İnosuke

13

Konakta kaldığımız süre boyunca iyice eğitim almıştık. Ebelemece, esneme ve refleks. Gece uyurken bile konsantrasyon nefesinde kalabiliyorduk ki bu Hashira olma yolunda ilk adımmış.

"Ne...ne- Ne tür bir yaratık bu?!"

İnosuke önümüzdeki kocaman şeye bakıyordu. Harbi neydi bu?

"Bu şey... Bu şey Toprakların Tanrısı! Bu şey Toprakların Hükümdarı!"

İnosuke bizden uzaklaşıp göz attı. İnsanlar bize bakıyordu ama gram umrumda değildiler.

"Uzunluğu, göz korkutuculuğu...Şüphe yok. Şu an uykuda ama tedbiri elden bırakmamak gerek."

"Yok la tren bu! Bilmiyor musun?"

"Kes! Sakin ol dostum! İlk ben saldıracağım."

İnosuke kılıcını kuşandığında yanına varıp elini tuttum. Bana bakmasını sağladığımda sakince konuştum.

"Sakin ol İnosuke."

"Hana haklı. Bu şey Toprakların muhafızı da olabilir! Birdenbire saldırman hoş değil!"

"Tren dediğimi duymadınız mı? Demir yolu treni nedir biliyor musun? İnsanları taşımaya yarayan bir araç. Seni köy hödüğü!"

İnosuke elimi nazikçe itip geriye adımladı.

"AAAĞĞHH! DOMUZ SALDIRISI!"

Koşarak kafasını trene geçirdi. Aptal ya.

"Yapma! Rezil ediyorsun bizi!"

"(Düdük çalar) Hey, siz! Ne yapıyorsunuz?"

Zenitsu bizi yönlendirip bir yere saklandık. Adamlar geçip gittiğinde konuştum.

"O zaman...kılıç ile binmemiz zor olucak."

"Haklısın. Kılıcımızı sarıp sırtımıza saklayalım."

Hepimiz kılıcı sakladık ve trene binmek için ayağa kalktık. İnosuke sakladığı kılıcı göstermek için bizi dürttü.

"IHĞHIĞHI."

Ama bu çok tatlıydı. Hafifçe güldüm.

"Orda olduğu besbelli! Bu nasıl saklama!"

Zenitsu'nun dediği şey ile daha da çok güldüm. Tanjiro hepimize seslenince olduğumuz yerden çıkıp trene bindik.

"Karganın dediğine göre Alev Sütunu Rengoku Kyojuro ile buluşucaz."

"Kyojuro mu? Hm, onu görmüştüm sanırım."

Diğer vagonun kapısını açmıştık ki içeriden gelen güçlü ses ile duraksadık.

"Lezzetli! Lezzetli!"

(Burda 'Umai' diyor.)

Tanjiro yanına gidince bizde diğer koltuklara oturduk. İnosuke pencereye yaklaşıyor ve Zenitsu'da onu durdurmaya çalışıyordu.