Aşk;
Görmekten çok özlemeyi sever
Dokunmaktan çok düşlemeyi
Ve aşk öyle haindirki; Nerde imkansız varsa
Gider onu sever
Özdemir Asaf
Miran:
Artık yorulmuşdum. Aselimden ayrı kalmaktan, kokusu olmadan uyuyamamaktan, ona yakın olamamaktan, gözlerinden mahrum olmaktan... ve korkuyordum bir gün benden gitmesinden...
Hayatımda ilk defa korkuyu iliklerime kadar hissetmişdim. Asel vurulduğunda... İlk defa bu kadar korkmuşdum. Şimdide korkuyorum. Benden gitmesinden deli gibi korkuyorum....
Akşam Aselin yanında uyumamışdım. Yanındaydım ama yaklaşamıyordum. Aselin istediği sadece burada olmamdı. Eve erken gelmemi istiyordu artık. İstesindi! Her istediğini yapardım.
Ama bu biraz canımı acıtmışdı. Çünki beni özlediği için falan erken gelmemi istemiyordu. Başka kadınlarla olduğumu düşündüğü için erken gelmemi istiyordu...
Keşke bu süre zaafında beni biraz tanısaydı. Böyle bir adilik yapmayacağımı bilseydi. Ben Aseli sevmiyor dahi olsaydım asla başka bir kadına bakmazdım. Keşke Asel keşke tanısaydın beni böyle bir şey yaptığımı düşünmeseydin.
Sabah kalktığımda Asel makyaj masasında oturmuş saçlarını tarıyordu. Saçının bir teli için bile can vermeğe hazırdım. Saçları Aselde sevdiğim 3cü şeydi.
İlki gözleriydi. İlk gözlerine vurulmamışmıydım zaten. Gözlerini gördüğüm an etkilenmişdim. Göz göze geldiğimiz an içimde bir şeyler olmuşdu.
İkincisi kokusu. Kokusu insanı mest ediyordu. Dünyada onun kokusundan daha güzel bir koku tanımıyorum. Üstelik parfüm kokusu değildi. Kendi kokusuydu teninin kokusu. Kokusu insana huzur veriyordu.
Üçüncüsü ise dediğim gibi saçlarıydı. Saçları o kadar güzeldiki. Naifdi bir kere. O yüzden saçlarını çok özenle tarardı. Bazense ben tarardım. Öyle korkardımki saçını acıtacağım diye.
Dikkatle tarardım saçlarını. Her zaman yumuşacık olurdu saçları. Uyurken açık bıraktığı vakit her zaman yüzüme dökülür ve beni huylandırırdı. Ama yinede çok güzel olurdu.
Asel benim huzurumdu. Her şeyiyle huzur veriyordu bana. Ama şimdi huzurumdan uzaktım....
Koltuktan ayağa kalkdım ve banyoya doğru ilerledim. Kısa bir duş aldım ve ardından giyinme odasına gidip giyindim. Asel yüzüme bakmıyordu hala. Konuşmağa çalışmışdım ama nafile.
Tek kelime etmiyordu. Soğuk davranmam lazımdı. Eğer bende soğuk davranırsam kalbim daha fazla kırılmazdı, acımazdı belkide. Belki daha fazla bağlanmazdım.
İç ses: Kendini kandırıyorsun Miran. Çoktan bağlandın zaten. Çoktan sevdin. Bu sevdayı artık gönlünden atamazsın. Bir kere tutuldun o gözlere. Bir kere sevdin artık. Bunun geri dönüşü yok. O sevmezse bile sen bir ömür seveceksin. Aklından, kalbinden atamayacaksın. Onun aklında, kalbinde olmasan bile o senin aklında ve kalbinde hep olacak. Kalbinin sahibi oldu Asel. Onu kalbinin tam merkezine koydun. O yüzden uzak dursanda hep kalbinde olacak.
🤍
Asel hazırlandıktan sonra aşağı kahvaltıya indik. Herkes masaya geçtiğinde sessizlik hakimdi. Dilanı masada görmemişdim. Ya gitmişdi yada sofraya oturmağa yüzü yokdu. Anneme döndüm ve "AnneDilanın eşyaları hazır mı. Gitti mi" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asel Berdel
Teen FictionKan çıkmasın diye yapılan bir evlilik. Peki ya bu istenmeyen evlilik aşka dönüşürse. Asel ve Miran ağayı zorlu bir süreç beklemektedir.Asel bu evlilikle hayatının bittiğini düşünür ama işler hiç düşündüğü gibi ilerlemez. Nereden bile bilirdiki Miran...
