Totoo pala talaga ang mga sabi-sabi na kapag na-love at first sight ka, bibilis ang lahat sa paligid mo habang babagal naman ang taong pinagmamasdan mo.
Shete! In love na yata ako sa babaeng naglalakad ngayon papasok sa cafeteria na kinakainan ko.
May kasama siyang mga naggagandahang kababaihan na mistulang mga kaibigan niya dahil halata namang masaya silang nag-uusap. Actually, ang mga kasama niya lang ang masayang nag-uusap dahil siya ay tahimik lamang na pinagmamasdan at pinakikinggan ang mga kasama nito.
Pero kahit naggagandahan din ang mga kasama niya, sa kanya lamang nakatuon ang paningin ko.
She has this type of face that can captivate everyone. She has a devilish face that’s oozing hot; she is actually looks like a goddess. I’m sure she also has a perfect and sexy body, just based on the polo that she is wearing. Bakat na bakat sa polong puti na suot niya na nakatuck in sa above-the-knee niyang itim na skirt ang curves ng kaniyang katawan. Mala-coca cola ang kaseksihan niya mga besh. HIHIHI.
“Ano kayang pangalan niya?” Bulong ko sa hangin habang patuloy ko pa rin siyang pinagmamasdan. I was bored earlier but after I saw her face, I found myself entertained.
“Hmm… Ganda!” I hissed while grinning.
Sa lahat yata ng desisyon ko sa buhay, mukhang ang pagpunta sa cafeteria na ito ang hindi ko pagsisihan.
1st year pa lang ako ngayon kaya I’m still not familiar sa mga lugar na mayroon ang school na ‘to. Since this place is the first place that I feel comfortable, I decided na tumambay na rito and also dahil malapit na rin naman ang lunch at gutom ako.
While I’m closely eying her every move, I heard some bees buzzing around and they are making irritating noises that irk my ears. These girls around me are squealing as if their voices are not irritating. Hmm… it looks like those four women are the reason kung bakit nagbubulunagan sila. .
Sabagay ang gaganda naman talaga nila at hindi nakakapagtaka na kaya nilang baliwin ang mga kapwa ko estudyante sa itsurang mayroon silang apat.
Tuluyan ng napuno ng nakakairitang bulungan at tilian ang cafeteria kaya naman tumaas ang tingin ng bebe labs ko. Yes, bebe labs ko na siya ngayon. HEHEHE.
‘Bakit angal kayo? Ang cute kaya ng 'bebe labs,' 'di ba?'
Sa pagtaas ng kaniyang paningin, akala ko magtatama ang mga mata namin, pero hindi. HUHUHU.
Sayang!
Sumama at tumalim ang tingin niya sa paligid kaya mistulang tinuklaw ng ahas ang mga babaeng kanina pa nagsisitilian. Ay, sa wakas nagsitahimik din ang mga ito.
Wow! Sino ka d’yan?
Ang powerful naman pala ng bebe labs ko. Sa pagsama pa lang ng tingin niya, tumahimik na agad ang paligid.
Buti nga sa inyo mga bakla! Kababae niyong tao tumitili kayo sa kapwa niyo ring babae!
‘Parang siya hindi!’ Segunda ng isip ko sa aking sarili.
Napahagikgik na lang ako at napa-isip.
‘What can I do? She’s so pretty!’
After that scene, naglakad sila at pumunta sa gitnang bahagi ng cafeteria at umupo sa pang-apatang lamesa at upuan.
Panandaliang nag-usap ang mga ito. Itinaas ng isa sa kanila ang kaniyang kamay at lumapit naman agad ang staff ng cafeteria sa kanila. Mukhang nag-o-order sila dahil may sinusulat ang staff na iyon sa maliit na papel na hawak nito.
Grabe, special ang mga dsai!
‘Akala ko ba self-service sa cafeteria na ‘to?’
While they are waiting for their order—I think… pinagpatuloy nila ang kanilang pag-uusap, tulad kanina ang tatlong babaeng kasama niya lang ang masaya at mukhang nagkakainisan pa habang nag-uusap.
Lumipas ang ilang minuto at napatingil sila nang may mga lalaking staff na lumapit sa kanila habang may dala-dalang mga pagkain. Inilapag nila ito sa lamesa ng may pag-iingat.
‘Confirmed, special nga ang mga person.’
Pasimple ko lang siyang pinagmasdan mula rito sa kinauupuan ko. Napakahinhin niyang kumain, hindi halata dahil siya iyong tipong masculine kung gumalaw. Sa kanilang lahat kasi siya iyong parang mas boyish o manly, ni wala siyang makeup na suot at malaya lamang na nakalugay ang kaniyang buhok. Maliliit ang bawat pagsubo niya na tila ninanamnam niya ang lasa ng pagkain. Napangiti naman ako dahil sa nasaksihan.
‘Ang cute mo d’yan bebe labs ko… Nakakaadik kang panoorin.’
I realized na para na akong stalker dahil sa pasimple kong pagmamasid sa mga galaw niya.
Alam kong nakakahiya kung sakaling mahahalata niya ako pero siyempre tuloy lang ang laban. HAHAHA.
Pasimple ko lang siyang pinagmamasdan hangang sa matapos silang kumain at umalis ng cafeteria. Habang ako ay mukhang tanga rito sa kinauupuan ko dahil pangiti-ngiti kong inuubos ang pagkaing kinakain ko, na kanina pa lumamig. Sa tagal ko ba namang nakatitig sa future ko— I mean sa kaniya. Nakalimutan kong kumakain nga pala ako. HAHAHA.
**All rights reserved.**
No part of this book may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, or otherwise, without the prior written permission of the author.
Plagiarism is a crime.
Copyright © 2023 by itismeHell_104
**A/N:**
I am not a professional writer and this is my first time writing a story, so expect a lot of ungrammatical and typographical errors and flaws in the plot of the story.
This is an LGBT-themed story [GirlxGirl] so if this is not your cup of tea, you may just ignore it and read another story.
This story may contain violence/brutality, strong language, and other elements that may be disturbing and not suitable for young readers.
**READ AT YOUR OWN RISK!!!**
Written in Tagalog-English
Date Started: August 1, 2023
Date Finished:
Date Published::
BINABASA MO ANG
PROFESSOR SMITH
General FictionDisclaimer This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. a/n: I'm not a professi...
