CHAPTER 14

91 4 0
                                        

Pinakialaman ko ang kusina ni Maxine nag luto ako para sa lunch naming dalawa alam kong gutom na din yun sakto din may manok kaya inadobo ko ito matapos kong mag luto nilapag ko ito sa mesa at pumunta sa kwarto ni Maxine.

"Max lunch is ready you should eat."sigaw ko sa pintuan ni Max.

"Don't worry the boys is not here, umalis na silang dalawa kaya malaya kang lumabas alam kong gutom kana." bumukas ang pinto niya mugto pa din ang mga mata niya.

Hinila ko siya para kumain inalalayan ko siyang pina upo ngumiti ito nang mapait sakin kaya ningitian ko din siya pabalik umupo ako sa tapat niya kaya nag umpisa na kaming kumain.

"Dito na muna ako para samahan ka alam ko kasing hindi ka, okey" mahinhin kong sabi sa kanya.

"Ciara, thank you." pasasalamat niya sakin ngiti lang ang sinukli ko sa kanya.

Pagkatapos naming kumain kaming dalawa ang nag hugas hindi naman marami ang hinugasan namin dahil kami lang namang dalawa.

Inaya ko siyang umupo sa sofa para mag usap.

"Hindi paba ok?" tanong ko sa kanya.

"Ok, nako pero hindi yun mawala sa isip ko." mapait niyang sagot.

"Max, I think you both should talk para matapos na." pag uusap ko sa kanya natigilan siya sa nasabi ko.

"Natatakot ako Ciara." utal niyang sabi.

"Wag kang matakot Max, he want to talk to you, hear him baka maayos niyo to." suggest ko sa kanya.

"Wag kang matakot nandito lang kami sa tabi mo." dagdag ko pa.

"Natatakot ako sa anong sabihin niya." iyak niyang saad.

Ngumiti ako sa kanya kinuha ko ang dalawang contact lense sa mga mata ko at tumingin sa kanya.

"Ciara your eyes." manghang sabi niya.

"Oo, Max my eyes is color violet matatakot din ako pero hindi ko to natatakasan." tumayo ako at tinapon ang contact lense this time ipapakita ko kung sino ako.

"You look like a doll." puri niya sakin.

"Maganda ka din naman Max alam kong matapang ka kayanin mo." cheer ko sa kanya.

"Alam mo nag iingit ako sa inyo ni Zake." napatingin ako sa kanya.

"Bakit naman?" tanong ko sa kanya ngumiti ito sakin.

"Noon si Zake trabaho lang ang inaatupag tulad mo ayaw niyang mag karoon nang relasyon dahil sagabal lang sa buhay niya hindi siya mag papaloko." kwento niya sakin.

"Nag kakilala kami dahil business partner ang parents namin ang akala ko babaero siya sobrang seryoso nang buhay niya." lumapit pa si Max sakin.

"Ayaw niya sa hospital dahil nong bata pa siya naturokan siya nang injection dahil sa lagnat masakit daw kaya hindi na siya babalik nakilala ko si Jonas dahil sa kanya hindi naman babaero si Jonas pero nakita ko siyang may kahalikan ang sakit." tumulo ang luha niya kaya niyakap ko siya.

"Tahan na." tahan ko sa kanya.

"Can you do me a favor?" tanong niya sakin.

"Sure ano ba yon." ngiti kong sagot.

"Pwede bang tawagan mo siya gusto ko siyang kausapin." utal niyang pabor.

"Oo, naman tatawagan ko." kinuha ko ang cellphone at tinawagan si Jonas.

["Hey, Ciara any update how is she."] tumingin ako kay Max syaka ko siya ningitian.

"Where are you?" tanong ko sa kanya.

["Kasama ko si Zake."] saad niya sa linya.

"Gusto ka niyang makausap."napa hiyaw siya sa nasabi ko.

["Sige papunta na kami ni Zake."] binabaan ko siya nang telepono.

"Kasama niya si Zake papunta dito ok lang ba." ngumiti siya sakin.

"Oo, naman sana all pinuntahan" napatawa ako ako sa kanya.

Tahimik kaming nag hihintay kina Jonas at Zake may kumatok sa pintuan sila nato sure ako sumenyas ako kay Maxine na bubuksan ko tumango lang siya sakin.

Binuksan ko ang pintuan tumambad ang mukha nilang dalawa sakin.

"Pasok kayo, Jonas nag hihintay si Maxine sayo." excited na pumasok si Jonas.

Lumapit si Zake sakin at hinalikan ang labi ko gulat akong napatingin sa kanya.

"Bakit moko hinalikan." hinila niya niya ako papasok.

"I missed you, baby." lambing niyang sabi.

Niyakap nang mahigpit ni Jonas si Maxine napa tingin ako kay Zake ningitian niya lang ako.

"I think you both need privacy lalabas na lang kami ni Zake." seryoso ko silang tinignan.

"Hindi na dito na lang kayo sa kwarto na lang kami mag usap."saad ni Maxine.

Nang maka pasok sila sa kwarto ni Maxine umupo ako sa coach tumabi naman si Zake.

"How are you, baby." inakbayan niya pa ako at hinalikan ang pisngi.

"Ok naman ako, ikaw kamusta ang work mo?" mahinhin kong tanong.

"Boring, I want to be with you." natatawa ako sa sinabi niya.

"Sira, Zake mag papaalam sana ako sayo." tumingin ako sa mga mata niya.

"Beautiful." sambit niya sa mga mata ko.

"Ano?" ngisi kong tanong sa kanya.

"Your eyes is beautiful buti kinuha mo ang contact lense." napa nguso ako sa sinabi niya.

"Kanina pa tayo nag usap ngayon mo lang napansin"sinungitan ko pa siya.

"Baby I amazed on your beauty that's why—." sinamaan ko siya nang tingin.

"Bolero." maikli kong sagot sa kanya

Bumukas ang pinto sa kwarto ni Maxine kaya napatayo ako malaki ang ngiti ni Jonas habang si Maxine naman namumulang lumabas.

"Ok ka lang ba Max may ginawa ba siya sayo?" tanong ko sa kanya dahil namumula ito.

Sinalubungan ko nang tingin si Jonas sakto din tumingin ito sakin.

"Ang ganda nang contact lense mo Ciara." sinamaan ko siya nang tingin natawa si Max kaya napa tingin si Jonas sa kanya.

"What's funny, babe." nagulat ako sa pagtawag ni Jonas kay Maxine.

"Hindi yan contact lense original eyes niya yan halata naman e." natatawang sabi ni Maxine sira to parang kanina lang umiiyak pero ngayon parang hindi mawawala ang tawa niya.

"You mean yung black ang contact lense." tumango ako sa kanya tahimik lang si Zake sa tabi ko.

"Woah bagay sayo wag mong lagyan nang contact lense ah." hindi na talaga.

"So you both ok now?" tanong ni Zake sa kanila.

"Were together now" sila na agad ang bilis.

"Agad agad iba ka din, Sarmiento." napa tampal ako sa noo ko.

"Let them baby, it's their choice." sinamaan ko nang tingin si Zake.

"Isa kapa." napalunok ito sa sinabi ko pero sa huli nag tawanan kami.






Sorry na late update may outing kase kami skl
-paning kamutan nako nig mahuman ayaw mo kabalaka bata suportahan lang ko ninyo.

HER VIOLET EYES(COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon