အခန္း (၇)
လက္ေတြ႕ဆန္တဲ့ ငရဲခန္းဆိုတာ...
သွ်န္ေဝးတစ္ေယာက္ သူ၏ကေလာင္နာမည္ ဗစ္တာေျဗာက္ျဖင့္ ေရးလက္စအခ်စ္ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ကို မအိပ္မေန ညလုံးေပါက္ေရးသားခဲ့သည္။ အပိုင္းတစ္ပိုင္းတင္ၿပီးသြားေသာအခါ အခ်ိန္က နံနက္ေဝလီေဝလင္းျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။ အိပ္ရာဝင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွသာ အိပ္ရာဝင္ခဲ့၏။
ထိုစဥ္ ေနေဒြးဒံက အိပ္ရာကေန ႏိုးထလာခဲ့ကာ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ကိုယ္လက္သန႔္စင္သည္။ ထို႔ေနာက္ စံအိမ္ေတာ္အျပင္ဘက္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့လ်က္။
စံအိမ္ေတာ္ေရွ႕က ေရပန္းကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ကာ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ နံနက္ခင္းေလေျပေအးမ်ားကို သူ၏ႏွာေခါင္းအတြင္းထဲသို႔ တဝႀကီးရွဴရႈိက္သြင္းလိုက္သည္။ ဤသို႔ ေလရႈရႈိက္လိုက္၊ ျပန္ထုတ္လိုက္လုပ္ၿပီးသြားခ်ိန္မွာ သူ၏ေခါင္းလည္း လန္းဆန္းၾကည္လင္သြား႐ုံမက အၿပဳံးမ်ားကလည္း လန္းဆန္းသြား၏။
"ရာသီဥတုေလးက သာယာၿပီး မိုက္တယ္ကြာ။ ေမာင္ကသာ ဒီေန႔ေလးမ်ားအလုပ္အားလို႔ ငါနဲ႔ေလွ်ာက္လည္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ငါတစ္ေယာက္တည္းလည္ရင္ ေကာင္းမလား။ ေမာင္ ခြင့္ျပဳပါ့မလာ။ ေတာ္ၾကာ တစ္ေယာက္တည္းလည္လို႔ဆိုၿပီး စိတ္ဆိုးေနပါအုံးမယ္ေလ..."
ေနေဒြးဒံလည္း တစ္ကိုယ္ေတာ္အေတြးမ်ားထဲမွာ လြင့္ေမ်ာေနခဲ့ၿပီးေနာက္ သူ၏ခါးကို ဘယ္လွည့္၊ ညာလွည့္ႏွင့္လုပ္ေနခဲ့သည္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ ခါးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ၿပီးသည့္အခါ သူ၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ေကြးလိုက္လ်က္ သူ႔ပခုံးႏွစ္ဖက္ေပၚတြင္တင္ကာ ပခုံးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနခဲ့သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ သူတစ္ေယာက္တည္း ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနခဲ့သည္မွာ နာရီဝက္ၾကာခဲ့သည္။ မၾကာခင္အခ်ိန္၌ သွ်န္ေဝး၏တပည့္မ်ားက စံအိမ္ေတာ္ထဲကေနထြက္လာသည္ကို သတိထားမိခဲ့လွ်င္ ေလ့က်င့္ခန္းဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ ခပ္တည္တည္ေနခဲ့၏။
သူတို႔ကိုၾကည့္ သူေတြးမိသည္က ....
"ေမာင့္တပည့္ေတြပဲ။ Native ေတြနဲ႔ အဂၤလိပ္လိုမေျပာစဖူး သြားေျပာၾကည့္ရင္ေကာင္းမလား။ ေမာင္ႏိုးေနၿပီလား ဘာညာ ဘိုလိုသြားမႈတ္လိုက္မယ္။ ၿပီးရင္ နယူးေရာ့ခ္ၿမိဳ႕အေၾကာင္း ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္မယ္။"
YOU ARE READING
Eternal Sunshine {The Criminal Syndrome} //COMPLETED //
Romansaနှလုံးသားရဲ့ အမှောင်မိုက်ဆုံးနေရာမှာ အလှပဆုံးဖြာကျနေတဲ့ နေရောင်ခြည်လေးဟာ မင်းပါပဲ။ မင်းပေးတဲ့ မေတ္တာတွေကြောင့် ပြိုလဲလုဆဲ ငါ့ကမ္ဘာဟာ တစ်ဖန် ရှင်သန်ခွင့်ရခဲ့ပေါ့။ စိတ္တဇ၊ အရိုင်းဆန်လွန်းတဲ့ ဒီ universe ထဲ လမ်းပျောက်နေတုန်း မင်းသာ ငါ့ရဲ့လမ်းပြကြယ်၊ ...
