Umut Çıkmazı 🍀
" Yaşamdan kaçarak huzur bulamazsın."
- Virginia Woolf
(...)
"Gerçek mutluluk, ruhumuzun huzurunu bulduğumuzda gelir."
-Unknown
🍀
Tam beş yıl önce kumarhanede bir tefeciye borçlanan Sare Sarıca. Bir milyonluk borcunu beş yıl içe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aral Kandemir
Flashback
2019, Sare Sarıca.
" Su gibi oldun be kızım." Dediğinde aynadan kendime baktım. Kırmızı, askılı diz altı bir elbise vardı üstümde.
Bu gün on dokuz oluyordum. On sekiz Mart'ın gecesi 19 Mart'a bağlayan gün. " Hadi çıkalım, o zaman." Dedim saçımı geriye atıp, kulağumın arkasına sıkıştırarak.
Işığı kapatıp, odamdan çıktık. Gülerek medivelerden indiğimizde annemle babam bizi bekliyorlardı. " Çok geç kalmayın, bak özletirsiniz kendinizi." Dedi babam dalga geçerek.
Önce Lara çıktı, dışarı. Annem yanımıza gelip kapıyı tutu." Şarjın var değil mi, bir şey olursa haber verin." Usulca kafamı salladım.
" Ne olacak anne, eğleneceğiz sadece. Ayrıca on iki olmadan geliriz." Dedim aykkabılarımı giydikten sonra, doğrularak.
" Hem Hakan'da bizimle Gül teyze, sen merak etme yani." Annem kafasını salladı." Ondan rahatım ya kızlar. Hadi selam, söyleyin Hakan oğluma." Aynı anda kafamızı salladık, Lara'yla.
Bahçeden çıkıp, taksi çağırdık. Ben adresi bilmiyordum ama Lara tarif etmişti yolu.
Hakan'ın mekanına gidiyorduk, hemde ilk defa. Geçen senelerde Hakan bana" Ya kızım bir on sekizini doldur, gelmene izin vereceğim."
Demişti, on dokuz olmuştum. Olacaktım yani. O geleceğimizi bilmiyordu, ne tepki verirdi hiç bir fikrim yoktu.
Gerçi oynamayacaktım da, sadece merak ediyordum. Yani Hakan durmadan anlatıyor, merak etmemi sağlıyordu.
Dakikalar sonra bir sokakta durmuştuk. Barların yoğunluklu olduğu bir sokaktı burası.
" Burası olduğuna emin misiniz? Dedi taksici amca camından etrafa bakarak." Burası tabi amca, eminiz." Dedi Lara gülerek.
