2 bölüm: Çarpışma

52 7 22
                                    

Merhaba arkadaşlar.Nasılsınız?Yeni bölümle karşınızdayız.İyi okumalar.....

Hiçbir dostluk tesadüf değildir. - O. Henry

Rüya Özgür...

Alarmın müzik sesi ile uyandım.Yatağımı toplayıp banyoya gitdim ve rutin işlerimi halletdim.Okul formamı giyip saçlarımı at kuyruğu topladım.Merdivenleri zıplayarak inib kendimi mutfağa atdım.

Çok açıkmışım yaaa.

Kendime kaşarlı tost ve kahve yapıp yemeye başladım.Ne yapayım yemek yemeyi çok seviyorum.Kahvem Lena ablanın kahveleri kadar güzel olmasa da idare ederdi.Bugün annemlerden izin alıb Lena ablanın yanına girmeyi düşünüyordum.

Saat 7:45.Çantamı aldığım gibi dışarı çıktım.Annemler bugün işe biraz erken gitmişti.Annem Esra super aşcıydı.Yemeklerini her kes seviyor.Babam Doğu ise büyük şirketi yönetiyordu.

Yine yürüyerek okulumun önüne geldim.Kapıdan içeri girdiğim gibi etrafımı çoçuklar sardı.

"Naber Rüya?"

"Selam Rüya.Nasılsın?"

"Rüya selam.Bugün benimle matematik çalışa bilirmisin?"

"Rüya bugün alış-verişe gidelim mi?"

"Rüya kafeye gidelim mi?"

"Rüya sınav olucak."

Ay kafam şişti.Lütfen biri bunları sustursun.İki dakika susmuyorlar.Hiç bir şey anlamıyorum.

"Arkadaşlar öncelikle hepinize günaydın.Lütfen teker-teker konuşa bilirmisiniz?Kendimi iyi hiss etmiyorum."

Yiğit kapıdan içeri girib diğer öğrencileri daha da heveslendirdi.

"Hadi arkadaşlar.Hepiniz konuşun ne oluyor?"

Böyle arkadaşı olanın düşmana ihtiyacı varmı?Elif nerde ya?En azından o beni kurtarır.

"Arkadaşlar kusura bakmayın ama sınava hazırlanmam gerek.Hoşçakalın"

Sözlerimi bitirip arkama bakmadan okula doğru koştum.Karşıma bakmadan yürüdüğüm için birine çarptım.Kitaplarımız yere dağıldı.

Ela Yılmaz...

Sabah gözlerimi aralayıp saate baktım. 07:15. Vayy be Kıyamet yakın sanırım. Ben hiç bir zaman alarmsız uyanamam ki. Yataktan kalkıp banyoda buz gibi suyu yüzüme çarptım. Sonunda kendime gelmiştim. Odama geçip okul üniformasını giydim ve mutfağa doğru ilerledim. Evden babamın sesinin gelmemesi garibime gitse de her halde uyuyordur diye üstelemedim. Mutfak masasında gördüğüm yumurta ve yanındaki not dikkatimi çekti.

Not: Güzel kızım, beni okuldan erken çağırdıkları için çıktım. Seni uyandırmak istemedim.

Kahvaltını yapıp gelirsin.

Notu okuduktan sonra yüzüm düştü. Şimdi okula yürüyerek gitmek zorundaydım. Hızla kahvaltımı yaptım ve çayımı içip ayağa kalktım.

*Madem bu gün okula erken gidiyorum okulun kütüphanesine de uğrarım.

Bu düşüncelerle çantamı evden çıktım ve okula doğru yola koyuldum. İyi ki okul evimize yakındı.Kütüphaneden kendime bir kaç kitap seçdim ve sınıfıma doğru ilerliyordum. Düşüncelerimle ilerlerken dün okulun bahçesinde gördüğüm kızla çarpıştım.

Yazardan...

Çarpışıp yere düşen kızlar kendilerini suçlu hiss ediyordu. Kendilerine gelip yerdeki kitaplarını toplarken Rüya ve Ela içinden düşünüyorlardı.

Dünya KoruyucularıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin