Belki bana soracaksınız "Böyle bir ailenin içinde yaşamak zor değil mi?" Diye. Arkadaşlar inananın İki asker, iki polis, bir bilgisayar mühendisi ve bir avukat -sanırsın market listesi- arasında yaşamak ne kadar zorsa. İşte o kadar zordu... dememi b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Neden civcivle ilgili bir fotoğraf koyduğumu bölümü okuduğunuzda anlayacaksınız 🐣)
Selam şekerparelerim🫶🏻
Nabersiniz?
Vallahi benim keyfim acayip yerinde çünkü güzel bir bölümle karşınızdayım. Normalde de Kartal ve Ecrin'in tek takıldıkları bir bölüm yazmayı düşünüyordum ancak dediğim gibi biraz düşünme aşamasındaydı. Sonra 18.Bölümdeki yorumlarınızı okurken birinizin "Aslında Kartal ve Ecrin'in beraber vakit geçirdiği bir bölüm olsa güzel olur" tarzı bir yorum yaptığını gördüm ve dedim ki sanırsam bu düşünceyi artık hayata sokma vaktin geldi Dilara.
Anlayacağınız sizleri Kartal ve Ecrin'in baş başa takıldığı bir bölüm bekliyor😁
E o zaman size hayırlı okumalar bana da hayırlı bekleyişler❤️
OOO
19.Bölüm
"YENİ BAŞLANGIÇLAR"
İstanbul'a döneli yaklaşık bir hafta olmuştu. Hepimizin hayatı eski rayına otururken ne ben ne de diğerleri artık Murat korkusuyla hareket ediyordu. Bunun sebebiyse mahkemeden Murat'a karşı müebbet hapis kararı çıkmasıydı.
Anlayacağınız artık özgürdüm ve peşimde kimse yoktu.
Büyük bir keyifle kendime kahvaltı hazırlıyordum. Evde kimse yoktu. Annem, Ezgi ve teyzemler çeyiz alışverişine çıkmış, abimde ev bakmaya gitmişti. Kankalarımda çalışma hayatına geri dönmüştü. Biliyorsunuz ki ben uzaktan çalıştığım için öyle evden çıkmama gerek yoktu ve bugün izin günümdü. Yani istediğim gibi yatıp yuvarlanabilirdim.
Aslında aklımda yatıp yuvarlanmaktan başka bir fikir vardı. Kartal'la biraz vakit geçirmek istiyordum. Artık bir sevgili gibi buluşmalara çıkmamız gerekirdi değil mi?
Bir yandan Kartal için kırdığım yumurtayı karıştırırken diğer yandan da onu arıyordum.
"Güzelim...?" Lan?! Hala uyuyor muydu bu?
"Sevgilim?... hala uyuyor musun sen?"
"Hıhı..."
Uyandırdığım için biraz vicdan azabı çeksem de saatin uyanmak için oldukça makul olduğunu gördüm ve "Hadi kalk." Dedim. "Bu saate kadar uyunur mu?"
"Bitanem sizin evde saatler mi bozuldu?"
"Yoo. Niye sordun ki?"
"Saat daha dokuz da o yüzden dedim... Normalde sen bu saatte kalkmazsın. Hayırdır?"
