Bölüm 8: Dilek kraliçesi

2.6K 120 29
                                    

Selaam !

Demek bu gün tanışıyoruz, Korayın ailesiyle...

Oy verip, fikirlerinizi yazmayı unutmayalım..

Yazı hatalarım ola bilir 😇

İyi okumalar ! 🙃

♡♤♡♤♡♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡

Saat gece 1'di ve ben bavulumu yeni toplamaya başlamıştım, Koray'da öyle.

Ateş ve Yağızı, Ayazla barıştırmıştık. Geceye kadar film izleyip, sohbet etmiştik. Çok eğlenmiştik. Onlar gittikten sonrada şimdi yani bavulumu topluyordum.

Aynı evde yaşadığımızı söylemediğim için, bana garip davranıyordu bunu anlamıştım. Ama söylemek istemiyordum, bunu kimse bilmemeli bence. Bence insanlar bunu iyi karşılamazdı.

2 günlüğüne Bursa'ya gidecektik, ve o bana dargındı. Sonuçta onun evine gidiyorduk, orada da öyle davranırsa bana, kötü olurdum.

Acaba kimlerle karşılaşacaktım orada, ilk defa Bursa'ya gidiyordum. Arabayla gidecektik, 2 saat yolumuz vardı yani. Saat 8'de çıkarsak, 10'da orada olurduk. Şimdi saat 2'ye geliyordu.

Yatağıma yattım. Sabah 7'de saat alarmı ile kalktım, ve hazırlandım.


Üstüme yeşil bol tişört ve bol pantolon giyindim ve saçımı hafif dalgalandırıp yukarıdan toplayıp, uzun kâküllerimi serbest bırakıp onları da hafiften dalgalandırdım. Aksesuar gibi kullandığım gözlüğümü de çantama koydum. Sonra bavulumu da alıp aşağıya indim, o çoktan kalkmıştı, galiba 2'ci bardak kahvesini içiyordu.

"Günaydın" dedim sevimli sesimle.


"Günaydın, kahvaltını yap sonra çıkalım" dedi. Of ne yapayım şimdi ben, soğuk davranıyordu bana.

Bir şey demeden oturup kahvaltı ettim, ve sanki konuşmadan anlaşıyor gibi, bavulumu arabaya yerleştirdi.

Yola çıktık, zaten gece geç uyuduğum için kulaklığımı takıp, müzik açtım ve uyumaya çalıştım. Arabanın durmasıyla, gözümü açtığımda, benzinlikte durduğumuzu anladım. Arabaya oturdu.

"Uyanmışsın ? İstediğin bir şey varsa söyle alalım, bundan sonra durmak yok çünkü, şunları da al" dedi, suratsız bir tavırla. Elindeki sandviçleri bana uzattı.

"Bu ne ?"


"Sandviç işte, acıkırsın birazdan, bilmez miyim o midendeki canavarı ben"


"Su da, al." Dedim, ve arabanın kapısını kapattı, gitti. Ve geri geldi. Elinde iki şişe su vardı, ve meyve suyu. Suyu alıp içmeye başladım ve arabayı çalıştırdı.

"Niye böyle, tavırla konuşuyorsun benimle ?"


"Peki sen niye dün arkadaşlarına bizim aynı evde yaşadığımızı söylemedin ?" Dedi dayanamayarak.

"Söylemedim, çünkü öyle gerekti"


"Neden dedim, Dilek !"


"Niye kızdın ya ? Sadece onların yanlış anlamasından korkuyorum bu kadar"


"Kim ne söylerse söylesin,"


"Tamam, söylerim tamam kızma"


"Kızmadım zaten, bana bak, deli misin sen, kızınca hemen gözlerin doluyor ?" Hızlıca gözlerimi sildim

Ev arkadaşımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin