Ne olduğu hakkında gram fikrim yoktu. Belki de herhangi bir iblisin gücüydü beni hipnoz eden.
Umarım kimseye bir şey olmadan Muzan'ı tekrar alt edebiliriz.
Akaza birkaç adım atıp önümüzde eğildi ve konuşmaya başladı.
"Muzan-sama, istediklerinizi yaptım. Şimdi lütfen Hanako'yu rahat bırakın."
Hepimiz şaşkınca Akaza'ya baktık. Ne diyordu bu böyle?
"Akaza?"
"Efendim..."
"Akaza, sen bu kız için beni karşına almıştın değil mi?"
Akaza'nın bedeni eski haline dönerken (iblis) vücududa çatlamaya ve kan akmaya başlamıştı. Önümde duran Muzan'a doğru yöneldim ve ona vurmaya çalıştım.
"Hayır. Ona zarar verme!"
Muzan gülümsedi ve beni omzuna aldı. Bir çuvalmışım gibi.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen!"
"Kes sesini yoksa hepinizi öldürürüm."
Sustum. Sırf aileme bir şey olmasın diye.
"Biz gidelim artık. Malum elde etmem gereken bir dünya var artık."
Akaza ayağa kalkıp yanımıza geldi. Ben ona hayretle bakarken Akaza bakmıyordu.
" Akaza sana inanamıyorum."
"Ben-"
Muzan, Akaza'ya bakınca sustu. Muzan'ın sırtına vurdum ve bağırmaya başladım.
"BIRAK BENİ! AYRICA NEREYE GİDİYORUZ? VE AKAZA KONUŞUCAK YOKSA SENİ-"
"Yoksa beni ne?"
Durakladım. Ne yapabilirdim ki? Kılıcımın olduğu yere baktım. Obanai'deydi.
"Pekala. Siz hepiniz gidin. Ben Muzan ile gidiyorum."
Dediğim ile herkes şaşkınca bana baktı. Özellikle Tanjiro ve İnosuke.
"Sen ne dediğinin farkında mısın?"
"Evet, evet farkındayım. Daha fazla yaralanmanızı istemiyorum. O yüzden gidin. Bir şekilde kurtulucam ve bu pisliği öldürücem."
Muzan beni omzunda düzeltti ve yürümeye başladı.
"Peh, öldürücekmiş. Rüyanda görürsün anca Hanako."
Dedikten sonra yürümeye devam ettik. Diğerleri arkamızdan bakarken ben İnosuke'ye bakıp başımla işaret verdiğimde gülümsedi.
"BAKSANA İBLİS BOKU!"
Muzan'ın sinirini hissettiğimde güldüm. Hepsi bir anda bize doğru koşunca Muzan beni indirmek zorunda kalmış ve savaşmaya başlamıştı.
Akaza'ya bir şeyler söyleyince Akaza beni kucaklayıp koşmaya başladı.
"İndirsene beni Akaza!"
Dediğime cevap bile vermeyince korkuyla Muzan'ın olduğu tarafa döndüm.
"EĞER BİRİNE BİLE BİR ŞEY OLURSA SENİ MAHVEDERİM MUZAN!"
Muzan beni umursamadan savaşa devam etti. Tanrım lütfen, lütfen onlara bir şey olmasın.
Yolda giderken Akaza'nın koluna vurdum, çimdikledim, ısırdım ama hiçbir şekilde tepki alamadım.
En son çare yanağına bir öpücük kondurunca bana baktı.
Ne yani 'sevgi nefreti yener' sloganı işe yarıyor mu gerçekten?
"Hanako?"
Durdu ve beni indirip sarıldı. Sonra vücudumu kontrol etmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnosuke
FanfictionEvden çıktığımızda Zenitsu'nun, Nezuko'nun olduğu kutuya sarıldığını gördüm. Yüzü gözü şişmişti. Kafası kanıyordu. Ona vuran kişiye doğru koştum ve yumruk salladım. Kafasındaki domuz maskesi çıkınca gördüğüm yüz ile donup kaldım. İyi okumalar <3