Μπήκαμε στην αίθουσα και κατευθυνθήκαμε προς το μηχάνημα. Ο Γουίλ έβγαλε γρήγορα την τουλίπα από την τσέπη του και την τοποθέτησε στην αποδοχή από όπου ελέγχονταν οι καθρέφτες. Προφανώς με αυτό το φίλτρο που χρησιμοποίησαν μπλόκαραν το μηχάνημα και οι καθρέφτες σταμάτησαν να απορροφούν το φως του ήλιου. Η τούλιπα έλαμψε και έβγαλε ένα μοβ φως και αμέσως το μηχάνημα ενεργοποιήθηκε και όταν πλέον θα σκοτίνιαζε θα ενεργοποιούνταν αυτόματα όπως και πριν δηλητηριαστεί και θα ήταν έτοιμο για να στείλει φως στις ειδικές λάμπες που βρίσκονται σε όλα τα σημεία της πόλης.
" Εντάξει, νομίζω ότι η πόλη είναι τώρα ασφαλής. " Είπε ο Γουίλ.
Η πόλη μπορεί, εσείς πάλι δεν νομίζω. " Είπε ένας βρυκόλακας ξεπροβάλλοντας πίσω από το μηχάνημα.
Εμείς τον κοιτάξαμε με γουρλωμένα μάτια. Έπειτα άρχισε να γελάει πονηρά.
" Στα αλήθεια νομίζατε ότι θα ήταν τόσο εύκολο; " Ρώτησε αυτός. " Ο μοναδικός στόχος ήσασταν εσείς και να που πέσατε στην παγίδα. " Μας είπε πονηρά.
" Τι εννοείς; " Ρώτησα εγώ.
" Ισχυεί ότι δηλητηριάσαμε την πόλη έτσι ώστε να εισβάλουν οι αυθεντικοί βρυκόλακες και μεταμορφώσουν όλους τους πολίτες σε βρυκόλακες της νέας γενιάς. Σε αυτή την πόλη δημιουργηθήκαμε, μας ανήκει. Όμως για να μπορέσουμε να την καταλάβουμε χρειαζόμαστε εσάς με το μέρος μας. Επομένως ο πρώτος στόχος είστε εσείς και όχι η πόλη. Μέσω της δηλητηρίασης της πόλης προσπαθήσαμε να σας πλησιάσουμε όσο το δυνατόν πιο πολύ γιατί, ξέρετε, με τις δυνάμεις των αυθεντικών βρυκολάκων θα μπορούσαμε να σας επηρεάσουμε και να σας κάνουμε να επιλέξετε την υπερφυσική σας δύναμη. Είστε απειλή για μας. Εξαιτίας σας μπορεί να αφανιστούμε. Αν έρθετε μαζί μας το φεγγάρι θα αποκτήσει τρομερές δυνάμεις που θα τις κέρδισει το σκότος και θα γίνει ακόμα πιο δυνατό και μετά θα είναι πολύ πιο εύκολο να αποκτήσουμε την πόλη. Όμως γνώριζαμε και την ενδεχόμενη αντίστασή σας. Ξέραμε πόσο εγωιστές ήσασταν και ότι θα κάνατε τα πάντα για την ασφάλεια τόσο της πόλης όσο και την δική σας. Υποθέσαμε ότι θα ψάχνατε για την τουλίπα όταν σας πιάσαμε να κρυφακούτε την ημέρα της δηλητηρίασης, έτσι πήραμε τα μέτρα μας. Επίσης σκεφτήκαμε και το ενδεχόμενο ότι προφανώς θα ξεφεύγατε πέρνοντας και την τουλίπα μαζί σας, για αυτό τον λόγο σκεφτήκαμε ότι η τουλίπα σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν το δόλωμα. Θα ερχόσασταν να θεραπεύσετε το μηχάνημα και εμείς με την σειρά μας θα σας παγιδεύαμε. Τελικά δεν είστε και τόσο έξυπνοι γιατί αν ήσασταν θα υποψιαζόσασταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. " Είπε ειρωνικά ο βρυκόλακας.
Έμεις κάναμε αργά δύο-τρία βήματα πίσω και μετά γυρίσαμε απότομα προς την αντίθετη κατεύθυνση και αρχίσαμε να τρέχουμε προς την έξοδο. Ανοίξαμε απότομα την πόρτα και πέσαμε πάνω σε μια ομάδα βρυκολάκων.
Όταν ξύπνησα βρισκόμουν σε ένα σκοτεινό υπόγειο. Κοίταξα γύρω μου απορημένη καθώς προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί. Πήγα να σηκωθώ αλλά κατάλαβα ότι τα χέρια μου ήταν δεμμένα με αλυσίδες σε έναν χοντρό σωλήνα. Ήμουν σε υπόγειο. Έπειτα συνειδητοποίησα ότι ο Γουίλ δεν ήταν μαζί μου. Προσπάθησα να θυμηθώ τι είχε γίνει. Ήμασταν στο ηλιακό σύστημα και προσπαθούσαμε να το επαναφέρουμε και μετά εμφανίστηκε ένας βρυκόλακας. Αρχίσαμε να τρέχουμε και τότε πέσαμε πάνω σε μια ομάδαβρυκoλάκων. Έπειτα έκανα παύση, προσπαθούσα να θυμηθώ τι είχε γίνει από εκεί και πέρα αλλά ήταν αδύνατον. Λογικά μας είχαν αναισθητοποιήσει και μας αιχμαλώτισαν. Όμως, γιατί δεν είναι ο Γουίλ μαζί μου; Γιατί μας είχαν χωρίσει; Διάφορα ερωτήματα περνούσαν από το μυαλό μου. Μετά σκέφτηκα όλα όσα είχε πει εκείνος ο βρυκόλακας.
~ Σεκφτήκαμε κάθε ενδεχόμενο σε περίπτωση που θα δραπετεύατε με την τουλίπα και εμείς με την σειρά μας θα σας παγιδεύαμε. ~
Αναλογίστικα τους κανόνες του ματωμένου φεγγαριού. Τι άλλο μπορεί να συμβεί την ημέρα του Χειμερινού Ηλιοστασίου; Ο κύριος Μίλερ μου είχε πει ότι αν και έστω κάποιος από τους δύο σπάσει την κατάρα και αντισταθεί, το φεγγάρι θα χάσει όλες τις δυνάμεις του και θα τις αποκτήσει αυτός που την έσπασε και στη συνέχεια θα πρέπει να επιλέξει για την μοίρα του σκότους, δηλαδή αν θα κρατήσει στην γη την φύση των υπερφυσικών πλασμάτων ή αν θα την αφανίσει εντελώς. Στο μυαλό μου ήρθαν τα λόγια του αρχηγού των αυθεντικών βρυκολάκων στο κάστρο όπου μας είχε ενημερώσει πρώτος για την κατάρα.
~ Η κατάρα λέει ότι οι παραβάτες δεν έχουν ελευθερία επιλογής φύσης, θα σας έρθει η επιθυμία να πιείτε ανθρώπινο αίμα και τότε θα μεταμορφωθείτε σε βρυκόλακες. Η κατάρα θα σπάσει μόνο αν ένας από εσάς αντισταθεί στην πρόκληση να πιει αίμα και αποφασίσει να διαλέξει την ανθρώπινη φύση του. Πράγμα αδύνατο γιατί η κατάρα είναι δυνατή και σας κυνηγάει. ~
Σκέφτηκα το όραμα με τον Γουίλ να μεταμορφώνεται σε βρυκόλακα και να ορμάει επάνω μου, μετά σκέφτηκα το όραμα που είχα δει έξω από το σύστημα, όπου κάποιος κινδύνευε να πέσει σε έναν γκρεμό και ο Γουίλ φώναζε. Αν το ματωμένο φεγγάρι είχε και άλλους κανόνες που εμείς ίσως δεν γνωρίζουμε; Αν υπάρχει και άλλος τρόπος να μας αποπλανήσουν και να επιλέξουμε χωρίς την θέλησή μας τη φύση των βρυκολάκων εκτός από το να πιούμε αίμα; Ίσως ο Γουίλ να κινδυνεύει, ίσως να τον χρησιμοποιήσουν για να πετύχουν τον σκοπό τους. Διάφορες σκέψεις τριγυρνούσαν στο μυαλό μου και τότε σκέφτηκα τον κύριο Μίλερ.
~ Λίσα έχεις τρομερές δυνάμεις. Έχεις το χάρισμα να οραματίζεσαι και να νιώθεις αυτά που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον. Αλλά να θυμάσαι ότι το κάθε όραμα μπορεί να έχει διαφορετική ερμηνεία από αυτή που φαντάζεσαι... ~
Είχαν σκοπό να μας αποπλανήσουν οι αυθεντικοί βρυκόλακες και να μας κάνουν να υποκύψουμε στην κατάρα του μετωμένου φεγγαριού. Και είμαι σίγουρη ότι υπήρχαν και άλλοι τρόποι που εμείς δεν ξέραμε. Τέλος όταν πετύχαιναν το σκοπό τους και γινόμασταν αυθεντικοί βρυκόλακες θα τους βοηθούσαμε χωρίς πλέον να μας ενδιαφέρει για το καλό των πολιτών, στην απόκτηση με βίαιο τρόπο, της πανάρχαιά τους πόλη. Ήμασταν παγιδευμένοι από παντού!
