafetlerimden iki katı olan tişörtünü ve şortunu giydiğimde aklım elbisemi nasıl çöpe attırmayacağımdaydı. Tamam sırtı biraz açıktı. Hatta baya açıktı. Aynı zamanda bacağında da yırtmacı vardı ama sonuç olarak o kadar para vermiştim yahu para. Ben o parayı kazanmak için kaç saat alışıyordum? Bu adamın haberi var mıydı?
Ben banyoda böyle düşünürken banyodan dışarı çıktım. Bir de ne göreyim? Karşımda siyah çöp poşetini açmış bekleyen bir Kartal. Tam abimlik hareketlerdi bunlar. O da olsa hiç düşünmez aynısını yapardı. Zaten birbirlerine çok benziyorlardı ya. Bu yüzden şaşırmıyordum.
En başta şöyle beni bir süzdü ve "Yakışmış." Dedi.
"Biraz daha küçük olsalardı daha iyi olurdu. Şorta baksana biraz daha uzun olsa tam eşofman." Abartı deyince de ben yani. Arkadaşım ben kısaydım hadi. E bunlarda çok uzundu. Resmen tüm kısaların müstahakkını bunlar toplamışlardı. Hele Yunus Emre abiyle Kartal? Utanmasalar arşa çıkacaklarmış yani.
