Ev arkadaşım

Bölüm 20: Galiba ben aşık oldum

İyi akşamlar 👋

Arkadaşlaar ben galiba büyük bir bomba bölüm yazdım. Bunu yazmayı beklemiyordum ama daha fazla dayanamadım. Daha doğrusu Koray dayanamadı desem 😇😊

Eğlenceli okumalar...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Koray'ın bakış açısından..

Kahvaltı yapmış kanepede oturup sohbet ediyorduk. Dün ne yaptığımı hatırlıyordum tabi ama hatırlamamış gibi davranıyordum.

Artık çokta sinirli değildi, hatta yumuşak davranıyordu bana ama sabah telefonda neye bakmışsa rengi bembeyaz olmuştu, o her korktuğunda rengi beyazlardı, her utandığında yanakları al al kırmızı olurdu, gülerken gözlerini benden kaçırıyordu hep.

Kızın tüm ruh hallerini ezberlemem şaka olmalıydı ama değildi. Kapı çalınca düşüncelerimden ayrıldım, ve kalkıp kapıya baktı Dilek.

"Sizin burada ne işiniz var ya !" Dediğini duyduk. Kalkıp arkasından gittik.

"Ne oluyor Dilek ?" Dedim. Kapıya bakınca dona kalmıştım. İrem ve Caner.

"Ben sevgilimi görmeye geldim" dedi İrem.

"Bizim Dilekle çözmemiz gereken önemli bir mesele var, değil mi Dilekciğim ?" Dedi Caner.  Dilek, İreme gıcık bakışlarını atarken, Caner’in söyledikleri ile ona korkarak baktı.

"Hı hı konuşalım biz " dedi Dilek ama korkuyordu.. ve onun korkması beni fazla rahatsız ediyordu. Onu rahatsız eden her şey, beni de rahatsız ediyordu. Eskiden buna nefret ederdim ama şimdi, artık alıştım ve onun rahatsız olmasını engellemeye çalışıyorum. Sanki ben olmasam yalnız kalacak, üzülecek gibi geliyordu. Üzülmesini de, istemiyordum.

"Dışarıda konuşalım Dilek !" Dedi emir veren ses tonuyla.

"Hayır, geçin içeri, her kes evde konuşacak" dedim.

"Bence de evde konuşalım Caner" dedi Dilek.

"Sana dışarıda konuşacağız dedim Dilek ! Hadi" dedi.

"Bana bak eğer konuşacaksanız geçin evde konuşun, yoksa çık git Caner benim canımı sıkma" dedim Sinirle. O Dileği korkutamazdı.

"İyi, tamam sıra sana da gelecek Koray bey, şimdilik öyle olsun" dedi içeri geçerek Caner.

Herkes içeri geçince Dileğe döndüm. "Eğer korkuyorsan onunla konuşmak zorunda değilsin, biz yanındayız sana hiç bir şey yapamaz o it" dedim.

"Yo korkmuyorum ki, sen git sevgilin ile ilgilen sıkılmıştır şimdi o" diyerek yanımdan ayrıldı, korktuğunu belli etmiyordu ama dolan gözleri onu ele veriyordu.

Beni umursamamaya başlamıştı yine. Hepsi İrem yüzünden. "E ?Koriş ne haber ?" Dedi İrem. Ben bu güne kadar bu kıza bu kadar gıcık olmamıştım.

Ne ara böyle bir kız olmuştu İrem, onu sakin biri bilirdim ama, Dilek’i yanımda görünce o da kafayı yemişti. 

"İrem sana dediklerimi duydun değil mi?"

"Ne demiştin ki beni nasıl sevdiğini mi ?" Diye cevap verdi, Dileğe bakarak.