'ခွမ်း!!!!'
မှောင်မိုက်နေသော ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းအတွင်း၌ ဖန်ခွက်များကွဲကျသံတွေဟာ လူကြားလို့တောင်မကောင်းတော့ပေ....ကြမ်းပြင်တွင်ပြန့်ကျဲနေသော ဖန်ကွဲစများကြားဖြတ်လျှောက်ကာအိပ်ခန်းအတွင်းဝင်လာခဲ့သည်....ခြေဖဝါးများသို့ ဖန်ကွဲများစိုက်ဝင်လာသောကြောင့် လျှောက်လာခဲ့သည့်လမ်းတစ်လျှောက်တွင်သွေးစီးကြောင်းကြီးဟာ နီရဲတောက်လို့နေလေသည်....ခြေဖဝါးတွင်ခံစားနေရသော နာကျင်မှုထက် သူ့နှလုံးသားကခံစားနေရသောနာကျင်မှုကပိုဆိုးသည်...အိပ်ခန်းထဲသို့ရောက်ရောက်ချင်းပင် ဘေးနားရှိသော ပန်းအိုးတစ်လုံးအားစိတ်ပြေလျော့စေလို့ငှာ အားဖြင့်ထပ်မံခွဲချလိုက်ပြန်သည်..
'ခလွမ်း!!'
အထီးကျန်ဆန်စွာကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ပြုတ်ကျသွားခဲ့သော ဒေစီပန်းခြောက်လေးတစ်ပွင့်အားကြည့်လျက်ဆက်လက်လျှောက်သွားရင်း စာရေးခုံလေးပေါ်၌တင်ထားသော ဓာတ်ပုံလေးအားကောက်ယူလိုက်သည်....
"Gemini Norawit!"
ဓာတ်ပုံထဲတွင်ရှိနေသော သူ့ဘေးနားမှလူ၏အမည်နာမအား အံကြိတ်ကာ ခေါ်မိသည်....
"မင်း....မင်းမို့လို့လုပ်ရက်တယ်.!!!မင်းလုပ်ရက်တယ် Gem!!!!"
အသံကုန်အော်ဟစ်ကာ မျက်ဝန်းအိမ်များမှမျက်ရည်ပူများဟာကျဆင်းလို့လာခဲ့သည်....လက်ထဲတွင်ရှိသောဓာတ်ပုံဘောင်လေးအား ရင်ခွင်ထဲပွေ့ပိုက်ရင်း ဖန်ကွဲစများအကြားထိုင်ချလိုက်မိသည်။ ဘာကြောင့်လဲ?ဘာလို့များလုပ်ရက်ခဲ့ရတာလဲ...
Flash back>>>>
သူ့ကိုမချော့ဘဲ အငိုမျက်နှာဖြင့်ထွက်သွားသော Gemini နောက်လိုက်ဖို့ပြင်ခဲ့သာ်လည်း စိတ်ဆိုးနေတဲ့အရှိန်နဲ့ မာနဟာသူ့ကိုတားမြစ်ခဲ့သည်...