"Gem!"
"အွန်း ဘာတုန်းပြော"
စားနေရင်းဖြင့်ဖြေလာသော အကြီးကောင်အားကြည့်ရင်း...
"မင်းကျောကုန်းအခြေအနေ"
"တော်တော်ဆိမ့်သွားတယ်!"
"ကောင်းတယ်မှတ်ထား..!ဒါနဲ့ အချစ်ကဘာလဲ!"
"အချစ်က စိတ်သောကလေ အားနေအပူအပင်တွေဘဲရနေတာ.."
မတုံ့မဆိုင်းပင်ဖြေလာပါသောသကောင့်သားကြောင့် ရီမိရပြန်သည်လေ..ဘယ်လိုငပေါကောင်လဲ!
"မဟုတ်လို့လား ငါပြောတာ?"
"အင်းပါဟုတ်ပါတယ် ငါဘာမှမပြောပါဘူးနော် စားစား"
စားသောက်နေရာမှသူ့အားကြည့်ရင်း..
"မင်းကရောမစားဘူးလား?"
"ဟင့်အင်း ဗိုက်မဆာ..."
"ရော့ စား!"
စကားမဆုံးခင်ပင်ထိုးကျွေးလာသောGemကြောင့် သူစားရပြန်သည်လေ..မစားရင်သူ့ကို ကျန်းမာရေးဘယ်လောက်ထိခိုက်နိုင်ကြောင်းတွေဂါထာလိုက်ရွတ်မည်ကိုကြိုမြင်နေရသည်မို့ပေါ့...ဆရာဝန်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့အကြီးကောင်အားသူမဆိုစလောက်တော့ကြောက်မိပါရဲ့..
"မြန်မြန်စား ပြီးရင်အတန်းသွားတက်ရအောင် ဒီတစ်ခါမင်းအတွက်အရေးကြီးတဲ့အတန်းနော်!"
"ငါသိပါတယ်ဟ!"
ထိုစဉ်အနားရောက်လာသောမိန်းကလေးကြောင့် ထဖို့ပြင်နေရာမှ ပြန်ထိုင်လိုက်ရသည်..
"P'Gemဒါလေးလက်ခံပေးပါနော်~"
အသံတိုးတိုးလေးဖြင့်ပြောကာ ပန်းစည်းလေးတစ်စည်းနဲ့စာအိတ်လေးတစ်ခုချသွား၍ ပြေးထွက်သွားခဲ့သော မိန်းကလေး...တစ်ဖန် သူ၏သူငယ်ချင်းအားကြည့်မိပြန်တော့ ပေးခဲ့သည်လို့တောင်မထင်ပေ ဒီကောင်အေးစက်နိုင်လိုက်ပုံများ....လွယ်အိတ်ကောက်လွယ်ကာသူ့လက်အား လာဆွဲလေသည်....
"သွားမယ် အသေးကောင် နောက်ကျနေပြီ!"
"ဒီမှာ ဟိုပန်းနဲ့..."
"ထားခဲ့ မင်းနဲ့စာလောက်စောက်ရေးမပါဘူး!"
ပြောရင်းပင်ဆွဲထွက်သွားသောအကြီးကောင်နောက်အားအလိုက်သင့်ပင်လိုက်ခဲ့မိလိုက်တော့သည်..တစ်ခါတစ်လေ ဒီကောင်ဟာအရမ်းတစ်ဇွတ်ထိုးဆန်ပါ၏..!
