Bölümü oylayalım lütfen:). Arkadaşlar 2-3 bölüm sonra final yapmak istiyorum. Ne düşünüyorsunuz?
Asel:
Sabah kalkdığımda ilk olarak elim karnıma gitmişdi. O kadar güzel bir duyguyduki bu. Hala inanamıyordum. Benim,bizim bir bebeğimiz olacakdı. Anne olacakdım ben! Ama bazı korkularım vardı. Ya iyi bir anne olamazsam? Ya bebeğimi koruyamazsam? Ya bir şey olursa? Bu sorular o kadar çok kurcalamıştıki beynimi akşam zor uyumuştum.
Ama bu yinede bu sevinmeme engel değildi. Hala çok mutluydum. Sağlıkla bebeğimi kucağıma almak istiyordum. Miranında böyle düşündüğüne emindim. Çok mutlu olmuştu çok! Heyecanlıydı! Nasıl olmasındı baba oluyordu oda! Hele dünki halleri vardı birde.
Heyecanlanması, bu haberi aldığında şoka uğraması, akşam göğsümde mutlulukdan ağlaması hepsi o kadar güzel anılardıki bazen diyorum bir kameram olsada bu anıları kameraya çeke bilsem... Tabi ya! Neden olmasındı.
Bir kamera almam lazımdı acilen! Miranla olan tüm anılarımızı kayıta almak istiyordum. Kim bilir belki ileride bebeğimizle izlemekde nasip olurdu. Bu düşüncelerle gözlerimin parladığına emindim.
Hızla yataktan doğruldum. Miran benim göğsümde uyuduğu için oda sıçradığım an uyanmışdı. Miran korkuyla gözlerini kırpıştırarak konuşmağa başladı "Noldu yavrum? Sana mı bir şey oldu? Yoksa bebeğe mi bir şeymi oldu?
Salak kafam! Bi anlık heyecanla haraket edince onuda uyandırmışdım!
"Yok bir şeyimiz merak etme sevgilim sadece aklıma bir şey geldi heyecanla doğrulunca sende uyanmış oldun" dedim suçlulukla.
Gülümsedi. Gülümsemesi o kadar güzeldiki. Hep gülsün istiyordum! Ama tabi başkalarının yanında değil! Bebeğimle ben varım burda zaten. Bize gülsün!
Allah seni kahretmesin Asel! Kızım sen yakında adama yasak koyarsın! Gülme! Konuşma! Oturma! falan diye.
İç sescim çok güzel bir şey düşünmüşsün! Kırk yılın başı bir işe yaradın!
Kalbimi kırıyorsun ama! Ben hep işe yararım bir kere. Ama sen işine geldiğinde dinlersin beni bebeğim. O yüzden sus. Gidiyorum ben! Hadi bay-bay öpmüyorun çoklu!
Öpüyorum çoklu değilmiydi ya o! Üstelik kalbini kırmıyorum ben!
Sana özel öpmüyorum çoklu o canım! Hadi eyvallah gittim ben! Tam iç sesime içimden cevap verecekken Miranın konuşmasıyla ona döndüm. Ben bence delirmişim! Açık ve net yani! İç sesimle konuşuyorum resmen!
"Ne dedin sen? Sevgilimmi dedin kız sen bana? Bundan sonra Miran ismini unut yavrum. Artık Miran diye birisi yok! Sevgilim var!" Bu dediğiyle kahkaha atmışdım.
Miran bana doğru yaklaşmıştı bu yakınlık fazlaydı ama!
"Hmm çokmu komik... sevgilim?" Sevgilim sözünü kısık ama baskın bir sesle söylemişdi.
"Ha bu arada benim güzel karım sabah-sabah neye bu kadar heycanlandı?" meraklı bir ifadeyle sormuştu bunu.
Ben az önceki heyecanıma geri dönerken konuşmağa başlamışdım bile
"Kamera!" diye bağırarak konuştum ama bir o kadarda heyecanlı bir sesle.
Miran kaşlarını çatmış bana bakıyordu. Yüzünde anlamadığını belli eden bir ifade vardı "Yani şöyle ben düşündümki bir kamera olsa biz böyle güzel anılarımızı kaydetsek içine. Belki ilerde bebeğimizle izleriz. Hem güzel bir hediye olmazmı onada?" Bu fikri Miranda sevmişti. Yüz ifadesinden belliydi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asel Berdel
Teen FictionKan çıkmasın diye yapılan bir evlilik. Peki ya bu istenmeyen evlilik aşka dönüşürse. Asel ve Miran ağayı zorlu bir süreç beklemektedir.Asel bu evlilikle hayatının bittiğini düşünür ama işler hiç düşündüğü gibi ilerlemez. Nereden bile bilirdiki Miran...
