vapmir

888888

"Hey uyan artık-dur George?! "

Dream ve George'u birlikte yatarken gören Quackity'nin gözleri faltaşı gibi açılmıştı.

"Siz birlikte- ne- sevgili misiniz yoksa?!? "

Dream uykulu gözlerle sarıldığı şeye daha sıkı sarıldı ama sarıldığı şeyin bir yastık olmadığını anladığında gözlerini açtı ve hızlıca oturma pozisyonuna geçti.

George ise Quackity'nin sesi ve Dream'in hareketiyle uyandı.

"Sen ne zaman-"

"Dün sadece uyuyamadım.. "

"Her neyse. "

3ü hızlıca hazırlanıp okula gittiler.

"Karl ortalarda yok.. "

"Merak etme gelecektir.. "

1. ders başlamıştı ama ne Sapnap ne de Karl vardı.

"Karl hala yok.. "

"Gelecektir George. "

2. ders başlamıştı ama bir şey değişmemişti.

"Karl gelmiyor.. "

"Belki okula gelmeyecektir? *fısıldayarak* sonuçta ondan kan aldıklarını söyledin. Yorgundur? "

3. ders başlamıştı hareketlilik yok.

"George neden bizimle takılmıyorsun? "

"Ben uyuyacağım.. "

Tubbo ona üzgünüm bakarak diğerlerinin yanına gitti. George ise birazdan sınıf kapısı açılacak ve içeri büyük gülümsemesiyle Karl girecek diye bekliyordu.

4-5-6. derslerde aynı geçmişti.

"O gelmeyecek.. "

Dedi George gözleri dolarken.

Yurda dönerlerken Dream konuştu.

"Ben Sapnap'in evine gideceğim. "

"Biz de gelelim.. "

"Evet bende gelmek istiyorum! "

"Pekala.. "

Birlikte Sapnap'in evine gittiler. Kapıyı bayan Suzie açmıştı.

"Merhaba çocuklar? "

"Sapnap'i görmeye geldik bayan Suzie. Biz yakın arkadaşlarıyız. "

"Ah gelin tabi.. "

Bayan Suzie onları üst kata Sapnap'in odasına götürdü. Dream en arkadan etrafı inceleyerek gelecekti ki iki güvenliği görene kadar. Bu yüzden sadece etrafa bakınmakla yetindi. Ama Karl'a ait hiçbir şey yoktu. Sapnap'in odasına girdiklerinde bayan Suzie onları yanlız bırakıp kapıyı kapatmıştı.

O sırada Karl'ı yeniden evin en alt katına getirtmişti bayan Suzie. Karl'ın dışarı çıkmasına ve kimsenin onu görmesine izin vermeyecekti.

"Seni elimden bir daha kaçıramam.. "

Karl ise onu kimsenin aramayacağından emindi. 'Eğer merak etseydi George beni bulurdu değil mi? Ya da beni arkadaşı olarak bile görmüyordu değil mi? Zaten tanışmamız çok ani olmuştu. Beni umursayan kimse olmayacak..' Gibi düşünceleri vardı.

"Sapnap.. Nasılsın? "

"İyi olmaya çalışıyorum. Ve neden geldiniz acaba? "

"Senin durumunu bildiğim için geldim. Ayrıca Karl ile bir bağlantın var sanırım? "

"Ee- sen nasıl-"

"Karl nerede? "

"Bilmiyorum."

"Bana bak Sapnap misin nesin?! Karl'ın peşinde olduğunuzu biliyorum. Senin için kendi sağlığından oluyor! Şimdi onun yerini söyle hemen?! "

"Ben cidden bilmiyorum! "

Sapnap yataktan kalktı ve George'un karşısına geçti. Enerjisi yerindeydi.

"Bunu ben istemedim. Annem Karl'ı istiyor çünkü istediği şey benim yaşamam değil. İstediği şey benim güçlerimi kullanarak insanlara hükmetmek! "

George dolu gözleri ile ona bakıyordu. Karl'ı kurtarmak istiyordu ama Sapnap'e de üzülmüştü.

Odaya Sapnap'in annesi girince herkes dikkatle ona baktı.

"Çocuklar size bir şey söylemek için geldim. Üzgünüm ama yarın taşınıyoruz. "

Kadın sahte bir üzgünlükle cümlesini bitirdiğinde dörtlü kalpleri durmuş gibi hissetti. George Karl'ı bir daha göremeyecek olmanın üzüntüsü ile başını yere eğdi. Sapnap ise arkadaşlarının onu kurtaracağını düşünmüşken şimdi taşınırlarsa kimsenin ona yardım edemeyeceği düşüncesiyle annesine bakıyordu. Hepsinin gözlerinde hayal kırıklığı mevcuttu.

"Sizlerin en iyi arkadaşlar olduğunuzu biliyorum ama bir takım sıkıntılar yüzünden buna mecburuz. Ama hiç olmadı tatillerde görüşürsünüz çok fazla uzağa gitmeyeceğiz. "

Daha sonra ise kadın üzgünmüş gibi bir surat ifadesi takınarak gitti.

Şimdi çocuklar birbirine bakıyordu.

"Ne yapacağız? Ne yapacağız şimdi?! "

"Sakin olun sakin olun.. Düşünmeliyiz. Eğer Sapnap giderse Karl'da onunla gidecektir eminimki. Yani öyle bir plan yapmalıyızki hem Sapnap'i hemde Karl'ı kurtaralım. "

"Daha Karl ile konuşamadım bile.. Büyük ihtimalle bana güvenmiyordur ve benden nefret ediyordur.. "

"Karl'a aslında senin iyi biri olduğunu kanıtlamalıyız... Ama nasıl?? "

"Hmm.. Sapnap, küçükken oyun oynarken kullandığımız ses kasetleri ve telsizler duruyor mu? "

"Evet.. Sanırım.. "

Sapnap yatağından kalkıp dolabını karıştırmaya başladı.

"İyi de.. Telefonlarımız var? Mesaj atabiliriz, arama yapabiliriz? "

"Ah George ah... O zaman bu olaya hiç karışmayalım. Polis var, FBİ var? "

"George, Dream'in demek istediği hani biz yurtta kalıyoruz ya.. Telefonları sadece 1 saat izin veriyorlar. Acil bir şey olursa diye.. "

George kafasını salladı. O sırada Sapnap elindeki kutuyu getiriyordu.

"Bütün ıvır zıvırlar burada. "

Kutuyu yere koydu ve hepsi kutunun etrafına oturdu.

Dream kutudan bir kaset çıkardı.

"İşte bunlar işimize yarar.. "

-----

Sorry :(
Burda kesmek zorunda kaldım.