Epiloog

160 8 3
                                    

*6 maanden later*

Ik fiets nu naar huis van dansen. Ik heb daarnet weer mijn examen afgelegd voor de stage deze kerstvakantie. Ik kan bijna niet geloven dat het al een jaar geleden is. En al zes maanden sinds de stage in de zomer.

Finn en ik zijn al zes maanden samen ondertussen, het is wel moeilijk omdat we zover van elkaar wonen maar we proberen om zoveel mogelijk samen te zijn. Ook Melissa en ik zijn closer geworden, het is ook moeilijk omdat we zover wonen maar gelukkig bestaat er internet. Maya is ook closer geworden met Melissa sinds dat ze elkaar ontmoet hebben. De zomerstage was echt geweldig! Ik heb zo veel nieuwe dingen bijgeleerd en ik hoop dat ik deze kerstvakantie mag teruggaan. Mathias heeft al de helft van zijn studiebeurs in Nederland er op zitten. Als hij terugkomt is hij van plan om in een dansgezelschap in Brussel te gaan dansen, zijn carrière is nu echt begonnen.

En Ethan.. wij praten amper. Maar er hangt geen woede meer tussen ons. Zijn relatie met Mackenzie heeft niet lang geduurd, maar hij had talloze meisjes om uit te kiezen.

Ik fiets nu naar het station, want Finn komt voor een weekend logeren. Mijn ouders laten hem in ons huis slapen, wel in de logeerkamer. Ik ben ook al een paar keer bij hem geweest, hij woont in een groot huis met al zijn broers en zussen. Ik mocht in de kamer slapen van zijn kleine zusje, wat is ze schattig, helemaal haar broer.

Ik zet mijn fiets in de stalling voor het station en ga op de bankjes op perron zitten. Ik ben nog een beetje te vroeg, maar dat kan me niets schelen. Wanneer ik een trein zie aankomen ga ik staan. Finn weet niet dat ik hem hier zou staan opwachten, hij zou namelijk meteen naar mijn huis komen. Wanneer de trein stopt en zijn deuren opent komen er eerst allemaal studenten met grote reistassen vol met vuile kleren terug van hun kot. En als een van de laatste zie ik hem afstappen.

Hij heeft nog steeds niet door dat ik hier sta, maar hij komt recht op me af. Wanneer hij het eindelijk door heeft, verschijnt er een lach op zijn gezicht. Ik ren op hem af en sla mijn armen om zijn nek.

"Dag schoonheid, ik had je hier niet verwacht." fluistert hij in mijn oor.

"Weet ik." giechel ik.

Wanneer ik hem eindelijk los laat, drukt hij een zoen op mijn lippen.

***EINDE***

A Simple Love StoryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu