Ev arkadaşım

Bölüm 21: Gizli saklı buluşmalar, ama şimdi saklamalıyız..

Selam 👋

Yeni bölüm bomba gibi geldi, okuyun hemen yorumlarınızı merak ediyorum : )

İyi okumalar...

♡♡♡♥︎♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♥︎♡♡♡♡♡♡♡♡

Dilek'in bakış açısından..

Dileğin günlüğü...

Sevgili günlük, bu gün o gün. Sana en başından beri yazdığım ev arkadaşım olan Koray, bu gün bana aşık olduğunu söyledi.  Çok heyecanlıyım, mutluyum ve korkuyorum.

Kalbimin hızlı atışlarını duyuyorum, şu an yazarken bile ellerim titriyor... Evet, kabul ediyorum artık bende ondan hoşlanıyorum ama bu güne kadar bunu kendime itiraf edemiyordum... Çünkü korkuyordum, İrem vardı ya ona aşıksa diye düşünüyordum hep, ama değilmiş, o da beni seviyormuş.

Şu an gülüp oynayıp dans etmek istiyorum, ama Koray'ın karşısına çıkmaya utanıyorum da, ben hiç böyle şeylerden utanmazdım hatta Ayaz Melis’ten hoşlandığını utanarak söylediğinde ona 'utanma' demiştim. Ama öyle olmuyormuş bu çok başka bir şey..

Ona hiç bir cevap vermeden, odama çıkmıştım, şimdi ise telefondan mesaj yazıyordu bana. Ona 'yarın konuşalım' yazdım...

Kapının tıklatılması ile, günlüğümü kapattım gelen Ayçaydı. "Ne oldu Ayça ?" Tabi ki de ne olduğunu biliyordum.

"Yok bir şey her kes film izliyor, abim bahçede oturuyor, bende biraz konuşalım diye geldim"

"Tabi gel" Ayça gelerek yatağıma oturdu.

"Ne düşünüyorsun ? Yani abimle ilgili" dedi cılız ses tonuyla.

"Bilmiyorum ki, niye ona cevap vermeden odama çıktım bilmiyorum. Bir an şaşırdım sadece, beklemiyordum bunu yapacağını"

"Anladım seni zaten, şaşırmıştın, bunu beklemiyordun, bizde beklemiyorduk açıkçası, cevabın ne olursa olsun, abimi kıracak şekilde söyleme tamam mı ?" Destekler gibi elimi tuttu.

"Gül'ü biliyorsundur, ondan sonra abim çok kötü olmuştu, her kese soğuk davranıyordu, âmâ sen onunla yaşamaya başladıktan sonra, tekrardan değişti, eskisi gibi oldu." Dedi.

"Biliyorum. Zaten onu kıracak cevap vermeyeceğim galiba" dedim utanarak.

"Nasıl yani ?" Dedi parlayan gözlerle bana bakarak

"abimle sevgili mi olacaksınız şimdi ?" Dedi hevesle. Küçük tebessüm ile, başımı evet anlamında salladım. Kesin yine yanaklarım kıpkırmızı olmuştu. Ben çok utanıyordum ve ilk defa bu kadar utangaç olduğumun farkına varıyordum.

"Ben çok mutlu oldum, gel bir öpeceğim kız" dedi Ayça. Sıkıca sarılarak, yanaklarımdan öptü.

"Dur bağırma duymasınlar, hele babam hiç duymasın. Nasıl açıklayacağım bilmiyorum, bir süre gizli kalsın bence" dedim

"Tabi, nasıl isterseniz öyle olsun, e hadi abimle konuşun artık. Çok mutlu olacak"

"Yarın konuşurum, şimdi hazır hissetmiyorum kendimi" dedim.

"Saçmalama yarın gidiyoruz unuttun mu ? İstanbul’da bir okulunuz var Dilek. Ayrıca bende sizinle geleceğim, tekrardan resim kursuna yazılacağım. Zaten sen odana çıktığından beri abim bahçede, bak gözüne uyku girmez şimdi onun, yarın yola çıkacağız kaza falan yaparız uykulu uykulu" dedi Ayça. Onun derdi kaza yapmamız falan değildi, sadece bir an önce olsun istiyordu.