Dünya Koruyucuları

14 bölüm

Merhabaa.Size bundan sonra koruyucu dicez.Çünkü onlar dünyanın koruyucuları sizse bu kitabın koruyucularısınız. Keyifli okumalar kitabımızın koruyucuları.....

Rüya Özgür...

Ela Zeynepi götürdükden sonra daha fazla ayakta duramadım ve yavaşça yere oturdum.Ya Zeynep haklıysa.Ben yalancıysam.Ece yalnızca benim uydurduğum bir şeyse.Ben bencil değilim ki.Yalnızca gerçekleri şakayla karşılık kabul ediyorum.Böylece daha kolay oluyor.Duygusal olmak istemiyorum.Düşüncem yalnızca ünlü olmak.Çünki yalnız böyle sorunlarımdan uzaklaşıyorum.

Göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başlayınca yağmur yağmaya başladı.Sanırım güçlerime alışsam iyi olucaktı.Gökyüzü de bizim duygularımıza uyuyordu.

Elif ve Yiğit gelip bana sarılınca hıçkırarak ağlamaya başladım.Niye anlamıyor Zeynep? Ece benim için çok değerliydi.Onu kaybetmek ve ona yardım edememek kendimi en suçladığım olaydı.O taksiye binmeseydik böyle bir şey olmazdı.

Yiğit göz yaşlarımı silip bana baktı.

"Noldu güzelim anlat bize."

Alperenlerin arkamızda durduğunu görünce onları da yanıma çağırdım.Hepsi gelip oturduklarında ağlayarak anlatmaya başladım.

"Benim ve Elanın güçleri var.5 elementi kontröl ediyoruz.Dünyanı korumalıyız ve sihirli kütüphaneni bulmalıyız."

Hepsi ağzı açık bana bakıyordu.Hallerine gülerek baktım.Elif şoktan çıkıp "hayallerini anlatmıyorsun değil mi? " diye sordu.

"Hayır kanıtlarım dicem ama güçlerimi kullanmayı bilmiyorum ama video çektim alın bakın"

Telefonumun şifresini yazıp onlara uzattım.Hepsi şokla baktıkdan sonra inandınız mı bakışı attım.

Hepsi şaşkınca bakmaya devam ettiklerinde gülerek göz yaşlarımı sildim.Yağmur durunca yürüyerek eve gitmeye koyuldum.

Ela Yılmaz...

"Ela niye izin vermiyorsun? Cevabını verseydim de yerine otursaydı. Çok havalarda uçuyor. "

"Ya Zeynep ne yapmaya çalışıyorsun sen?! Ece onun yaralı noktası farkında değil misin? Ece senin uydurduğun yalan demek ne ya?!"

"Sen nerden biliyorsun ki gerçek olduğunu? Kanıtın mı var ha? Bak Ela'm seni çok seviyorum ama beni bir daha o kendini beğenmişle yan-yana getirme lütfen. Hem siz neden öyle garip davranıyordunuz ki? "

"Şimdi şöyle ki, Rüya ve benim aramda çok güçlü bir arkadaşlık bağı varmış..." diye söze başlayıp olanları her detayıyla ona anlattım. Ben her anlattıkça daha çok şaşırdığı belliydi. Sözümü bitirdiğim an yağmur yağmaya başladı. "Off Rüya yaa. Zeynep yaptığını beyendin mi? Ağlattın işte kızı. "

"Anlattığın bu sihir bilmem neyi hiç mantıklı gelmiyor ama o salağın elindeki kutunun ve mor ışıkların tek açıklaması bu. Bir de ağladığını nerden biliyorsun ki?! Eminim şu an kendini överek beni suçlamakla meşguldür o"

"Zeynep kapat bu konuyu yarın gidip Rüyadan özür dileyeceksin. "

"Asla. Asıl haksız olan o. O özü-"

"Kim haklı kim haksız bilmiyorum. Gidip özür dileyeceksin o kadar. İyi geceler" deyip eve doğru gitmeye başladım. Yağmurda ıslansam bile umrumda değildi. Hatta Rüya orda ağlarken benim burda hiçbir şey olmamış gibi davranmam doğru değildi. Evin kapısına geldiğim an yağmur durdu. O an rahatladım sanki. Buruk bir gülümsemeyle girdim eve.