o incecik beli şimdi başka biri sarıyor mu? / hyunsung + minsung

13

26072023

---

"Neden burada olduğumu soracaksan bir cevabım yok. Ve eğer rahatsız edici olmaya başladıysam sessizliğini koruman yeterli."

Hyunjin sessizliğini korumuştu bir süredir yalnızca yıldızların ışığıyla aydınlanan denizi izleyen Jisung'un cümlesiyle.

Sormak istediği bir şey yoktu. Neden gelip, gecenin bir körü oturduğu bankta denizi izlemesine eşlik ettiğinide merak etmiyordu.

Bozmadığı sessizlik yanındakinin kahkaha atmasına neden olmuştu. Beklediği şey buydu belkide. Sessizliğini korursa gidip gitmeyeceğini merak etmişti.

"Burada olmak için bir nedene ihtiyacın yok."

Kollarını göğsünde birleştirmişti gözlerini kapatıp kafasının geriye doğru atarken. Rüzgarın saç tutamlarıyla oynamasına izin vermişti sessizce.

Yorucu ama mutlu olduğu bir gündü. Sahnesi bir süre dillerde dolanacak gibiydi. "Sonbahar rüzgarlarının dansa kaldırdığı Hwang Hyunjin!" Bu tanımı sevmişti. Oyun bittiğinde tüm seyircilerin ayağa kalkışıyla gıdıklanan ruhu, o sahneyi her hatırladığında dudaklarının kıvrılmasına neden oluyordu.

Saçlarında hissettiği rüzgar ona iyi iş çıkardığını fısıldıyordu sanki.

"Bugün öyle mutluydum ki..."

Gülümsemesine engel olamadan kurmuştu cümlesini. Jisung'un tüm odağını kendisine verdiğini bilmeden fısıldamıştı sonrasında.

"Tüm provalarda olduğun gibi, orada olsaydın nasıl olurdu merak ettim."

Jisung'da fısıldamıştı tıpkı onun gibi.

"Sadece mutluluğunu görmüş olurdum."

Gülümseyerek önüne dönmüştü sonrasında kollarını tıpkı Hyunjin gibi göğsünde birleştirirken. Sahnesine katılamayacağını herkesten önce ilk ona söylemişti. Kendince sebepleri vardı ve kimse bu durum yüzünden ona hesap soramaz ya da kırılamazdı. Hyunjin'de öyle yapmıştı. Önemli değildi.

"Bir dahaki sefere mutluluğumu görmeni istiyorum."

"Söz veremem."

Aldığı kesin yanıtla gülmüştü dünyalar güzeli Hwang Hyunjin. Samimi bir gülüştü bu. İnsanın, kısılan gözlerinden, gülünce görünen dişlerinden, tel tel sarsılan saçlarından gözlerini alamadığı bir gülüştü bu.

Samimi ve huzurluydu. Omuzlarında bir yük hissettirmeyen cinstendi. Sakince durup onu izlerken akan zamanı umursamadığı cinsten.

Bu hisler gözlerinin dolmasına yetmişti. Mutluydu.
Hyunjin hep mutlu olmalıydı.

"Yinede söz vermeni istiyorum."

Jisung göğsünde birleştirdiği kollarını çözmeden kafasını olumsuz anlamda sallamıştı.

"Nasıl bir aşıksın sen?"

Hiç beklemediği anda gelen bu soru, kahkaha atmasına neden olmuştu. Tıpkı Hyunjin'in gülüşü gibi samimi bir kahkahaydı bu. Soruyu soranın dahi dalıp gittiği bir kahkaha.

Güzeldi çünkü Han Jisung. Sevgisi kadar güzeldi ruhu, gülüşü, kendisi. Pek bahsedilmezdi bu. Ya da çevresindeki insanların bahsetmesinden kaçınırdı.
Öyle özgür ve kendi dünyasındaydı ki kendi güzelliğinin farkında olmak için hiçkimseye ihtiyaç duymamıştı sanki.

Ruhu öyle özgür ve deliydi ki hissettiği hiçbiri şeyden pişman değildi. Utanmıyordu aşık olmaktan.

Hyunjin'in gülümseyen gözleri, gözlerindeydi şimdi.

"Beğenemedin mi?"

"Hep mutlu olmalısın."

Oturduğu banka sığmayan aşık ruhuyla kafasını omzuna yaslamıştı Jisung cesurca.

"Hep burada olmalısın."

İçten bir dilekti. Kaybolup gitmesini istemediği biriydi Hyunjin. Hiç olmadığı kadar uzaktı, ona ulaşmak zor olmuştu Jisung için. Hala varlığından bile emin olamıyordu. Omzuna yaslanmak mı? sohbet etmek mi? Rüyasız geceler dilediği günden beri artık uyku sorunuyla başetmeyi bile öğrenmişti.

İkiside aptal değildi. Her şeyin farkındaydılar. Gizli saklıları yoktu. Hyunjn, tercih ettiği yalnızlığının sınırlarını sevgisini tüm ruhuyla hissedebildiği genç için genişletmişti. Tereddüt dahi etmemişti. Jisung'un ruhu öyle özgürdü ki, hayatında olmasının ona kazandıracağı en büyük şeyin bu olduğuna emindi.

Sevgiye ihtiyaç duyan değil, sevmek istediği için seven, değer veren biriydi. Hyunjin'in elini tutup tutmaması pekte önemli değildi onun için. Hyunjin'i sevdiği için zaten mutluydu. Bu sonuç ne olursa olsun değişmeyecekti.

Sevmek can yakan bir şey değildi. Bunu öğretmişti.
Varlığı özgürlüğü hatırlatıyordu. O varken hiçbir şey sorun değildi.

Parmaklarını omzundaki bedenin siyah saç tutamlarında gezindirmişti düşüncelerini bölerek. Sessizliği seçmişlerdi.

---

26072023

Ama nasıl aşığız