2months later (Saturday)
Dev’s POV
Two months have passed and you might not believe it, but I have finally become friends with Azer and his group. Well, mababait naman sila, especially Azer and Drevi. Hindi ko rin sure kung bakit ganoon sila kung makakapit sa akin na akala mo matagal na nila akong kilala.
I am happy that I have met them. They make me feel happy, comfortable, and also they are so overprotective to me and to my bestfriend. Sa dalawang buwan na 'yon, naging close din sila MJ at Yunter. Hindi ko man masabi pero kinakabahan ako lalo't napapalapit na naman si Mj sa lalaki pero masaya naman siya eh.Tungkol kay Anghelo naman naikasal na siya last 2months ago. Basta inimbitahan pa nga kami ng g*gong iyon. Galit pa rin ako, pero bilang kaibigan ko rin siya kaya pinatawad ko na siya. I need to forgive him ’cause why not? Hindi ko lang alam kay MJ kung napatawad na niya ’yong manlolokong Ex-boyfriend niya.
Anyway, MJ and I are at the park na malapit lang sa tinutuluyan naming Penthouse. I'm glad I convinced Mj to go with me here, tinatamad kasi si g*ga. Nagpuyat kasi ito habang nakikipaglaro kay Yunter, Clinton, Storl sa PUBG. Naririnig ko pa nga sigawan nila kahit na magkaiba kami ng kuwarto. Grabe ang ingay nila kaya nag-music na lang ako, so their noise won't disturb my sleep. Galing din kasi ako sa shoot kagabi at sobrang pagod na rin ako. Really tired. All I wanted was to rest, kaya kahit pa maingay sila ay pinilit ko pa ring makatulog.
“Are you tired already? Wala pa tayo sa kalahati.”-tanong ko sa kaibigan ko na ngayon ay hinihingal na, akala mo naman ay sobrang layo na ng natakbo namin.
“Grabe b-ba n-naman s-sa p-pagtakbo...H-hindi kita maabutan!”-reklamo nito habang hinihingal. 'Tsaka tagaktak na rin ang pawis nito sa katawan, and it looked like she was about to take a bath in her own sweat.
“MJ, didn't I tell you that we have to exercise every weekend?”-I reminded her. Narinig ko naman na bumuntong-hininga ito at humarap sa akin.
“Dev naman, alam mo naman na wala akong hilig sa pag-exercise, ’di ba?!”-aniya na patuloy pa rin ang hingal. Reklamadora talaga kahit kailan.
“Wala ka magagawa.”-the last sentence that I said to her. Final na iyon. Nagtuloy na ako sa pag-jogging. It’s up to her if she’ll follow me or not.
Alam ko rin na nakasunod si Mj sa akin, takot lang niya maiwan doon ’no. 'Buti na lang hindi na ako masyadong pinagkakaguluhan kapag lumalabas ako ng bahay, condo, company at school. Gusto ko lang naman maging normal ang pagtingin nila sa akin, ordinary lang din ganoon. Pwede naman nila akong maging inspiration pero 'wag naman sa halos maging obsessed na sila sa akin. Hello? Tao lang din ako at pare-pareho lang kaming nabubuhay sa mundo.
“Bilisan mo na d’yan para matapos na tayo mag-exercise, MJ.”-sabi ko sa kanya na ’ayun, todo habol sa kada jogging na ginagawa ko. Ang bagal kasi niya kaya nahuhuli na tuloy siya.
After our jogging session at the park, we decided to head back to our penthouse. I noticed MJ was still catching her breath.
“Para kang timang, nag-jogging lang naman tayo pero talo mo pa tinakbo ang buong mundo.”-sabi ko at inabot dito ang isang bottled of water.
Agad niya itong kinuha at naubos niya ang laman niyon. Uminom na rin ako ng tubig at pareho kaming nagpunas ng mga pawis namin.
“Ayusin mo na seatbelt mo, para makabalik na tayo. Ano’ng oras na oh.”
“Oo, wait lang.”-sabi niya na mahahalata ko pa rin ang inis sa tono nito. Uuwi na nga kami, eh.
Nang maayos ang lahat ay in-start ko na ang makina ng kotse at pinaandar na ito. We really need to go back. It’s already 9 AM in the morning. Hindi naman kami pwede na hanggang tanghali ay abutin kami ng pagjo-jogging.
YOU ARE READING
The Long Lost Future Wife of the Mafia King (New version)
Fanfiction"Hanapin niyo kahit saang lupalop si risen,kapag hindi niyo siya nahanap...Kayo ang ihahatid ko sa huling hantungan!"-Azer Heromina ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Paano kung sa itinagal ng panahon ay hindi mo pa din nahahanap ang itinakda sa iyo o...
