Ayy hepinize merhaba bal yanaklılarım, bu gün çok heyecanlıyım çünkü, bu hikayenin paylaştığım son bölümü yani Final...
Okuyan, oy veren, yorum yapan, takip eden her kese çok teşekkür ederim..
Dilek ve Korayın hikayesini yazarken çok eğlenirdim hep, şimdi onlardan ayrılmak biraz hatta baya zor geliyor ama ne yapalım
Bu hikayeyede bir son lazımdı 😉
Bu hikaye için son kere sizlere iyi ve eğlenceli okumalar 😘
♡★♡★♡★♡★♡★♡★♡★♡★♡★♡★♡★
5 yıl sonra...
"Peki sonra ne oldu tam evlenecekken kraliçe ve kral ölmüş mü anne ?"
"Hayır bir şey olmamış gül kokulum, o gün kral kraliçesine bir sürpriz hazırlayıp, uzaklarda olan babasını ona getirmek için gidince geç kalmış ve kralın abisi de bahane için bir şey bulamamış ve kaza oldu demiş"
"Ama kraliçe çok korkmuş anne, böyle bahane mi oluy ?"
"Evet o gün kraliçe çok korkmuş ama bir şey olmadığını görünce, çok mutlu olmuş hatta babası da düğününe gelince daha da mutlu olmuş ve onlar o gün evlenmişler, peki şimdi neredeler biliyor musun ?"
"Neredeler ? Onlar gerçek mi ki ?"
"Gerçek anneciğim, kral ve kraliçenin Masal adında bir kızları olmuş."
"A ? Benim ismim" dedi hayranca küçük kızım.
"Evet bir tanem, senin ismin, şimdi sana bir sır vereyim mi ? "
Hevesle başını salladı. "evet ?"
"Anlattığım hikayenin kahramanları biziz, baban, ben ve sen. Buda bizim henüz kimsenin bilmediği ama bilinirse çok mutlu olacağımız küçük bir hikayemiz" dedim.
Evet doğru, eskiden yani 5 yıl önceye kadar hiç olacağına ihtimal bile vermediğim bir hayatı yaşıyordum. 4 yaşındaki küçük kızıma, babaları yüzünden aynı evde kalmaya başlayan kral ve kraliçenin belki de altıncı defadır ki hikayesini anlatıyordum.
"Ama ben her kese anlatırım ki bu masalı, daha da çok sevdim ben"
"Sen bilirsin anneciğim"
"Babamla niye küssünüz ki ?"
"Küsmedik ki, bu gün babanın doğum günü ve o bunu unuttuğumuzu sanıyor, ama unutmadık biliyorsun ki"
Koray’ın doğum günüydü, sabahtan beri ona rol yapmıştım, unuttuğumu sanıyordu, bu yüzden de tüm gün keyifsizce gezinmişti ortalıkta. Tabi beni de en çok eğlendiren kısmı buydu, onunla uğraşmak yani..
"Yaşasın ! Pasta yiyeceğim ve prenses elbisesi giyineceğim ! " Güldüm "evet pasta yiyeceksin" dedim.
25 yaşına giriyordu bu gün, tabi ki, ona bahçede çok güzel bir parti hazırladık ve ona en büyük sürprizi yapacaktım bu akşam, daha kimse bilmiyordu bu yüzden siz de merak edin biraz..
Masal'ı giyindirip kendimde hazırlandım ve bahçeye indik. Her kes hazırlanmış aşağıdaydı. Lila renginde, uzun ve her zamanki gibi sade bir elbise giyinmiş, Masalıma da kabarık pembe elbise giyindirmiştim, elbisenin içinde çok tatlı duruyordu.
Halasına, Ayça'ya çekmişti, onun gibi şık ve abartılı elbiseler giyinmeye bayılıyordu. "Kız nerede kaldın eltim, Kaan aradı daha fazla oyalayamıyor Korayı gelirler birazdan" dedi İnci
"Geldim elticiğim geldim, çocukla biraz zor oldu hazırlanmam" dedim
"Sende biri, bende ikisi, kız ben daha erken hazırlandım"
"E sen alışıksın bende ilk, ne yapayım ?" Dedim. İkincisi olunca ben hiç çıkamayacaktım anlaşılan..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ev arkadaşım
ChickLit"Kızım nereye gidecekseniz söyleyin yakınsa ikinizi de bırakırım" dedi şoför amca. Aynı anda ikimizde aynı sokağı ve aynı evi söyleyince...
