Belki bana soracaksınız "Böyle bir ailenin içinde yaşamak zor değil mi?" Diye. Arkadaşlar inananın İki asker, iki polis, bir bilgisayar mühendisi ve bir avukat -sanırsın market listesi- arasında yaşamak ne kadar zorsa. İşte o kadar zordu... dememi b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abartısız her yoruma ve oya tepkim bu. Giriyorum yatağa mutluluk nidaları ile sizden gelen her yoruma ve oya bakmaya çalışıyorum çünkü siz benim için çok değerlisiniz 💕
Bu bölüm Melek'e dikkat edin derim.
Kendisi biraz...
E gerisini de siz tamamlayın ayol😉😁
Hadi siz hayırlı okumalarr
16.Bölüm
"SEVGİLİ"
Hiçbir zaman asla dememek lazımdı çünkü asla dediğiniz her şey bir gün dönüp dolaşıp sizi buluyordu.
Nereden mi biliyorum?
Zamanında bende asla demiştim. Hem de şu an hayatımın ortasına bomba gibi düşen adam için bu tabiri kullanmıştım.
"Asla Melek! Asla Kartal ve ben diye bir şey olmayacak."
Aynen böyle demiştim. Şimdiyse o "Asla" dan eser kalmamıştı. Onu kaybetmiş olmanın verdiği korkuyla birkaç saatte çıldırır gibi olmuştum. Kendimden geçmiştim. Sonra bir baktım ki o koskoca ormana yayılan mentol kokusu bedenime ilişti. Kolları her zaman ki yerini buldu. Varlığı bir güneş gibi içimde ki karartıyı aydınlatırken onu görmemle içimde ki korkunun hepsi saniyede kayboluvermişti.
Benim için belki de aşk buydu. Yüzde yüz teslimiyet demekti.
Diğerlerinin hissettiği gibi karnımın içerisinde kelebekler uçuşmuyor olabilirdi ancak onu her gördüğümde içimde taze taze çiçekler açıyordu. Yanıma yaklaştığında başım dönmüyor olabilirdi ancak kalbim bir maraton koşucusununkinden hızlı atıyordu. Beni öptüğünde kaçmak istemiyor olabilirdim ancak bana vermiş olduğu bir öpücüğe karşılık ona milyonlarca kez öpücükle dönmek istiyordum.
Kartal beni bana bile çaktırmadan ne güzel de revize etmişti böyle.
Sanırsam böyle bir itirafta bulunmanın vakti gelmişti de geçmişti değil mi? Şöyle güzel bir oh çekebilirsiniz.
Hala o ormanlık alanın içerisindeydik. Biliyor musunuz? Aslında bu olanlar Kartal'ın başının altından çıkmış. Dün bana "akşamını bana ayır söz mü?" dediğinde aklında böyle bir plan varmış.
Şimdi diyeceksiniz ki...ne mana?
Hiç sormayın. Güya burada birkaç günlük tatil ayarlamışlar. Bizimkilerle beraber iki gün boyunca eğlenecekmişiz. Tezat şudur ki. Baş başa vakit geçirmek isteyip içerisinde abimin de bulunduğu bir organizasyon yapması.
Şunu öğrenmiş olduk ki Kartal sürpriz yapmak konusunda pek iyi değilmiş. Hatta hiç iyi değilmiş.
Ben olayın şokunu atlatamamış bir şekilde kimseyi umursamadan Kartal'ın yanına oturarak elini tutuyordum. Aramızda sıfır mesafe vardı. Boşta kalan eli saçlarımda gezinirken arada bir kafamın üzerine küçük küçük buseler konduruyordu. Bu da mükemmel derecede uykumu getiriyordu. Üstüne üstlük başım deliler gibi ağrıyordu. O kadar çok ağlamıştım ki migrenimin tutmaması imkansızdı. Düşünün ilaç bile iplememişti.
