İyi günler👋
Neler yapıyorsunuz bu sıcaklarda ?
Bol yorumlarınızı bekliyor olacağım çünkü canım sohbet etmek istiyor😁
Bu arada bu bölümüm sonunda şok olacağınız bir olay olacak, Dileke olan surpriz değil başka bir şok olay bu,tepkilerinizi bekliyorum 😈😉
Neyse ben çok konuştum,yazı hatalarım varsa görmezden gelin,çünkü şu an gece'nin 2'si ve ben bölüm yazıyorum. Yani uykum gelmiş ola bilir🤏 😆
Ama bu bölümü yarın paylaşacağım,yani şu an okuduğunuz tarihte paylaşmış olacağım, kafam karıştı neyse 😆
İyi okumalaar !
💞
Artık hazırlanmış, çıkmak için son işlerimi hal ediyordum. Makyajımı da tamamladım artık çıka bilirim.
Pembe elbisemi, giyinip hazırlanmıştım akşama yani birazdan düğüne gidecektik, 1 gün sonra ise İstanbul’a dönüyoruz ama ben dönmek istemiyorum ki, gelmek istemediğim aklıma gelince güldüm, önce gelmek istemiyordum, şimdi de gelmiş ama gitmek istemiyordum.
Salona indiğimde Ayça ve Mine'yi gördüm, üçümüz hızlı hazırlanmışız anlaşılan, çünkü diğerleri odasındaydı.
"Aa Dilek, kraliçe gibi olmuşsun, sana taç almamız lazım amcama söyleyeyim ben bunu" dedi Mine.
"Yerim seni tatlılık ya, sen daha güzel olmuşsun," dedim kabarık koyu pembe bir elbise vardı üzerinde.
"Dilek bak demedi deme, abim seni görünce dibi düşecek ve o muhteşem aşk başlayacak" dedi Ayça. Fakat kendisinin çok güzel olduğunun farkında değildi herhâlde.
"Bak yine başladınız, bari Koray’ın yanında yapmayın Ayça ayrıca sende çok güzel olmuşsun" dedim.
Onların beni Korayla yakıştırmasına da alışmıştım artık, aynı zamanda Koray’ın yüz ifadesi beni eğlendiriyordu, acaba gerçekten bunu ciddi olarak mı düşünüyordu ?
“Teşekkür ederim canım, ah ah değerimizi bilen yok tabi" dedi. Çok merak ediyorum bu kız niye bir kaç gündür asık suratlıydı ?
"Ayça hadi gel biz bir seninle konuşalım" deyip kolundan tutup bahçeye çektim, ve masaya oturduk.
"Ne oldu ?" dedi meraklı sesle Ayça.
"Asıl sana ne oldu, benim gördüğüm kadarıyla Ayça neşeli bir kız ve bir kaç gündür yüzün asık neden ?" diye sordum.
"Ya of, aslında birine anlatmasam çatlayacağım, ben aşık oldum galiba" dedi
"NE ?"
"Dur bağırma, duyacaklar" kızarmış yanaklarını saklayamadı.
"Tamam anlat kime aşık oldun" dedim. "Ama aramızda kalacak söz mü ?"
"Tamam söz, hadi anlat kime aşık oldun kız ?" dedim.
"Ateş, o işte"
"Hangi Ateş bu ?" Benim bildiğim bir Ateş vardı, o da Koray’ın arkadaşı olan.
"Koray abimin arkadaşı Ateş"
"NE ?"
"Ya dur bağırma"
"Tamam tamam"
"Aslında 1 yıldır var bu şey ama ben değil o bana aşıktı, sonra zamanla alışırız birbirimize falan diyerek, arkadaş olmak istedi ben de kıramadım, ama 1 yıl geçti hala bana arkadaş gibi yazıyor ama her gün yazışıyoruz"
"E yani ?"
"Yani, ben de ona aşığım, yani aşık olduğumu his ediyorum ama o bana hala arkadaşça yazdığı için, bende açıklayamıyorum ona durumu, bu yüzden canım sıkkın biraz"
"Anladım, ben konuşayım mı Ateş'le, ister misin ?"
"Hayır, gerek yok. Benim bunları konuşa bilecek kız kardeşim ya da ablam yok, aslında sana da söylemeyecektim ama bir an dayanamadım, işte"
"Merak etme, aramızda kalacak bunlar beni kardeşin gibi görmene sevindim, benimde kardeşim yok, tek çocuğum"
"Tek çocuk olduğunu bilmiyordum, o zaman benim de kız kardeşim sen ol, hem benden 1 yaş küçükmüşsün"
"Tamam, ben senin kardeşin olayım o zaman" dedim gülerek, ve kalkıp sarıldım o da bana sarıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ev arkadaşım
Genç Kız Edebiyatı"Kızım nereye gidecekseniz söyleyin yakınsa ikinizi de bırakırım" dedi şoför amca. Aynı anda ikimizde aynı sokağı ve aynı evi söyleyince...
