Selaam, biraz uzun bölüm oldu ama, yapacak bir şey yok 😉😊.
Yazı hatalarım varsa, görmezden gelmeniz dileği ile...
İyi okumalar...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Beni kendine çekince, başımı omzuna koydum, yani niyeyse öyle yapmak istedim, sanki ona sarılmak huzur veriyordu, sakinleştiriyordu insanı.
Her yer karanlıktı hiç bir şey gözükmüyordu. "İyi misin ?" Dedi Koray.
"İyiyim, Mine yalnız kalmıştı masada, nerede ?" Birden küçük bir beden bacaklarıma sarıldı.
"Amca korkuyoruum, Dileek ışıklandır burayıı, Annemle babamı istiyorum been" dedi.
"Tamam prenses korkma yanar birazdan ışıklar" dedi Koray. Birden ışıklar yandı, ne olduğunu anlamazken..
"Hayatımın anlamı, benimle evlenir misin ?" Dedi bir adam.
“Evet, evet, evet !" Ve sarıldılar, büyük bir kutlama yapılıyordu.
Ve Koray hala bana sarılıyordu. Sarıldığını anladığında ayrıldı ve her kes gibi bizde masaya geçtik.
Güzel bir gecenin ardından, eve gitmek için arabaya yollandık, ve arabada Korayı beklemeye başladım.
Yanıma o adam gelmeye başladı, Tolga. Korkuyordum etrafta kimse yoktu. "Selam güzellik, Koray yüzünden tanışamadık doğru düzgün, baştan alıp tanışmaya ne dersin ?” Korkudan titremeye başlamıştım.
"Ç-çekil yaklaşma bana, tanışmak falan da istemiyorum" dedim.
"Hadi ama, fazla nazlı çıktın sende" deyip daha fazla yaklaştı. Beni öpmeye çalıştı.
"Hayır hayır, çekil, bırak beni," dedim ağlayarak. Birden birisi onu benim üzerimden itip dövmeye başladı, bu Kaan abiydi.
Koray koşarak yanıma geldi. "Dilek, ben özür dilerim, seni bırakmayacaktım" diyerek yüzümü avuçları arasına alıp gözyaşlarımı sildi sonra sıkıca sarıldı bana.
"G-götür beni buradan" dedim ağlayarak Koraya.
"Utanmadın mı bir kıza bu iğrençliği yaparken ulan ?" Diyerek Kaan abi onu dövüyordu.
"Abi tamam bırak gidelim" dedi abisine beni hiç bırakmamıştı, hala sıkıca bana sarılıyordu.
Arabaya bindik, geldiğimiz sürede Ayça bana sarılmış saçlarımı okşuyordu. Ama hala korkudan titriyordum.
Koray’ın bakış açısından...
Arabayı ben kullanıyordum, Ayça ve Dilek arkada oturmuşlardı. Hepsi benim yüzümdendi. Onu bırakmamalıydım. Hele ki Tolga'nın nasıl bir pislik olduğunu bildiğim halde.
Eve gelmiştik. Bu kız belayı kendisine çekiyordu, ne diye yalnız beklemesini istemiştim ki ?
"Ayça Dilek nasıl, sakinleşti mi?"
"İyi abi, uyudu, perişan oldu kız"
"Hepsi benim yüzümden oldu Ayça, onu koruyamadım, onu yanımdan ayırmamalıydım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ev arkadaşım
Literatura Feminina"Kızım nereye gidecekseniz söyleyin yakınsa ikinizi de bırakırım" dedi şoför amca. Aynı anda ikimizde aynı sokağı ve aynı evi söyleyince...
