Sarışın oğlan bxb

2. Bölüm

Dikkat: Bu bölümde int!h@rdan bahsedilmiştir.

Gün içerisinde ilgi çeken bir şey olmadı. Bugünkü kavgamızdan dolayı birbirimizin daha çok üstüne gitmemek adına birbirmize zaman tanıdık. Onlar için hazırladığım öğle yemeğini şu an eve geri götürüyorum. Kendime koyduğumuda bitiremedim. İnsanlarla tartıştıktan sonra iştahımı kaybediyorum uzun zamandır böyle. Çocukken ailemle kavga ettiğimde akşam yemeklerini atlıyordum o yüzden büyüdükçe açlığa alışmaya başladım ve günün sonunda acıktığını hissetmemeye başladım.

Ben eve yürürken hava iyice soğumaya başladı. Kasım ayına göre fazla soğuk olduğunu söylesem abartmış olmam. Hava tek sayılı derecelere düşmesi yaşadığım şehir için pek normal sayılmaz. Normalde kışın bile 4 derecenin altını zor gören İzmir bu gün 2 dereceye kadar düştü. Giydiğim ince mont beni soğuktan yeteri kadar korumuyor, sanırım hastalanacağım. Eve gidince kendime ıhlamur çayı falan yapayım bari. Umarım evde misafir yoktur. Her gün birisini ağırlamanın mantığı ne anlamıyorum. Her misafir geldiğinde çocukları benim odama gönderiyorlar. Ne kadar normal şartlarda çocukları sevsemde eve geldiğimde yorgun olduğumdan çocuklarla uğraşmak sinirimi bozuyor.

Apartmanın girdim ve asansöre bindim. Asansör 4. kata geldiğinde indimde kapının önünde gördüğüm ayakkabılarla derin bir nefes aldım. Misafir gelmiş. Önemli olan kimin geldiği değil birinin gelmiş olması. Tek isteğim küçük çocuk olmamasıydı ama kapının önündeki örümcek adamlı küçük ayakkabılar bugünün ne kadar bezdirici olacağını gösteriyordu. Fazla dramatik davranıyor olabilirim ama özellikle küçük erkek çocuklarıyla uğraşmaktan nefret ediyorum. Nasıl denir, fazla hiperaktifler.

Evin kapısını açtığım gibi altı yaşında olduğunu düşündüğüm bir erkek çocuğu üstüme atlayıp beni yere düşürdü. Bazen erkek çocuklarının evde yetiştirilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Evde yetiştirilmek için fazla vahşiler. Üstüme atlayan çocuk benim düştüğümü görünce güldü. "Abi bak ablayı düşürdüm."dedi çocukların cinsiyetimi karıştırması normal gelmeye başladı.

Omuz hizama gelen kahverengi saçlarım var. Saçlarımı uzatmaya ilk başladığımda babam beni berbere götürüp saçımı kazıtacağını söylemişti. Uzun bir kavga sonrası ne halin varsa gör deyip beni bir daha saçlarım için darlamadı. Fakat bana saçlarımı kestirmem için para vermediler o yüzden uzun zamandır kendi saçlarımı kendim kesiyorum. Saçlarım dalgalı olduğu için çok sorun olmuyor. Son zamanlarda çok uzadığı için saçlarımı kat kat kestim ve bence saçlarım gayette güzel duruyor. Ama okula açık saçla gitmeyi sevmediğim için arkadan toplayarak gidiyorum. Katlı olduğu için önde kalıp toplayamadığım kısım bence hoş duruyor bu yüzden saçlarımı seviyorum.

"Emir abiden özür dile." adının Emir olduğunu öğrendiğim çocuk erkek olduğumu fark edince şaşkın şaşkın bana baktı. "Ama saçları uzun" dedi. Çok fazla uzun saçlı erkek görmediği için çok takmıyorum fakat uzun saçlı herkesin kadın olduğunu sanması komik geldiğinden güldüm. "Her erkeğin saçları kısa olmak zorunda değil Emir nasıl bazı kadınların saçı kısa olabiliyorsa bazı erkeklerinde saçları uzun olabilir." Abisi ona durumu açıkladıktan sonra Emir bana bir daha baktı ve benden özür diledi. Özür diledikten sonra hiçbir şey olmamış gibi koridorlarda koşmaya başladı. Erkek çocukları çok garip...

Doğrulduğumda ayağa kalmam için bir el uzandı. Adını bilmediğim çocuk kalkmam için bana yardım etti. "Kardeşim için özür dilerim, bu arada ben Ediz." dedi. "Bende Tuna tanıştığıma memnun oldum."dedim, gülümsedi ve "Sanırım yaşıtız 11. sınıfa gidiyorsun değil mi? Annemler konuşurken duydum." dedi. "Evet, hangi bölümdesin?" dedim. Bana şaşırmış gibi baktı. "Sayısal, adımı duymuşsundur diye düşünmüştüm." dedi. Anlam veremezmişçesine baktım. "Ben sayısalların bölüm başkanıyım." dedi. "Ne cidden mi? Sayısallar hakkında çok bilgimiz yok diğer bölümlere göre daha soğuklar gibi."dedim. Onaylarmışçasına kafasını salladı "Kesinlikle sürekli rekabet içinde olduğumuz için diğer bölümlere göre daha sessiz olduğumuz doğru fakat bölüm başkanı olduğumdan adımı duymuşsundur diye düşünmüştüm." dedi, nedensizce tanıyamadığım için utanmıştım.