İnosuke

12

Douma yaptığım saldırı karşısında bir adım yana kayarak sadece kolunun kesilmesini sağlamıştı.

"Sadece bu kadarcı-"

Konuşması bölündü çünkü kolunu yenileyemiyordu.

"Ne yaptın sen bana?"

"Hiçbir şey, sadece... ufak bir sıyrık."

Gülmüştüm. Koluna baktım ve sonunda yenilediği kol ile elindeki yelpazeleri açtığını gördüm. Sanırım ciddi anlamda savaşacaktı. İyi de ben Alt Ay öldürmeye gidecekken bana Üst'ü denk geldi şansıma tü-

"HAHAHA DOMUZ SALDIRISI!"

İnosuke bir anda fırlayınca Akaza onu tuttu ve elindeki kılıçları aldı.

"Onlarla savaşamazsınız. Sizi yenerler. En iyisi kaçıp gitmek. Gidin."

"Akaza..."

Mırıldandım ama gelen soğuklukla tekrar önüme döndüm. Sanırım onun kan tekniği buzdu. Önümüde bir tane buzdan klon vardı ama onu kolayca kesebileceğime emindim. Kılıcım ile birkaç güneş tekniği yaptım ve klonu yok ettim. Douma bana gülümsemiş ve arkama bakmamı söylemişti.

Tanjiro'nun ve Zenitsu'nun önünde ne zaman gönderdiğini bilmediğim buz klonları vardı. İkişer taneydi hemde.

"Hemen o lanet buzlarını onlardan çek."

"Sen bizi merak etme savaş."

Tanjiro konuştuğunda öyle yapacaktım ama etrafa bir anda sis çökmüştü.

"Sis nefesi... Birinci şekil..."

Bu düşündüğüm kişiydi sanırım. Bir anda Muichiro önümüde belirince rahatladım ve birkaç adım geri attım.

"Bana bir tane Üst Ay var dediler ama çoğalmışlar."

"Tokito-sama dikkat edin. Gerçekten güçlüler."

"Ben bir... Ah unuttum. Siz biraz uzaklaşın. Birazdan güneş doğacak ve yok olacaklar."

Muichiro'nun dediği ile korkup Akaza'ya baktım. Gözleri ile sakin olmamı söyledi.

"Hadi gidin dedim size. Ben ilgilenirim."

Onaylayıp Akaza'nın yanına gittim.

"İnosuke iyi misin?"

Hala onun elleri arasında olan İnosuke'ye baktım. Akaza onu bıraktı ve kılıçları verdi. Yanıma gelip bana sarıldı. Eğer Muichiro bunu gördüyse başım belada olabilir.

"Hey! Çek ellerini ondan."

"Bir dakika İnosuke."

Akaza'dan ayrılıp yüzüne baktım. Biraz üzgündü.

"Sende hızlıca ayrıl burdan. Teşekkür ederim beni koruduğun için. Eğer sen olmasaydın ben çoktan sanat olmuştum."

"Korkma ufaklık. Yıllar sonra bir arkadaşım olmuş, tabiki koruyacağım. Hadi git ve sevdiklerini koru."

Akaza ile vedalaştık ve hepimiz koşmaya başladık.

"O iblis neden sana saldırmıyor? Ayrıca bizi bile korudu."

"Şey İnosuke beni mağarada tek bırakınca beni kaçıran adamlardan kurtaran iblisti o. Adı Akaza. Gayet nazik ve iyi biri. Yani bana karşı."

"Demek oydu. Ellerinden öpmeyi unuttum."

Güldüm ve konuştum.

"Bir dahakine artık."

Zenitsu korkuyla konuştu.