vapmir

666666

"P-peki.. Hmph! A-acıyor.. "

"Sakin ol genç adam.. Bayan Suzie o kandan 1 gram bile bulamazsanız oğlunuz ölecek! "

"O aptal çocuk nerede olabilir ki!? "
(Badboyhalo:language!)

"Okulumda... Bir çocuk var.. Ad-ağhh.. adı Karl.. Ama o olduğunu sanmıyorum"

Sapnap acı içinde konuşmuştu. Evlerinin bodrumunda makinelere bağlı bir şekilde yatakta yatıyordu.

"O çocuğu hemen bana getirin! "

Kadın korumalarına emretti.

"O çocuk derhal buraya gelecek... "

---

"Hey George ben lavaboya gideceğim siz kantine inin"

Karl kalabalık gruptan ayrılıp ters yöne yürüdü.

"O nereye gidiyor? "

"Lavaboya gideceğini söyledi. "

"Pekii."

Karl lavaboya giderken derin düşünceler içerisindeydi. Aniden birine çarptı ve yere düştü.

"Ah ben özür d-"

Kafasını kaldırdığında takım elbiseli büyük adamı görünce dili tutulmuştu.

"Bizimle geliyorsun Karl Jacobs"

Yanlarında ikişer tane daha takım elbiseli adam gördüğünde korkuyu iliklerine kadar hissetmişti. Bunlar onu kovalayan adamlardı.

"Hayır-"

Ayağa kalkıp kaçacaktı ki iki kolundan tutan adamlar tarafından durduruldu.

Malesef hareket edememişti. Adamlar onu siyah büyük bir arabaya bindirdiler.

Karl hayatında böyle korku dolu bir yolculuk yapmamıştı. Her yaklaştıklarında kalbi korkuyla atıyordu. Gözleri dolmuştu.

Geldiklerinde adamlardan ikisi yeniden kollarını sıkıca tuttular. O kadar sıkı tutuyorlardıki Karl kollarını hissetmiyordu.

"Ohh işte bu! İşte bu çocuk! "

Karşısındaki kadın ona yabancı gelmemişti...

"Şuraya oturtun. "

Elinde iğneyle gelen kadın, Karl'dan her hafta kan almaya geliyordu. Kaçtığından beri bu kadını görmemişti. Evin bodrumuna indiler. Çaprazında Sapnap'in yattığını gördü. Uzun zamandır kan ihtiyacı vardı ve Karl kaçtığı için bu ihtiyacını karşılayamamıştı. Sapnap'in kendisi yüzünden ölüceğini o zaman fark etti Karl. Kalbi sıkışmıştı.

Kadın Karl'ın kolundan tam 1 bardak kadar kan aldı( 1 bardağın kaç litre olduğunu unuttum.)

Karl ise yorgunluktan bayılmıştı. Vücudundan fazla kan alınmıştı.

"Ona ilaç verin. Unutmayın onun ölmemesi gerek. Kanı bize lazım. "

Kadın, adamlara Karl'ı yukarı çıkarmasını söyleyip elindeki bardakla Sapnap'in yanına geldi. Sapnap kısık gözlerle onları izlemişti. Karl'a acımıştı. Ama o an ki fiziksel acısı daha fazla olduğu için konuşamamıştı.

Annesinin verdiği kanı içip gözlerini kapattı. Enerjisi yerine geliyordu yavaş yavaş.