୨୧ FRAMBUESA ⊰⁠⊹ Sookai ✧

☄⋆ ੈ Halsizlik ✩‧₊˚

Kai ve Soobin'in sevgili olmasının üstünden birkaç gün geçmişti, bu günlerde Kai ağır şekilde hasta olduğu için çalışmaya gitmemişti. Yataktan çıkamayacak kadar kötü hissediyordu. Günlerdir açtı çünkü yemek yapacak gücü yoktu.

O gün yine çok halsiz ve kötü hissediyordu. Telefonunun sesi ile uyanmıştı, komodindin üstünden telefonunu aldı, arayan Soobin'di. Açtı ve kulağına götürdü.

"Merhaba Soo-"

"Kai günlerdir ortalıklarda yoksun, ne çalışmaya ne de ziyaretime geldin... Çalışmaya gelmemek için benden izin aldığını hatırlamıyorum!? Sevgili olmamız işini aksatman anlamına gelmiyor! Yarın çalışmaya geliyorsun yoksa kavga edebiliriz...!"

Soobin son söylediğinden sonra telefonu Kai'nin yüzüne kapattı. Kai kendi içinde Soobin'in söylediklerini tekrar etti. Hasta olduğunu Soobin'e söylememişti, bunu unuttuğu için kendine kızdı ve tekrar Soobin'i aradı. Birkaç arayışında cevap alamadı ama Soobin sonunda açmıştı.

"Senin aksine iş başındayım, meşgul etme beni."

"Soobin bir şey söylemem lazım."

"Söyle hemen, meşgulüm."

"Sana söylemeyi unuttum, özür dilerim. Birkaç gündür kendimi iyi hissetmiyordum. Hastaydım."

"Ne...? Yanına geliyorum."

Kai telefonu kapattı ve yatakta doğrulmaya çalıştı ama yapamadı.

Bir süre sonra penceresinde bir ses duydu ve o yöne baktı, siyah kedi.

"Soobin sensin değil mi?" Sessizce sordu Kai.

Kedi bu soru üzerine yavaşça formunu değiştirdi ve Soobin Kai'nin karşısına geçti.

Soobin telaşla Kai'nin yanına oturdu.
"Kai... İyi misin?"

"Pek sayılmaz."

Soobin elini Kai'nin yüzüne koydu, ateşi yok gibiydi. Biraz etrafına bakındı.
"Bilmeden konuştuğum için özür dilerim, bir şeye ihtiyacın var mı?"

"Sorun değil. Açım."

Soobin bunu duyduktan sonra ayaklandı ve
"Senin için bir şeyler hazırlayacağım."

Kai gülümsedi ve başını tekrar yastığa koydu. Soobin kısa sürede elinde bir sandviç ile geri gelmişti.

"Sevgilim... Kai...? Kai...!? KAİ!!"

Soobin, Kai'ye defalarca seslenmesine rağmen cevap alamamıştı, elindeki tabağı bir köşeye bıraktı ve Kai'nin yanına yaklaşıp onu sarstı.

"Kai!"

Yine cevap alamayınca sevgilisinin kucağına aldı ve koşarak odadan ve evden çıktı. Kasabadaki en yakın sağlık ocağına koşmaya başladı.

☄⋆ ੈ ✩‧₊˚

Sağlık ocağına gelince Kai'yi bir odaya alarak muayene etmişlerdi. Sorununun ne olduğu çözülememişti ama Kai kendine biraz olsun gelmişti.

"Soobin...?"

Soobin, Kai'nin sesini duyar duymaz elini tutmuş ve
"Buradayım." Demişti.

Kai nerede olduğunu öğrenince.
"Sorunum neymiş?"

"Bilmiyoruz..."

Kai ve Soobin bir süre sessiz kaldıktan sonra bir ses duyuldu.
"Sorun sensin Soobin."

İkisi de muayene odasının kapısına doğru bakmıştı ve Sora'yı görmüşlerdi.

Soobin bir anda ayaklanmış ve sinirle Sora'nın üstüne yürümüştü.
"Seni-"

"Çok ileri gitmemeye dikkat et, yoksa biricik sevgilin daha kötü durumlara düşebilir."

Soobin sinirli yumruklarını sıktı.
"Müsadenizle sevgilim ile yalnız kalmak istiyorum."

Bunu demesiyle Sora oradan uzaklaşmıştı.

"Neler oluyor Soobin...?"

Soobin tekrar yanıma oturdu.
"Bir şey yok sevgilim."

☄⋆ ੈ ✩‧₊˚

Artık Kai kendini iyi hissediyordu ama Soobin hiçte öyle değildi.

"Neler olduğunu anlatacak mısın? Sora sana neler söyledi?"

"O iğrenç adam-"

"Şşh Soobin! Ne biçim konuşuyorsun kasabanın başkanı ile?"

"Bana onu savunma Kai, seni bu hâle getiren de, benim evimin yanmasının da tek sebebi Sora!"

"Ne? Anlamadım."

"O adam sadece kasabanın başkanı değil Kai, aynı zamanda ruhlar âleminin en gaddar varlığı!"

"NE...!?"

"Artık dört ruhtan ikincisini de ve en önemlisini de öğrendin. Sora'ya gerekli olmadıkça yaklaşma."

Duydukları Kai'ye ağır gelmişti.
"Bunu öğrenmeme gerek yoktu... Neden öğrendim...?" Dedi sessizce.

"Ne dedin?"

"Hiçbir şey."

☄⋆ ੈ ✩‧₊˚

Kai evine geri döndükten sonra hemen yattı ve uyudu, artık endişe duymak veya kendini kötü hissetmek yerine Soobin ile iyi bir hayatı olmasını istiyordu.

Soobin ise Kai'yi sonsuza kadar kendi ırkından korumayı ve onunla mutlu olmayı hayal ediyordu.

…⁠ᘛ⁠⁐̤⁠ᕐ⁠ᐷ