KAFES KUŞU

4. ZiHiN FISILTILARI

4. ZiHiN FISILTILARI

Eskisi Gibi, Lili Zey & Kozmos

Gülay Demir'e

Öncelikle bu yaptığımın yanlış olduğunu biliyorum evet, ama yanıt vermek istedim.

Zarfın üzerinde Gülay yazıyordu, bu yüzden sana Gülay diye ithaf edeceğim. Gülay, bu mektup yanlış anlamadıysam eğer benden önce bu evde oturan ev sahibine gelmişti ama ben açtım... Ve okudum. Yanlış anlaşılmak istemem, bilerek olmadı. Taşınma esnasında elime ulaştı ve ben de o aceleyle isme bakmadan açıp okudum anlık bir gafletle.

Neden yanıt verdiğime gelirsek eğer... beyefendiden yanıt bekleyeceğine emindim. Yanıt gelmediğinde ise üzüleceğine. Bu yüzden mektubun ona ulaşmadığını bilmeni istedim.

Kısacası doğru adres ama yanlış kişi.

Ve mektubunu zarfın içine tekrardan koydum, orada bulabilirsin.

Son bir ve... onu sevdiğin için kızacak bir adamı bekliyorsan, belki de hiç beklememelisin. 

Ulaş Koç.

Son cümlesi karalanmıştı, okunmuyordu.

Elimdeki mektubu katlayıp, tekrardan zarfın içine bırakırken donuk bakışlarım boşlukta asılı kalmıştı. Annem mektubu verdikten sonra yanağıma bir öpücük bırakmış ve birazdan çıkacağını söylemişti ama cevap verememiştim. Yatağıma uzandığımda hayatım film şeridi olmuş, gözümün önünden geçiyordu. Ama her yerde onun yüzü çıkıyordu.

Mektubun ona ulaşmamış olması beni sevindirmişti. Ve tanımadığım bir insanın mektup yazması rahatlamıştı. Belki de aylarca içimdeki korkuyla yaşayacaktım ama onun sayesinde bu son bulmuştu. Onun sandığının aksine yanlış olduğunu düşünmedim. İçime su serpildiği için memnun bile olmuştum. Bir yandan da cesaretimin kırıldığını hissetmeme engel olamıyordum.

Gün içinde hiçbir planım yoktu. Yalnızca gidip matematik kaynağı almam gerekiyordu. Babam kesin bir dille bu ay TYT matematiği bitirmemi söylemişti. Her ne kadar öyle bir ruh halinde olmasam da hayat devam ediyordu ve öylece kenara çekilip başrolü olduğum bu hayatı uzaktan izleyemezdim. Ailemin beklentisini karşılamaktan çok kendim için çalışmalıydım. Kendi hayallerim için. Uzun zamandır hayallerim için bir şey yapmıyordum ve bu farkındalığa yeni varmak, göğsümde kocaman bir delik açılmasına neden oldu. O kadar zamandır koşmuyordum ki sanki denesem bacaklarım tutmayacak düşecekmiş gibi hissediyordum. Hayallerimden bu kadar kopmuş olmak kendimi hayal kırıklığına uğratıyordu.