'တက္ကသိုလ်ဘွဲ့ယူတဲ့နေ့'
သူအရမ်းပျော်ပါသည်..ဒီနေ့ဟာသူမျှော်လင့်ခဲ့ရတဲ့အကောင်းဆုံးနေ့တစ်နေ့လေးပင်....ဘွဲ့ဝတ်စုံကို သေချာဝတ်ဆင်ရင်း မှန်ရှေ့မှာရပ်နေမိသည်....ထိုစဉ်မထင်မှတ်ဘဲ အတွေးတစ်ချို့ဟာ ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့သောထိုလူသားဆီသို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြန်သည်...
*မင်းရော.. ဒီလိုမျိုးဘွဲ့ဝတ်စုံလေးနဲ့ ခန့်ညားနေလောက်ရောပေါ့နော်~*
"ကလေး အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား.."
ပုခုံးပေါ်လက်တင်ကာဆိုလာသော အကိုဖြစ်သူ Mixအား ကြည့်လိုက်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
"ဒါဆို p'တို့သွားရအောင်"
"ဟုတ်"
သူ့လက်ကိုဆွဲကာ ခေါ်သွားခဲ့သော P'Mix နောက်သို့ အပြုံးလေးတစ်ပွင့်ဆင်ကာ လိုက်သွားခဲ့တော့သည်...
.....
"ဟေး!!! fourth"
ပန်းစည်းလေးအချို့ကိုင်ကာ လက်လှမ်းပြလာသော satang အား ပြုံးပြလိုက်တော့ ပြေးလာကာဖက်သည်..
"ငါမင်းကိုစောင့်နေတာ"
ကလေးတစ်ယောက်လိုစိတ်လှုပ်ရှားနေသည့်satangအား ကျောပြင်လေးကိုပုတ်ပေးရင်း စိတ်ငြိမ်ငြိမ်ထားဖို့ သတိပေးလိုက်သည်...
"ဟီး ငါအရမ်းပျော်တယ် နောက်ဆုံးတော့ငါဆရာဝန်တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီ"
သွားပေါ်အောင်ပြုံးပြကာ ဆိုလာသော satang ကိုကြည့်ရင်း တစ်စုံတစ်ဦးကို သတိရမိပြန်သည်...သူလဲဆရာဝန်ကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီပေါ့~
"ငါ winnyဆီသွားလိုက်အုန်းမယ် တာ့တာ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ"
ချစ်သူဆီတစ်ရှိန်ထိုးပြေးသွားသော satang အားကြည့်ရင်း ခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့် ခေါင်းသာခါမိသည်...တစ်ခါတစ်လေတော့လဲသူတို့အတွဲကိုအားကျမိပါရဲ့...
"သားငယ် မာမီတို့ဓာတ်ပုံရိုက်ရအောင်လေ လာ"
အမေဖြစ်သူ၏ခေါ်သံကြောင့် မိသားစုဆီသို့လျှောက်သွားခဲ့သည်....မာမီတို့စိတ်တိုင်းကျ ဓာတ်ပုံတွေရိုက်ခဲ့သည်...အကိုအမတို့၏ဂရုစိုက်မှုတွေကြား ခပ်ပြုံးပြုံးလေးသာနေခဲ့သည်...သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေအသိမိတ်ဆွေ၊ဆွေမျိုးရင်းချာတွေပေးကမ်းလားသာပန်းစည်းများအားပြုံးပြုံးလေးဖြင့်လက်ခံခဲ့သည်။ဘွဲ့တက်ယူတုန်းကမျက်ရည်အနည်းငယ်ဝဲမိသော်ငြားသူမငိုခဲ့ပါ မျက်ရည်စများဖြင့်ပင် စင်အောက်ရှိလူများအားပြုံးပြနှုတ်ဆက်ခဲ့သည်..သူအတတ်နိုင်ဆုံးပြုံးနေခဲ့ပါသည်...ဒါက သူရဲ့ဘဝတစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကိုမြေလှန်ရှာဖို့အတွက် လမ်းစဘဲလေ!
