"အခ်စ္၏ေရေသာက္ျမစ္"
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘ၀၏ေနာက္ဆုံးမွတ္တိုင္ဟု တင္စားႏိုင္သည့္ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္။သပ္ရပ္လွပလွသည့္ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ခန္းမႏွင့္အတူ ဆိုင္းသံႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းလာသည့္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္အပါအ၀င္ ပါေမာကၡမ်ား၏ တည္ၾကည္ခန႔္ညားမႈ၊စင္ေအာက္ကထိုင္ခုံမ်ားတြင္ အစီအရီေနရာယူထားသည့္ ဘြဲ႕ယူေမာင္မယ္မ်ားႏွင့္မိဘမ်ား။အိပ္မက္တမွ်လင္းလက္ေတာက္ပေနလိုက္သည့္ျမင္ကြင္း...။
ေရၾကည္လည္းပညာစုံခဲ့ေလၿပီ။ေန႔ပိုင္းဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္တြင္အခ်ိန္ကုန္၍ ညေနပိုင္းတြင္ တစ္ၿမိဳ႕လုံးပတ္၍ အထင္ကရဘုရားမ်ား၊ပန္းၿခံပါမက်န္ ဘြဲ႕ႏွင္းအမွတ္တရဓာတ္ပုံ႐ိုက္ေနရာ ေန၀င္ေတာ့သည္။သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ ဘြဲ႕ႏွင္းမတိုင္ခင္ကတိုင္ပင္ထားသည့္အတိုင္း ဇင္ဇင္တို႔အိမ္တြင္စုအိပ္၍ convo ညကိုတစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးကုန္ဆုံးရန္မွာ ယေန႔ညအထေျမာက္ၿပီျဖစ္သည္။
ဇင္ဇင္အိမ္၌ စားစရာေသာက္စရာအျပည့္အစုံႏွင့္ ဂစ္တာတစ္ေဒါင္ေဒါင္တဒင္ဒင္။ရသမွ်သီခ်င္းမ်ားကို အားရေအာင္ေအာ္ဟစ္ၿပီးမွ ေမာလာၾကသျဖင့္ သုံးေယာက္သားခဏနားၾကေလသည္။ဇင္ဇင္ႏွင့္မိုးႏွင္းကို အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းအျဖစ္သတ္မွတ္ထား၍ ယခုကိစၥကိုတိုင္ပင္မိရာ၀ယ္ -
"မိုးႏွင္း ဇင္ဇင္ ငါဖြင့္ေျပာေတာ့မယ္"
"ဘာႀကီးလဲ နင့္စကားက"
"Crush ကိုလား"
"တစ္နည္းအားျဖင့္လည္းမွန္ပါတယ္"
"ငါတီခ်ယ့္ကိုခ်စ္တယ္ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္ဟာ"
"ခုငါလည္းဘြဲ႕ရေနၿပီ လူႀကီးဆိုတဲ့ေဘာင္ထဲကိုငါလြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္၀င္သြားၿပီ"
"မေျပာဘဲ ဇာတ္ေျမာႀကီးသြားေနတာက အေျဖမဟုတ္ဘူးလို႔ငါေတြးမိလို႔"
"နင္သတၱိတကယ္ရွိလို႔လား"
"ရွိေတာ့မရွိဘူးေပါ့"
"မရွိတိုင္းမေျပာရေတာ့ဘူးလား"
"အဲ့တာႀကီးကငါ့အတြက္ဆိုးတာ"
