"Bilmiyorum.. Bilmiyorum!! Bilmiyorum!!!! "
"Sakin ol George.. Otur ilk önce. Böyle endişelenirsen bir çözümü olmayacak. "
"Ama.. Ama ya yakalandıysa!? "
George oturup ağlamaya başladı. Karl gittiğinden beri titreyip ağlıyordu.
"Yakalanırsa mı- Ne? "
George, Dream'e bakıp burnunu çekti. Karl'ın hikayesini ona anlatmak ve anlatmamak arasında kalmıştı. Ama belki Karl'ı daha çabuk bulabilirlerdi.
Ona baştan başlayarak burnunu çeke çeke anlattı. Aynı zamanda Quackity'de onu dinliyordu.
"İnanmıyorum... "
"Nasıl bulacağız onu? "
George yine ağlamaya başlayacaktı ki Dream konuştu.
"SAPNAP!? "
İkili anlamazca ona baktı.
"Sapnap'in de ona benzer durumu vardı. Bence onlar şuan birlikteler. "
"O zaman gidip Karl'ı alalım!! "
"Hayır George saat 11 oldu. Yurttan dışarı çıkamazsın"
"Ama.. "
"Bu olayı daha önce anlatsaydın daha erken çıkardık.. "
"Hadi yatın yarın okula gelmezlerse biz gideriz. "
George huzursuzlukla yattı. İçinde kötü bir his vardı. Gece 2ye kadar uyanık kaldı. Uyuyamıyordu. Sonunda ayağa kalkıp Dream'in yanına gitti.
"Dream.. "
Cevap gelmedi.
"Dream.. "
"Hııım"
Yarı açık olan yeşil gözlere baktı.
"Şey.. Ben uyuyamıyorum.. "
Dream yatağında yana kaydı ve George için yer açtı. George ise sevinmişti ve hemen yatağa yattı. George yattığı gibi Dream ona sıkıca sarıldı. Küçüklüğünde de Dream onlarda kaldığında birlikte yatarlardı ve Dream ona hep böyle sıkıca sarılırdı. George'un gözleri yavaşça kapandı ve kendini uykuya bıraktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
vapmir
General Fictiondünyada tek özel kanı olan Karl ve o kana ihtiyacı olan Sapnap //tamamlandı//