Biraz uzun bir bölüm oldu. 🙃
Yazı hatalarım varsa görmezden gelin...
İyi okumalar...
▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇▪︎◇
İnci koşarak salona gitti, Ayça ve bende arkasından gittik.
"Ne oldu anneciğim ?" Diye sordu, kaygılı sesle, İnci. Yerde kırılan tabağı gördüm, galiba eli kesilmişti, kıyamam ya.
"Annee ben de yadım etmek istemiştim, amcam söyledi kıılır diye ama dinlemedim, tabak kııldı ve elim kanıyo" dedi ağlayarak.
"Tamam, kızım ağlama hemen hallederiz şimdi, biz gel eline bakalım" dedi, Kaan abi. Mine, İnci ve Kaan abi yukarı çıktılar, salonda ben, Ayça ve Koray kalmıştık.
"Ben söyledim, ama inatçı işte, birisi ona çok benziyor bazen.." dedi bana bakarak imalı-imalı.
“Abi, uğraşma Dilek'le o artık benim de arkadaşım. Arkadaşımı ezdirmem" ve kapak yerine oturmuştu.
"Ne Dilekmiş ya ? Annem çok sevdi, kardeşim arkadaşımda arkadaşım, Mine zaten, kraliçe diyor.. ne oluyor oğlum size ? Doğruyu söyle bak ne yaptın da çektin onları kendine ?" Diye sordu bana.
“Ben mi ? Bir şey yapmadım, ayrıca bende onları çok sevdim, hiç annene ve kardeşine benzememişsin, babana da öyle, babanı tanıyorum tabi" alttan-alttan sırıtığını gördüm, ama belli etmiyordu. Benimle uğraşmayı seviyordu belliydi.
Bu sırada, Ayça da yerdeki kırıkları topluyordu, ben de ona yardım ettim. Yerden kırılan tabağın, bir kısmını alınca elime battı.
"Ah.."
"Ne oldu ? " yanıma geldi Koray. Galiba babam yüzünden başıma bir şey gelmesinden korkuyordu.
"İyiyim, parmağıma battı sadece" dedim.
"İstersen gel suya tutalım" dedi Ayça.
“İyi fikir hadi" dedi Koray.
"Tamam abi ben yardım ederim sen git dinlen, sonra zaten Dileği de odasına göndereceğim, yorgunsunuz gidip uyuyun biraz." Dedi Ayça.
"Tamam" dedi Koray
"Hadi gel Dilek" birlikte mutfağa geçtik ve elimi suyun altına tuttum, fazla kesilmemişti zaten.
"Kaç yaşındasın ?" Diye sordu Ayça.
"18 yaşındayım, sen ?"
"Ben 19. Çok meraklı bir sorum var. Abimle bir evde nasıl kalıyorsun? bazen sesi çıkmaz, bazen uğraşır bazen de sinir bozucu oluyor"
"Çok iyi soru, inan nasıl tahammül ediyorum bende bilmiyorum. Tamam kabul, ilk başlarda anlaşamıyorduk, şimdide öyle ama bilmiyorum ya aramızda garip bir şey oluyor bu aralar" dedim.
Aramızdaki o garip olan ve bazen kendime kızdığım o bağın farkındaydım, bu beni şimdilik eğlendiriyordu ama, içten içe de korkmuyor değildim.
İyi kızdı samimiydi. "Abimle İstanbul’a gittim Resim kursuna yazılmıştım orada, ama abim yüzünden bıraktım çünkü giyimime bile karışıyordu inana biliyor musun ya ?"
"Yok o kadarda değil, ama sinir bozucu zamanlarda var tabi"
"İyi ki geldin ya, seninle abimi çekiştirmek çok iyi olacak, akşam yengemi de çağırırız abimleri çekiştiririz, film falan izleriz. Ne dersin ?"
"Olur tabi, ama şimdi yorgunum, keyfi çıkmaz" dedim. Yorgundum çünkü ne yapayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ev arkadaşım
Romanzi rosa / ChickLit"Kızım nereye gidecekseniz söyleyin yakınsa ikinizi de bırakırım" dedi şoför amca. Aynı anda ikimizde aynı sokağı ve aynı evi söyleyince...
