Chapter 2: Tickling Soul

343 17 3
                                    

Chapter 2: Tickling Soul

"Stay away from her!" Dali dali akong pumunta kung nasaan sila ngayon at binigyan ng isang bagsak sa mukha yung guy na sinubukan siyang hawakan. Dahan dahan ko ring hinila si Miss Sei papalayo sa kaniya at pinapwesto ko siya sa likod ko.

"Miss Carter, Are you okay? I'm sorry hindi agad kita nahanap. Come with me, I'll take you hom-"

"What are you doing here? You should go home already, students like you shouldn't be here lalo na sa ganitong oras. Minors are not allowed at bar." She cut me off with a cold tone pero hindi ako magpapatinag, kung malamig siya mas malamig ako.

"Do I still look like a minor? College na po ako Ma'am hindi high school." She just rolled her eyes at tinalikuran ako.

"Your mom called me, she asked if I have a tutor lesson today with you dahil hindi ka pa raw nakakauwi. I told her na ako na ang maghahanap sa 'yo and I have a guts that you're here that's why dito ako dumiretso." Halata naman sa mga mata niyang may tama na siya pero hindi ko alam kung bakit nagpupumilit pa rin siya. Dahil ba dun sa lalaki kanina? Gusto niya ba 'yon?

"Go home." She replied again with authorative tone and tumayo na para umalis.

Bakit ba ang sungit sungit neto pagdating sa 'kin? Sumunod lang ako sa kaniya dahil hindi naman ako familiar dito sa bar at never ko pa natry. Ngayon lang dahil kailangan ko siyang maihatid ng safe.

"I won't go home, unless I'm assured na nakauwi ka na ng safe."

"For what? I'm already an adult, I can handle myself and besides you're just my student, so please don't interfere with my business."

"Hindi naman 'to business, 'di ba yung business nasa office?"

"I'm serious, Kai."

Nabigla rin naman ako sa isinagot niya kanina pero dinadaan ko nalang sa biro para hindi masyado masakit. Ayoko namang magpaapekto dahil kailangan kong unahin yung nararamdaman niya lalo na't lasing siya.

"Miss Carter, please, makinig na po kayo sa 'kin. Don't be a stubborn."

"No, I will stay here. Iwan mo na ako, I still want to have fun." Pagpupumilit pa rin niya kahit medyo matamlay na ang lakad niya.

"Then, go have fun. I'll stay here so if you need something do not hesitate to call me and tell me if you're ready to go home na. I'll wait you here." Suko kong saad dahil mukhang hindi talaga siya magpapatalo at umupo nalang din ako sa bar stool malapit kung nasaan siya.

There's a sudden emotion that passed thru her eyes pero she immediately composed herself and looked away from me. Akala ko ay mag eenjoy pa siya pero hinatak na niya ako palabas at isinakay sa kotse.

"Bakit ba lagi kang nangengealam sa mga ginagawa ko?"

"Ipinanganak kasi akong guardian angel. So, I am here right now guiding you to the right path..."

"papunta sa 'kin..." Pahabol kong bulong pero sana lang hindi niya narinig yung huling salitang binitawan ko.

"I told you, I'm serious. Kailan ka ba magseseryoso sa usapan Miss Morti?"

"Seryoso naman ako, Miss Carter...say— oh! ba't ansama na agad ng tingin mo Ma'am? Wala pa naman po akong sinasabi."

"Leave me alone, I can take care of myself."

"Leave you alone? Here? With that guy? No way, he almost kissed you and touched your legs. Halata namang hindi mo gust—"

"I like him." Pagputol niya na naman sa sasabihin ko. Hindi ako nagpaapekto dahil I know she's lying. She always wear those hidden mask to hide her true emotion from other people. I maybe looked like I don't care, but I'm well awared of my surroundings lalo na pagdating sa kaniya.

I know her, I know every small details about her. Though kabaliktaran naman pagdating sa 'kin, because she doesn't care and know anything about me.

Sinaksak ko na yung car keys and isstart ko na sana yung car para makaalis na kami dahil gabi na rin masyado pero nagsalita siya ulit.

"Be honest with me. Do you have a feelings for me that's why you're acting like this?"

"Luh, assuming." Banggit ko pero napatigil din ako agad dahil sinamaan na naman niya ako ng tingin.

"I do like someone, b-but it's not you, Miss Carter."

I lied, I definitely lied.

"Good to know, I don't want to have any conflicts with you, Miss Aoi. I hope that you do not mistaken the way I treat you."

"And...I'm glad that it's clear between you and I that I'm your professor and you're my student. I hope you know your boundaries."

Damn, am I crossing the line too much? Hindi ko alam kung saan ako masasaktan sa lahat ng mga binatawan niyang salita.

Her words are too deep, I couldn't bare it. They're like thorns that anytime can make me bleed.

Why she's so harsh? Grabe siya magbigay ng mix signal, the other day sobrang caring niya then the next day parang wala nalang ako ulit sa kaniya. I don't want to blame her, because I know that it's not her fault. It's my choice to adore a woman like her...to fall for her

Ang sakit...ang sakit sakit...bakit nga ba ako nasasaktan? alam kong talo ako dahil sa simula't sapul palang wala namang kami..

Ang alam ko nung una hindi naman ganito ang epekto niya sa 'kin eh. Sign na pala yon na delikado ako.

Sana sinabi mo agad batman para nakailag ako at least hindi masyado masakit.

I looked at her pero pinagsisihan ko rin  dahil nakatingin din pala siya sa 'kin. Pero hindi ako magpapatalo, if this is the last time na matititigan ko yung mga mata niyang mala kulay luntian at ginto na nakakalunod, susulitin ko na. The way she looked at me, I know that there is something.

Hindi ko alam kung anong nainom niya ngayon at ganito siya makatitig. Hindi ko na namalayan na anlapit na pala ng mukha naming dalawa.

This is wrong right? Lalayo na sana ako sa kaniya pero bigla siyang pumikit at unti unti na siyang lumalapit sa 'kin.

My thoughts are immediately cut off by the sound and lights that approaching us. After that everything went black at hindi ko na maramdaman yung katawan ko...

"Aoi, are you okay? It seems like you had a bad dream."

Dream? It's all just a dream?

"No, it's not actually a bad one. It's just that... It seems real. Her face is blurred kaya hindi ko masyado maaninag, but she's familiar."

"Who?" Curious na tanong ni daddy at nakatingin din sa 'kin si mommy ngayon.

"Nothing po. Huwag niyo na po isipin, wala lang yun nanaginip lang po ako."

Hindi pa nga ako nakakamove on dun sa girl na bumabagabag sa 'kin sa fb nadagdagan na naman yung iniisip ko. Miss Carter? Who is she?

Is it really just a dream? Because it felt like she awaken something inside me.

Her Unrevealed Dominion Where stories live. Discover now