Kan çıkmasın diye yapılan bir evlilik. Peki ya bu istenmeyen evlilik aşka dönüşürse. Asel ve Miran ağayı zorlu bir süreç beklemektedir.Asel bu evlilikle hayatının bittiğini düşünür ama işler hiç düşündüğü gibi ilerlemez. Nereden bile bilirdiki Miran...
Aseld: Sabah kapı tıklatılma sesiyle uyandım. Miranda kalkmışdı. Ben kalkacağım sırada beni geri yatırdı.
"Uzan sen güzelim ben bakarım" dedi ve yataktan kalktı. Kapıyı açdı ve Sultan hanımın sesini duydum. Mirana "Çarşafı almağa geldim" demişdi.
Tabi ya bende diyorum sabahın bu saatinde niye gelmişdi. Burda en nefret ettiğim şeylerden biride kanlı çarşaf adetiydi. Düğün gecesinin sabahı çarşaf alınmaya gelirdi. Neymiş bu kızın temiz olup olmadığını gösterirmiş.
Miranın sert sesi kulaklarıma geldi. "Yenge benim karımın namusu sanamı kaldı! Sakın bir daha böyle bir şey yapmaya cüret etme! Sakın!" dedi ve kapıyı Sultan hanımın suratına kapattı.
Bende ayağa kalkdım ve Miranın karşısına geçip birden ona sarıldım ve "teşekkür ederim" dedim. Oda bana sarıldı ve "böyle şeyin teşekkürü olmaz sen benim karımsın Asel" dedi ve biz ayrıldık.
Yatağı topladım ve üstümü değiştirmek için giyinme odasına yürüdüm. Beyaz bir elbise giymem lazımdı. Burada evliliğin ilk bir haftası beyaz giyinilirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Böyle hayal edelim
Kiyafetimide giydikten sonra hafif bir makyajda yaptım ve hazırdım. Miranda giyindi ve yanıma geldi. Beni başdan aşağı süzdü ve iç çekerek "Çok güzelsin" dedi.
Ay ben yine heyecanlandım ama! Kapıdan çıkarken elimden tutdu ve yürümeğe devam etdi. Ben ona şaşkınlıkla bakarken o gayet rahat şekilde ilerliyodu. Döndüm ve "Ne yapıyorsun Miran?" diye sordum şaşkınlıkla.
"Napıyorum güzelim" dedi sanki bilmiyormuşcasına. Ama sen böyle söylersen ben konuşamam Allahsız! Neyse kendimi toparladım ve konuşmağa başladım.
"Ayıp ayıp babanların yanına iniyoruz bırak elimi" dedim. Oda hiç sanki bütün bunları ona dememişim gibi ilerlemeye devam etdi ve "Sen benim karımsın istedeğim vakit tutarım elini karıcım" diyip sırıttı.
Derin bir nefes aldım ve kahvaltı sofrasına geldik. Herkes bize baktı. Fazlasıyla utanmıştım yine çünki ellerimize bakıyordular! Elimi çekmek isterken Miran daha sıkı tutdu ve masaya doğru ilerletdi sandalyemi çekip ilk önce beni oturtdu sonraysa kendi yanıma oturdu.
Benim yanaklarım kıp-kırmızı olmuşdu. Ama sevmişdim bu haraketini. Başımı kaldırdığımda Dilan bana çok kötü bakıyodu. Allah aşkına bu kızın ve annesinin benimle derdi neydi!? Ben birkaç şey tabağıma almış yiyorken Miran tabağıma bakıp kaşlarını çatdı. Ve tabağıma bir sürü şey doldurmaya başladı. Kulağıma eğilerek "bunların hepsi bitecek güzel karım" dedi.
