ကျောင်းရှေ့ရောက်ပြီ..
အသက်ကိုဝအောင်ရှူလိုက်ရင်း ရှေ့တွင်ထည်ဝါစွာရှိနေသောကျောင်းတော်ကြီးအား ကြည့်လိုက်သည်...ထို့နောက် အတောက်ပဆုံးပြုံးကာနေတော့
"ရူးနေတာလား အသေးကောင်?"
အသဲနှလုံးမရှိအေးတိအေးစက်သူတောင်းစားမှ သူ့အားပြောလာသည်ကြောင့် Fourth တင်းသွားလေသည်...
"ဘောကိုရူး ဒါပြန်တက်ရတဲ့ကျောင်းတော်ကြီးကိုကြည့်ရင်း အရင်ကအမှတ်တရလေးတွေကိုသတိတရနဲ့ ခံစားနေတာကွ!! မင်းလိုဘာအမှတ်တရမှမရှိတဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး သဘောပေါက်!"
"အေးပါကွာ စောက်ကြီးစောက်ကျယ်နဲ့ သွားမှာဖြင့်သွား!"
စကားများနေသော အသေးကောင်အားအမြင်ကပ်စွာပင် ကျောင်းဝင်းထဲသို့တွန်းထည့်လိုက်သည်...လျှာကြောရှည် နွားပေါက်!
......
အတန်းထဲသို့ဝင်ရောက်လာသည်ဆိုတာနှင့် အရင်နှစ်ကလိုပင် Gemini မှာအေးတိအေးစက်ဖြင့်သာ ရှေ့ဆုံးခုံ၌ဝင်ထိုင်လိုက်သည်...သို့သော် Fourth ကတော့ သူ့ဘေးကပ်ရပ်ရှိခုံတွင်လွယ်အိတ်ပစ်ချကာ အတန်းထဲရှိသူများအားတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လိုက်နှုတ်ဆက်နေသည်လေ.....သူတို့နှစ်ယောက်ဟာအရမ်းကိုကွာခြားသည်...သူဟာကျောင်းတွင်အမြဲအေးတိအေးစက်နေသည် ဘယ်သူနှင့်မှမသိသလို သိလဲမသိချင်... fourth နှင့်သာ ရယ်မောစွာစကားပြောလေ့ရှိသည်....အခြားသူများနှင့်ဆိုလျှင်အရီအပြုံးမရှိသလိုရင်းတိုရှင်းသာပြောတတ်သည်...သို့ဆိုသော်ငြား Fourth ကမူမတူပေ...တစ်ကျောင်းလုံးတွင်သူမသိသူမရှိသလို အကုန်လုံးကလဲသူ့ကိုမသိသူမရှိ.. Fourth ဟာခင်တတ်မင်တတ်သလို လူချစ်လူခင်အရမ်းပေါသည်...ကျောင်းအုပ်ကအစ ကျောင်းစတက်လာသည့်ကလေးတွေကအဆုံးသူ့ကိုသဘောကျနှစ်သက်ကြသည်...
"အကြီးကောင် !"
"လခွမ်း! လန့်တာ"
"ဘာတွေတွေးနေတာတုန်း ရော့မင်းအတွက် ကောင်မလေးတွေပေးလိုက်တာ!"
ပန်းစည်းအချို့နင့်စာအိတ်များအား ခုံပေါ်သို့ပစ်ချပေးရင်းဝင်ထိုင်လာသည့် အသေးကောင်!
