Geçmiş~Victoria
Sevgili günlük,daha polis abiyle yeni tanıştım. Bana okuma yazma öğretiyor.
Sevgili, günlük bugün okula gittim.
Sevgili günlük, polis abi artık ona 'baba'dememi istiyor. Yapmaya çalışacağım.
Sevgili, günlük bugün arkadaşıma zorbalık yaptılar ve onu ben kurtardım.
Sevgili günlük babam arkadaşımı kurtarma şeklimin beni zayıf göstereceğini söyledi o yüzden babama şöyle yemin ettim
"Bir daha kimseye yalvarmayacağım,gerekirse dövecekmişim."
Günümüz~Victoria
Uyandığımda gözlerimi açamadığımı fark ettim. Gözümün üstünde sıkıca bağlanmış bir bez vardı. Ağzımda da bir o kadar sıkı bir bez daha.
Ve şuan duvara sabitlendiğm yer de bana tanıdık geliyordu. William bizi kaçırdığında vücuduma bir şeyler enjekte ettiği alet.
Hareket dahi edicek gücü bulamıyordum. Vücuduma sürekli sol kolumdan bir soğukluk giriyordu ve muhtemelen bu o sıvıydı. Gücümü azaltandan...
Bez yüzünden dilimi dahi oynatamıyordum ama gırtlağımdan çığlık atmak aklıma gelmişti.
Çığlık attığımda karşılık olarak bir sürü çığlık daha duymuştum. Muhtemelen diğerleri ile aynı odadaydım.
Kapı sertçe açıldığında beklemediğim için olduğum yerde titredim. Etrafımda neler oluyor göremiyordum ama diğerlerinin ettiği küfürleri duyabiliyordum.
"Senin ben ta-"
"Aptal,ukala adam bir de baba olacak!"
"Bu adam kim amk?" Luke'un sorusuyla hafif bir tebessüm ettim. Kimin geldiğini anlamıştım. Richard pezevengi...
Ama aklımda bir soru vardı. Onların ağzını açtı da... Benim ağzımı niye açmadı? Onların gözlerini açtı da benim gözüm neden kapalı?
Ayrıca uzun zamandır duymadığım ve aşık olduğum çocuğun sesi nerede?
Gözüm, ilk başta gözümün kararmasının nedeni olan ışığa şimdi ise sevdiğim çocuğun baygın bedenine bakıyordu.
Kocaman camdan bir odadaydık. Ben cama montelenmiş vücudumu tamamen uyuşturan sıvıya direnirken Hector paralelim de aynı şekildeydi. Ama kafası öne eğikti.
Onun gözlerini Richard'ın çözdüğünü gördüğümde karışık duygular ile bağırmaya başlamıştım. Ama hâlâ ağzımda duran bez yüzünden kelimeleri söyleyemiyordum.
Richard eline Hector'un yanında duran masadan bir muşta aldı. O sırada anlayamayarak kaşlarımı çattım.
Ağzımdaki bezi çenemden aşağı doğru çektiğimde ona bağrımaya başlamıştım ama Richard, Hector'a yaklaşıp yüzüne yumruğu geçirdiğinde büyük ama kısa süreli bir çığlık attım.
"Hayır! Dokunma ona!"
Hector sarsılmayla uyandığında gözleri hemen karşısında duran Richard'ı buldu.
"Adi herif!"derken Richard'ın yüzüne tükürdü.
Richard ilk başta geriye bir adım attı. Sonra Hector'un tükürüğünü yüzünden silmeye zahmet etmeden muşta ile Hector'a bir yumruk daha indirdi.
"Hayır dur yapma!"
Bağırışlarımla cam odanın dışındaki arkadaşlarıma baktım. Adamlar tarafından götürülüyorlardı. Eva ve Stanley ağlıyor,Cedric ve Alex ise hiç bir şey yapmadan boş boş Hector'a bakıyorlardı. Cam odanın dışında artık kimse yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAN ve YARALARI
Science Fiction"Hector beni ve belimi rahat bırak."diye fısıldadım. Neden onu uyandırmaya kıyamıyorum? ~ "O üç gün önce tanıştığın biri senin için uykusundan vazgeçti. Ve senden bir kaç dakika daha uyku istiyor." "Ben uyku muyum?" "Hayır sen huzurlu uykusun. Şimdi...
