Elektryk (smutne)

rozdział 4

"Przyjaźń jest wtedy,
Gdy dwie osoby mają tak samo zryte banie"

(Perspektywa Basi)

Usłyszałam krzyk i huk.
Wydobywał się on z kuchni.
Od razu pobiegłam zobaczyć co się stało.
W pomieszczeniu byli wszyscy oprócz Welmy ponieważ była w żłobku.
Tata był po środku kuchni i przy kimś kucał.
Podeszłam bliżej zeby sie przyjrzeć przy kim.
Gdy na nią spojrzałam zamarłam.
To była moja mama.
Franek stał nad nimi i z kimś rozmawiał.
Podejrzewałam że to operator numeru 112.
A cczemu tak myślałam?
Bo byłam wielką fanką paradokumentu pt. "Na ratunek 112" ale to już można się domyślić gdy się spojrzy na mój pokój.
W sypialni znajdowały sie plakaty wszystkich ale serio WSZYSTKICH aktorów którzy tam grali. To była taka moja Malusieńka obsesja.
Po około 3 minutach na miejscu zjawili się ratownicy i zabrali mame.
Wszyscy płakali.
Mówiląc wszyscy mam na myśli na prawdę wszyscy czyli tez moja Lalka Halina.
Pojechaliśmy do domu starca za czarnym wanem. Pewnie wszyscy mysleli ze ich stalkujemy czy coś.
Mama zawsze powtarzala ze nie bedzie łazić po szpitalach z nami dlatego zawsze szlismy do domu starca.
Tam wszyscy nam pomagali.
Już byliśmy tam tyle razy ze kazdy nas znał.
Czekalismy w poczekalni.
Tata zapomniał odebrać Welme ze żłobka dlatego tam została i będzie nocować.
Gdy pielęgniarka wyszła z sali oznajmiła.
-UWAGA UWAGA- w ten sposób zwróciła na nas wszystkich uwage-ELEKTRYK NIE ŻYJE BARDZO MI PRZYKRO HEH.
-Może się tak pani do cholery nie drzeć?!-mój tata wybuchł
-No już już spokojnie.
Na pogrzebie była nie zręczna cisza.
Nikt się nie odzywał.
Ale to dobrze. Chyba...
(skip time)
13 czerwca 2023
(Perspektywa elektryka)
-Co się stało gdzie ja jestem-powiedziałam do siebie.
Zdawało mi się że zemdlalam i obudziłam się nastepnego dnia ale coś mi tu nie pasowało.
Przecież jest ciemno i leżę w jakim małym ciasnym pomieszczeniu.
Chwila...
CZY JA JESTEM W TRUMNIE?

Przepraszam że długo nic nie wstawialam i za tak krótki rozdział ale nie miałam czasu.
Skomentujcie jak wam się podoba 🤗❤